Web
Analytics
Tag: τροφές - Ο Δρόμος για την Θεραπεία

Γράφουν: Jonathan Benson, αρθρογράφος στο naturalnews.com και Dr. Group, Φυσικός θεραπευτής

 

Ο κύριος τρόπος με τον οποίο το σώμα σας αποβάλλει τις τοξίνες είναι μέσω του συκωτιού σας, το οποίο αποτοξινώνει και καθαρίζει τον οργανισμό σας φιλτράροντας συνεχώς το αίμα από τα δηλητήρια που εισέρχονται σε αυτό μέσω της πεπτικής οδού, του δέρματος και του αναπνευστικού συστήματος.

Αλλά όταν το συκώτι σας καταπονηθεί ως αποτέλεσμα του στρες ή της υπερβολικής έκθεσης σε τοξίνες, ολόκληρο το σύστημα μπορεί να «αποτινάξει» την ισορροπία και να θέσει την υγεία σας σε σοβαρό κίνδυνο.
Δεδομένου ότι το συκώτι είναι επίσης υπεύθυνο για την παραγωγή της χολής, μια άλλη μορφή αποτοξίνωσης που είναι μεταβολικά απαραίτητη για την διάσπαση και την αφομοίωση των λιπών και των πρωτεϊνών από το φαγητό σας, είναι εξαιρετικά σημαντικό το συκώτι σας να διατηρηθεί σωστά. Χωρίς τη σωστή λειτουργία του συκωτιού, το σώμα σας δεν θα είναι σε θέση να καθαρίζει τον εαυτό του και ν' απορροφά θρεπτικά συστατικά, το οποίο θα ήταν καταστροφικό για την υγεία.

Ο Δρ. Karl Maret, MD γράφει για την σημασία της ηπατικής λειτουργίας: «Τα χιλιάδες συστήματα ένζυμων που είναι υπεύθυνα σχεδόν για κάθε σωματική δραστηριότητα κατασκευάζονται στο συκώτι. Η σωστή λειτουργία των ματιών, της καρδιάς, του εγκεφάλου, των γεννητικών αδένων, των αρθρώσεων και των νεφρών εξαρτάται από την σωστή δραστηριότητα του συκωτιού.»

Αν το συκώτι εμποδίζει την κατασκευή έστω και ενός συστήματος ένζυμων που απαιτεί ο οργανισμός, υφίσταται μια δυσλειτουργία στην συνολική λειτουργία του σώματος και προκύπτει ένα μεγαλύτερο μεταβολικό στρες στο άτομο.

Παρακάτω υπάρχουν τροφές που μπορεί να θέλετε να ενσωματώσετε στην διατροφή σας προκειμένου να διατηρήσετε το συκώτι υγιές.

  • Το σκόρδο περιέχει πολλές θειούχες ενώσεις που ενεργοποιούν τα ηπατικά ένζυμα τα οποία ευθύνονται για την αποβολή των τοξινών από τον οργανισμό. Περιέχει allicin και σελήνιο, δύο ισχυρά θρεπτικά συστατικά που αποδεδειγμένα βοηθούν στην προστασία του συκωτιού από την τοξική βλάβη και το βοηθούν στην διαδικασία της αποτοξίνωσης.
  • Το γκρέιπφρουτ είναι πλούσιο σε φυσική βιταμίνη C και αντιοξειδωτικά, δύο ισχυρά καθαριστικά ήπατος. Επίσης περιέχει μια ένωση φλαβονοειδών, που είναι γνωστή ως ναριγκενίνη και αναγκάζει το συκώτι να κάψει λίπος αντί να το αποθηκεύσει.
  • Το πράσινο τσάι είναι πλούσιο σε κατεχίνες, ένα είδος φυτικού αντιοξειδωτικού που έχει αποδειχτεί σε μελέτες ότι εξαλείφει την συσσώρευση λίπους στο συκώτι και προωθεί την σωστή λειτουργία του συκωτιού. Επίσης αυτό το ισχυρό φυτικό ρόφημα προστατεύει το συκώτι από τις τοξίνες, διαφορετικά θα συσσωρευόντουσαν και θα προκαλούσαν σοβαρή ζημιά.
  • Τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά όπως πικρή κολοκύθα, ρόκα, χόρτα πικραλίδας, σπανάκι, χόρτα μουστάρδας και το κιχώριο περιέχουν πολλές καθαριστικές ενώσεις που εξουδετερώνουν τα βαρέα μέταλλα που πιθανόν να υπάρχουν σε μεγάλο βαθμό στο συκώτι. Τα φυλλώδη λαχανικά εξαλείφουν τα φυτοφάρμακα και παρασιτοκτόνα από τον οργανισμό και προωθούν την δημιουργία και την ροή του καθαρισμού της χολής.
  • Το αβοκάντο είναι πλούσιο σε ενώσεις που παράγουν γλουταθειόνη και προωθεί ενεργά την υγεία του συκωτιού προστατεύοντας το από την τοξική υπερφόρτιση, ενισχύοντας την διαδικασία του καθαρισμού. Αρκετές έρευνες έχουν δείξει ότι η κατανάλωση ενός ή δύο αβοκάντο την εβδομάδα για μόλις 30 ημέρες, μπορεί να αποκαταστήσει το κατεστραμμένο ήπαρ.
  • Τα καρύδια τα οποία περιέχουν υψηλά επίπεδα l-arginine, γλουταθειόνης και ωμέγα-3 λιπαρά οξέων βοηθάνε στην αποτοξίνωση του συκωτιού από την αμμωνία. Επίσης βοηθούν στην οξυγόνωση του αίματος και το απόσταγμα από το φλοιό τους συχνά χρησιμοποιείται στην συνταγή για τον καθαρισμό του συκωτιού.
  • Η κουρκουμίνη είναι μία από τις πιο ισχυρά τροφές για την διατήρηση ενός υγιούς ήπατος, έχει αποδειχτεί ότι το προστατεύει ενεργά από την τοξική βλάβη και ακόμη αναζωογονεί τα κατεστραμμένα ηπατικά κύτταρα. Επίσης ενισχύει την φυσική παραγωγή της χολής και προωθεί την συνολική λειτουργία της χοληδόχου κύστης, που αποτελεί ένα άλλο όργανο καθαρισμού του οργανισμού.
  • Τα παντζάρια και τα καρότα είναι εξαιρετικά πλούσια σε φυτικά φλαβονοειδή και βήτα καροτίνη και μπορούν να βοηθήσουν στην τόνωση και στην βελτίωση της συνολικής λειτουργίας του ήπατος.
  • Τα μήλα είναι πλούσια σε πηκτίνη και διαθέτουν τα χημικά συστατικά που χρειάζεται το σώμα για τον καθαρισμό και την απελευθέρωση των τοξινών από την πεπτική οδό. Αυτό καθιστά το συκώτι ικανό να χειριστεί το τοξικό φορτίο ευκολότερα, κατά την διάρκεια της διαδικασίας του καθαρισμού.
  • Βιολογικά έλαια υψηλής πίεσης όπως ελαιόλαδο, έλαιο κάνναβης και λινέλαιο είναι σπουδαία για το ήπαρ όταν χρησιμοποιούνται με μέτρο. Βοηθούν τον οργανισμό παρέχοντας μια βάση λιπιδίων που μπορούν να ρουφήξουν τις βλαβερές τοξίνες του σώματος. Με αυτό τον τρόπο παίρνουν ένα μέρος της τοξικής υπερφόρτωσης μακριά από το συκώτι.
  • Σιτηρά όπως το καστανό ρύζι είναι πλούσια σε βιταμίνες B-complex που είναι γνωστές για την βελτίωση του συνολικού μεταβολικού λίπους, της λειτουργίας και της αποσυμφόρησης του συκωτιού. Είναι προτιμότερο να τρώτε τροφές με ολόκληρο το σπόρο και να αποφεύγετε το άσπρο αλεύρι.
  • Τρώγοντας μπρόκολο και κουνουπίδι θα αυξήσετε το ποσό της γλυκοζινόλης στον οργανισμό σας προσθέτοντας την παραγωγή ένζυμων στο ήπαρ. Αυτά τα φυσικά ένζυμα βοηθούν στην απομάκρυνση των καρκινογόνων ουσιών και άλλων τοξίνων από το σώμα σας και με αυτό τον τρόπο μειώνεται σημαντικά ο κίνδυνος του καρκίνου.
  • Τα λεμόνια και τα limes περιέχουν πολύ υψηλά ποσά βιταμίνης C, η οποία βοηθάει τον οργανισμό στην σύνθεση τοξικού φορτίου σε μια ουσία που μπορεί ν' απορροφηθεί από το νερό. Πίνοντας φρεσκοστιμμένο χυμό λεμονιού ή χυμό lime το πρωί βοηθάτε στην τόνωση του συκωτιού.
  • Η κατανάλωση του λάχανου βοηθάει στην τόνωση της ενεργοποίησης δύο σημαντικών ηπατικών ένζυμων, τα οποία αποβάλλουν τις τοξίνες. Προσπαθήστε να τρώτε περισσότερο Κιμτσί (kimchi), λαχανοσαλάτα, λαχανόσουπα και ξινολάχανο.
  • Άλλα τρόφιμα που καθαρίζουν το συκώτι είναι αγκινάρα, σπαράγγια, kale και λαχανάκια Βρυξελλών.

 

Μεταφρασμένο από το dromostherapeia.gr

 

Πηγές

 

Γράφει: Raw Michelle

 

Μερικές φορές έχετε ασκηθεί πάρα πολύ και έχετε τραυματίσει τους μυς σας.

Μερικές φορές έχετε έναν φοβερό πονοκέφαλο-πιθανόν έχετε κοιμηθεί πάρα πολύ ή πολύ λίγο. Και μερικές φορές είστε κουρασμένοι, εξαντλημένοι και απελπισμένα έχετε την ανάγκη να ξεκουράσετε το πονεμένο και κουρασμένο σώμα σας μετά από μια δύσκολη μέρα.

Ο πόνος είναι κάτι που δεν μπορούμε να αποφύγουμε, ανεξάρτητα από το πόσο υγιείς είναι οι δίαιτες μας και ο τρόπος ζωής μας. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να ζήσετε με τον πόνο – έρευνα δείχνει ότι υπάρχουν ορισμένες καθημερινές τροφές που λειτουργούν θετικά στο να ανακουφίσουν τον πόνο και να αναζωογονήσουν τον οργανισμό μας.

Ας ξεκινήσουμε με τις μπανάνες...Αν έχεις κράμπες αυτό το φρούτο είναι για σ' ένα.

Οι κράμπες είναι αποτέλεσμα της έλλειψης ισορροπίας καλίου στο σώμα. Επειδή οι μπανάνες είναι πλούσιες σε κάλιο, περιλαμβάνοντας μόλις μια μπανάνα κάθε μέρα στην δίαιτα σας μπορείτε να βοηθήσετε να αναπληρώσετε τις καθημερινές σας ανάγκες και να μειώσετε τις κράμπες.

Ανακουφίστε την αρθρίτιδα και τους πόνους των αρθρώσεων με λίγες πρέζες κανέλλας. Ερευνητές από το πανεπιστήμιο Nanjing στην Κίνα ανακάλυψαν ότι η κανέλλα είναι πολύ αποτελεσματική στη μείωση των φλεγμονών, επίσης και στο ουρικό οξύ-πρωταρχικό υπεύθυνο για τις εξάρσεις της αρθρίτιδας.

Το μπαχαρικό αυτό απογειώνεται με τζίντζερ και κουρκούμη. Αυτά τα δύο σπουδαία μπαχαρικά έχουν τις ίδιες αναλγητικές ιδιότητες με την ασπιρίνη ή ιβουπροφαίνη-χωρίς να επιβαρύνετε το στομάχι σας ή τις λειτουργίες του νεφρού σας.

Το τζίντζερ και η κουρκούμη προσδίδουν πολλά οφέλη στην υγεία σας, το πιο σημαντικό είναι ότι πραγματικά θα προστατεύουν όλο το πεπτικό σας σύστημα.
Ξεφορτωθείτε τον πονοκέφαλο με μια χούφτα κεράσια. Ερευνητές από το Michigan State University λένε ότι τρώγοντας περίπου 20 από αυτά τα απολαυστικά γλυκά μικρά φρούτα θα ανακουφίσεις τον πονοκέφαλο.

Ανακαλύφτηκε ότι τα κεράσια ανακουφίζουν τον μυϊκό πόνο μετά από άσκηση με βάρη.

Η βιταμίνη C είναι πλούσια σε πολλά φρούτα και το καλύτερο μέσο για να εξοντώσεις τον πόνο. Μιλάμε για φράουλες, ακτινίδια, πορτοκάλια, γκουάβες (ποικιλία αχλαδιού), λεμόνια και limes.

Η βιταμίνη C είναι ένα πολύ ισχυρό αντιοξειδωτικό, που πρόσφατα ανακαλύφτηκε ότι μειώνει τον πόνο. Μελέτες έχουν δείξει ότι τρώγοντας τροφές πλούσιες σε βιταμίνη C θα μειωθεί ο πόνος μετά από σπάσιμο ενός άκρου ή χειρουργικής επέμβασης.

Την επόμενη φορά βάλτε λίγο ελαιόλαδο πάνω από την σαλάτα σας και αυτό γιατί το ελαιόλαδο είναι πλούσιο κυρίως σε αντιοξειδωτικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες που εμποδίζουν τον πόνο-που προκαλούν οι μηχανισμοί στο σώμα.

Επειδή το ελαιόλαδο περιέχει μονοακόρεστα λιπαρά, είναι επίσης μια υγιεινή επιλογή για την καρδιά, επειδή μειώνει την υψηλή αρτηριακή πίεση- την πρωταρχική υπεύθυνη για την εμφάνιση του πονοκεφάλου.

Τρώτε μαρούλι γιατί πρόσφατες έρευνες έχουν ανακαλύψει ότι περιέχει σαλικυλικό οξύ, ένα συστατικό που βρίσκεται στην ασπιρίνη, η οποία είναι γνωστή για την θεραπεία της φλεγμονής.
Πως σας φαίνονται αυτά για φυσικά παυσίπονα; Πριν καταλήξετε σε ένα κουτί με χάπια, σκεφτείτε καλά ότι τα φρούτα, τα λαχανικά και τα μπαχαρικά που έχετε στο ψυγείο ή στο πάγκο της κουζίνας, μπορούν εξίσου καλά να κάνουν πολύ καλό στο σώμα σας χωρίς παρενέργειες.

 

Μεταφρασμένο από το dromostherapeia.gr

 

Λίγα λόγια για τον Raw Michelle

Raw Michelle είναι ερευνητής και έχει γράψει και δημοσιεύσει εκατοντάδες άρθρα σχετικά με την επίτευξη της βέλτιστης υγείας και ευεξίας.
Στην ιστοσελίδα του http://rawfoodhealthwatch.com/ μεταξύ άλλων, υπάρχουν άρθρα για την ωμοφαγία και την αποτοξίνωση.

 

To ότι "είμαστε ότι τρώμε" είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός. Τα τελευταία χρόνια, υπάρχουν σημαντικές ενδείξεις ότι τα συναισθήματα μας και κατά συνέπεια η διάθεση μας επηρεάζονται αισθητά από την ποιότητα της διατροφής μας. Μελέτες δείχνουν ότι οι τροφές επηρεάζουν τη χημική σύσταση των νευροδιαβιβαστών (χημικών ουσιών που συντελούν στη μεταβίβαση νευρικών σημάτων από κύτταρο σε κύτταρο) και κατά συνέπεια επιδρούν σημαντικά στη διαμόρφωση της τελικής μας διάθεσης.

Το σημαντικότερο ρόλο στην σύνθεση των νευροδιαβιβαστών που ευθύνονται για την καλή μας διάθεση και την ενεργητικότητα μας παίζει ένα αμινοξύ που λέγεται τυροσίνη που προκύπτει από τη διάσπαση πρωτεϊνικών τροφών.

Επιπροσθέτως, το σύμπλεγμα βιταμινών B (όπως το φυλλικό οξύ, η βιταμίνη Β6 και η βιταμίνη Β12) επηρεάζουν σημαντικά την ενεργητικότητα, τη μνήμη μας αλλά και τη διάθεση μας.

Το φυλλικό οξύ επιδρά στην επαρκή σύνθεση θειοαδενοσυλομεθειονίνης, ουσία με αντικαταθλιπτική δράση που επιδρά στην σύνθεση σεροτονίνης, μιας ορμόνης που διεγείρει το αίσθημα ευτυχίας και χαλάρωσης. Η προτεινόμενη ποσότητα φυλλικού οξέος για τους άντρες είναι 400mg και για τις γυναίκες 200mg ημερησίως.

Οι πλουσιότερες τροφές σε φυλλικό οξύ είναι το παντζάρι, οι φράουλες, τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά (το σπανάκι, ο μαϊντανός, το μαρούλι και το γογγύλι) και τα ξερά φασόλια.

Οι κυριότερες τροφές που περιέχουν βιταμίνη Β6 που είναι απαραίτητη για την υγεία του νευρικού συστήματος είναι το σπανάκι, οι κόκκινες πιπεριές και το σκόρδο. Άλλες πηγές είναι το μπρόκολο, το κουνουπίδι, το λάχανο, η μπανάνα, το πεπόνι και το σέλινο.

Τέλος, η βιταμίνη B12 που είναι απαραίτητη για ένα υγιές νευρικό σύστημα βρίσκεται σχεδόν αποκλειστικά σε ζωικές τροφές, όπως το κρέας, το κοτόπουλο, τα γαλακτοκομικά προϊόντα αλλά και τα αυγά.

Συμπερασματικά, τροφές πλούσιες σε βιταμίνες B12, B6 και φυλλικό οξύ είναι σημαντικές για τη διαφύλαξη της ενεργητικότητας, αυξάνουν τη μνήμη και βελτιώνουν την συγκέντρωση. Συνεπώς, οι τροφές που είναι πλούσιες σε αυτές θα πρέπει να βρίσκονται στο καθημερινό μας διαιτολόγιο έτσι ώστε η διάθεση μας να βρίσκεται στα ύψη!

Είναι ευρέως διαδεδομένη η δοξασία ότι τα βρέφη που συνεχίζουν να θηλάζουν μετά τους έξι μήνες βρίσκονται σε κίνδυνο να τρώνε φτωχά φαγητό και στερεές τροφές και να αναπτύσσουν δύσκολες συμπεριφορές σχετικά με το τραπέζι. Στην πραγματικότητα, τείνει να συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.

Η αποστροφή φαγητού και οι δυσκολίες σίτισης είναι πολύ συνηθισμένες κατά την προσχολική ηλικία και συχνά συνδέονται με διατροφικά προβλήματα και ελλείμματα. Ωστόσο, δεν υπάρχουν ακόμα πολλές επιστημονικές πληροφορίες σχετικά τους παράγοντες που καθορίζουν τέτοιες δυσκολίες από την βρεφική ηλικία, ηλικία πολύ κρίσιμη και πρωταρχική κατά την οποία δημιουργούνται μοτίβα αποδοχής τροφίμων. Πολλές φορές στην χώρα μας επαγγελματίες υγείας συστήνουν στις μητέρες να αποθηλάσουν για να «φάει το παιδί καλύτερα». Άλλοτε προτρέπουν στη μητέρα να ξεκινήσει το παιδί κρεμούλες στους 4 ή στους 5 μήνες της ζωής του, «ώστε να συνηθίσει καλύτερα τις τροφές και να μην μείνει στάσιμο με δυσκολίες σίτισης αργότερα». Είναι αυτά επιστημονικά τεκμηριωμένα;
Αμερικανοί ερευνητές εξέτασαν την σχέση που μπορεί να έχει ο τύπος της βρεφικής διατροφής με διατροφικές συμπεριφορές νεοφοβίας και αποστροφής φαγητού αργότερα. Νεοφοβία σημαίνει ότι το παιδί δεν δέχεται εύκολα να δοκιμάσει καινούργιες γεύσεις και τρόφιμα, ενώ αποστροφή φαγητού έχουμε όταν το νήπιο δέχεται να καταναλώσει μόνο συγκεκριμένα τρόφιμα της αρεσκείας του, συνήθως περιορισμένου εύρους.

Μελετήθηκαν οι απαντήσεις 129 μητέρων παιδιών προσχολικής ηλικίας σε ένα ειδικό ερωτηματολόγιο. Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι τα παιδιά που ξεκίνησαν να τρώνε στερεές τροφές και κρεμούλες πριν να συμπληρώσουν τους έξι μήνες ζωής είχαν 2 ½ φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν διατροφική νεοφοβία και να καταναλώνουν περιορισμένο εύρος τροφίμων, σε σύγκριση με παιδιά που ξεκίνησαν στερεές τροφές μετά την συμπλήρωση έξι μηνών ζωής. Επιπλέον, τα παιδιά που είχαν θηλάσει αποκλειστικά για 6 μήνες είχαν 78% μικρότερη πιθανότητα να εμφανίσουν προτίμηση σε ειδικούς τρόπους παρασκευής φαγητού, 81% μικρότερη πιθανότητα να έχουν αποστροφή φαγητού και 75% μικρότερη πιθανότητα να έχουν τροφική νεοφοβία.

Το συμπέρασμα των ερευνητών; Ο μητρικός θηλασμός και η εισαγωγή στερεών τροφών μετά την συμπλήρωση έξι μηνών ζωής μειώνουν τις πιθανότητες για διατροφικές δυσκολίες κατά την πρώτη παιδική ηλικία. Το συμπέρασμα αυτό έρχεται να δώσει επιπλέον επιστημονική στήριξη στην θέση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για αποκλειστικό θηλασμό όχι λιγότερο των 6 μηνών. Η μελέτη αυτή επιβεβαιώνει επίσης ότι αν ένα νήπιο εμφανίζει διατροφικές δυσκολίες, πρέπει να ανατρέξουμε στα λάθη του κρίσιμου πρώτου χρόνου ζωής.

Τα παραπάνω ευρήματα επιβεβαιώνουν τις προσωπικές μου παρατηρήσεις κατά την παρακολούθηση εκατοντάδων μικρών παιδιών που θήλασαν για καιρό, όπως και αντίστοιχων άλλων παιδιών που δεν θήλασαν. Η σωστή έναρξη στερεών τροφών (γύρω στους έξι μήνες, με τρόφιμα του τραπεζιού υψηλής διατροφικής αξίας και μεγάλης περιεκτικότητας σε μέταλλα και ιχνοστοιχεία) με παράλληλη συνέχιση του μητρικού θηλασμού τείνει να οδηγεί σε μικρά παιδιά που ωριμάζουν διατροφικά πληρέστερα και γρηγορότερα, που απολαμβάνουν ποικιλία στην διατροφή τους, είναι δεκτικά σε καινούργιες γεύσεις, μαθαίνουν να μασούν σχηματισμένη τροφή έγκαιρα, δεν προσκολλώνται σε «βρεφικές» γλυκές έξεις, αλεσμένα και σε υπερκατανάλωση αγελαδινού γάλακτος.

Τρεις είναι οι παράμετροι της παιδικής διατροφής που πρέπει να μας απασχολούν: ποιότητα-ποικιλία, δεξιότητες-σύσταση, ποσότητα. Τα παιδιά που θηλάζουν τείνουν να αναπτύσσονται πληρέστερα ως προς την ποικιλία και την σύσταση των τροφών. Το σύνηθες άγχος έχει να κάνει με την τρίτη παράμετρο, την ποσότητα: Τα παιδιά που θηλάζουν τείνουν να τρώνε λίγο και συχνά, όπως ακριβώς θηλάζουν και αυτό είναι το φυσιολογικό. Δεν υπάρχει όμως μια μητέρα με παιδί που θηλάζει 9 ή 15 μήνες που να μην έχει αγχωθεί για τις «μικρές» ποσότητες φαγητού που τρώει το παιδί της. Τι τείνει να συμβαίνει στην πραγματικότητα; Το παιδί που θηλάζει έχει χαμηλότερο μεταβολισμό, πληρέστερη ωρίμανση του εντέρου, βοήθεια από το μητρικό γάλα με ένζυμα και αυξητικούς παράγοντες, με αποτέλεσμα να χρειάζεται λιγότερες ποσότητες τροφής , σε σύγκριση με το παιδί που δεν θήλασε. Επιπρόσθετα, το παιδί που θηλάζει τείνει να προχωράει γρηγορότερα σε σχηματισμένες, συμπαγείς τροφές οι οποίες περιέχουν λιγότερο νερό και άρα είναι μικρότερης ποσότητας. Τέλος τα παιδιά που θηλάζουν τείνουν να μην στηρίζουν την διατροφή τους κυρίαρχα σε υψηλής θερμιδικής πυκνότητας αλλά φτωχής διατροφικής αξίας τροφές, επεξεργασμένες συνήθως. Τέλος υπάρχει η κραταιά πεποίθηση σε γονείς και γιαγιάδες ότι απαιτούνται υπέρογκες ποσότητες φαγητού για ένα βρέφος και ένα νήπιο, μια υπερεκτίμηση των πραγματικών αναγκών των μικρών παιδιών που σχετίζεται σημαντικά με την απίστευτη επιδημία παιδικής παχυσαρκίας. Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι ότι τα περισσότερα από τα παιδιά που θηλάζουν μακροχρόνια έχουν μια άκρως φυσιολογική διατροφή από μικρά και συχνά πλούσιας αξίας γεύματα, η οποία όμως αγχώνει τις μητέρες τους, γιατί έχουν λανθασμένες προσδοκίες συγκρίνοντας με τις ποσότητες φαγητού που καταναλώνουν τα μωρά που πίνουν ξένο γάλα. Το άγχος αυτό βέβαια συχνά επιτείνεται από επαγγελματίες υγείας που συμβουλεύουν αυτές τις μητέρες και αγχώνονται και αυτοί γιατί δεν γνωρίζουν τα παραπάνω.

Από την προσωπική μου εμπειρία είναι αξιοπρόσεκτη η τάση που έχουν πολλά παιδιά που θηλάζουν μακροχρόνια να εκπλήσσουν με τις διατροφικές τους προτιμήσεις όπως: να μην αρέσκονται στις πολύ γλυκές γεύσεις, να τους αρέσει πολύ το ξινό και το λεμόνι, να τρώνε με πολλή όρεξη και συχνά ψάρι, να προτιμούν τα φρούτα και τις σαλάτες από τους πολλούς υδατάνθρακες και τις πρωτείνες.

Οι παρατηρήσεις αυτές πιστεύω ότι θα επιβεβαιωθούν σύντομα σε μελλοντικές σχετικές έρευνες.

 

Πηγή: Shim JE et al. Associations of Infant Feeding Practices and Picky Eating Behaviors of Preschool Children. J Am Diet Assoc. 2011 Sep;111(9):1363-1368.

Αντιοξειδωτικό  είναι ένα μόριο που είναι ικανό να εμποδίσει την οξείδωση άλλων μορίων αλλά και να βοηθήσει στην επούλωση των είδη οξειδωμένων. Οξείδωση είναι μια χημική αντίδραση που μεταφέρει ηλεκτρόνια από μια ουσία σε ένα μέσο οξείδωσης. Οι αντιδράσεις οξείδωσης μπορούν να παράγουν ελεύθερες ρίζες οι οποίες ξεκινούν αλυσιδωτές αντιδράσεις στα κύτταρα και έτσι προκαλείται προβληματική γονιδιακή αντιγραφή, πρωτεϊνική έκφραση, δραστηριότητα ενζύμων, αυξημένη οξείδωση στα πολυακόρεστα λιπαρά οξέα, προβληματικός μεταβολισμός υδατανθράκων οδηγώντας τελικά τα κύτταρα σε ζημιά ή θάνατο. Τα αντιοξειδωτικά τερματίζουν αυτές τις αλυσιδωτές αντιδράσεις αφαιρώντας τις ελεύθερες ρίζες. Ελεύθερες ρίζες είναι άτομα ή μόρια που έχουν ένα ή περισσότερα ελεύθερα ηλεκτρόνια.(αντί τα ηλεκτρόνια να είναι σε ζεύγη). Η ανισορροπία αυτή οδηγεί στην υψηλή δραστικότητα των ελεύθερων ριζών. Όταν αυτές σχηματίζονται (λόγω της φυσιολογικής χρήσης του οξυγόνου από τα κύτταρα του οργανισμού), επιτίθενται σε μεμβράνες και ιστούς. Οι ελεύθερες ρίζες υπάρχουν και στο περιβάλλον, τα τρόφιμα, τον αέρα, τον ήλιο, το κάπνισμα, τα φυτοφάρμακα, τα συντηρητικά, τα καλλυντικά, τη βενζίνη. Παρόλο που η οξείδωση είναι σημαντική για τη ζωή μπορεί παράλληλα να βλάπτει. Προβλήματα που μπορεί να προκύψουν από τις ελεύθερες ρίζες είναι στην καρδιά, στα οστά, στο συνδετικό ιστό, στους μύες. Προκαλούνται επίσης διαβήτης, αρτηριοσκλήρωση, καρκίνος, νευρολογικές διαταραχές, μειωμένο αμυντικό σύστημα, γήρας και άλλα. Αντιοξειδωτικά μπορεί να είναι φυτοχημικά, βιταμίνες, μεταβολίτες, ένζυμα, μέταλλα και άλλα θρεπτικά συστατικά.

Όπως προαναφέρθηκε, ο οργανισμός, λόγω της φυσιολογικής χρήσης του οξυγόνου από τα κύτταρα, παράγει ελεύθερες ρίζες. Παράλληλα όμως, ως άμυνα αυτού, παράγει και αντιοξειδωτικά τα οποία είναι είτε λιποδυαλυτά είτε υδατοδυαλυτά και έτσι βρίσκονται σε ανάλογα σημεία των κυττάρων. Ο κυτταρικός αντιοξειδωτικός μηχανισμός άμυνας κατατάσσεται σε πρωτογενή και σε δευτερογενή. Στον πρωτογενή τα αντιοξειδωτικά επιδρούν άμεσα στις επιβλαβείς ελεύθερες ρίζες ενώ στον δευτερογενή κατανέμονται οι μηχανισμοί επισκευής πρωτεϊνών , λιπιδίων και DNA, επισκευάζονται δηλαδή τα ήδη κατεστραμένα (λιπίδια και πρωτεΐνες). Παραδείγματα αντιοξειδωτικών είναι θρεπτικά συστατικά όπως οι βιταμίνες C, E, τα καροτενοειδή, θειόλες, ουμπικινόλες, φλαβανοειδή, πολυφαινόλες και άλλα καθώς και τα ένζυμα του οργανισμού καταλάση, υπεροξειδική δισμουτάση και η υπεροξειδάση της γλουταθειόνης.

ΑΝΤΙΟΞΕΙΔΩΤΙΚΑ ΕΝΖΥΜΑ ΤΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ

1)  ΚΑΤΑΛΑΣΗ: πρόκειται για αντιοξειδωτικό ένζυμο του αίματος που περιέχει σίδηρο και βρίσκεται στα υπεροξυσώματα (κυτταρικό τοίχωμα) και στα μιτοχόνδρια (μέσα στα κύτταρα). Βοηθά το σώμα να μετατρέψει το υπεροξείδιο του υδρογόνου σε νερό και οξυγόνο. Έτσι εμποδίζει την δημιουργία διοξειδίου του άνθρακα στο αίμα. Επίσης χρησιμοποιεί το υπεροξείδιο του υδραγόνου για να διαλύσει τις πιθανές βλαβαρές τοξίνες του οργανισμού, συμπεριλαμβανομένων ουσιών όπως το αλκοόλ, η φαινόλη και η φορμαλδεύδη. Η καταλάση δρα κοντά στην υπεροξειδική δισμουτάση. Η τελευταία μετατρέπει τις επικίνδυνες ρίζες υπεροξειδίων σε υπεροξείδια του υδρογόνου και στη συνέχεια η καταλάση τα μετατρέπει στα ακίνδυνα νερό και οξυγόνο. Το αποτέλεσμα της δράσης της καταλάσης είναι η υγιής μετατροπή των λιπαρών οξέων σε ενέργεια, η σωστή δράση των λευκών κυττάρων ενάντια στα βακτήρια και η προστασία του γενετικού υλικού από τις επικίνδυνες ρίζες υδροξυλίου που προέρχονται από το υπεροξείδιο του υδρογόνου. Η καταλάση τέλος δρα με συμπαράγοντες το σίδηρο και το μαγγάνιο.

2)  ΥΠΕΡΟΞΕΙΔΙΚΗ ΔΙΣΜΟΥΤΑΣΗ: Πρόκειται για ένζυμα που βοηθούν στην διάσπαση του ανιόντος σουπεροξειδίου σε οξυγόνο και υπεροξείδιο του υδρογόνου. Βρίσκονται σχεδόν σε όλα τα αερόβια κύτταρα και στο εξωκυττάριο υγρό (δέρμα, επιδερμίδα). Η δράση τους ευνοείται από τα μέταλλα χαλκός, ψευδάργυρος, μαγγάνιο και σίδηρο. Στην συνέχεια αναλαμβάνει δράση η καταλάση. Η υπεροξειδική δισμουτάση λοιπόν προστατεύει τα κύτταρα του δέρματος από φλεγμονές, ρυτίδες και προκαρκινικές κυτταρικές αλλαγές. Ανωμαλίες αυτής έχουν σχετιστεί με την Αμυοτροφική Πλευρική Σκλήρυνση και την ασθένεια Lou Gehrigs. Χρησιμοποιείται για την θεραπεία της αρθρίτιδας, προστάτη, έλκος του κερατοειδούς χιτώνα, καψίματα, φλεγμονώδης νόσος του εντέρου, ζημιές από εκτενή ένθεση σε καπνό και ακτινοβολία και στην αντιμετώπιση παρενεργειών των αντικαρκινικών φαρμάκων. Φυτικές πηγές είναι το κριθάρι, το μπρόκολο, το λάχανο και γενικά τα περισσότερα πράσινα λαχανικά. Τέλος, εκτός από τα παραπάνω μέταλλα απαιτείται και βιταμίνη C για τη σύνθεση αυτού του φυσικού αντιοξειδωτικού.

3)  ΥΠΕΡΟΞΕΙΔΑΣΗ ΤΗΣ ΓΛΟΥΤΑΘΕΙΟΝΗΣ: Είναι ένα ένζυμο που απαιτεί σελήνιο και βρίσκεται και στα μιτοχόνδρια και στο κυτταρόπλασμα. Χρησιμοποιεί την γλουταθειόνη που είναι ένα τριπεπτίδιο που αποτελείται από τα αμινοξέα κυστεΐνη, γλουταμινικό οξύ και γλυκίνη. Βρίσκεται σε όλο το σώμα και ιδιαιτέρως στους πνεύμονες, τα έντερα και το συκώτι. Το σώμα παράγει και αποθηκεύει τις μεγαλύτερες ποσότητες αυτού στο συκώτι όπου αποτοξινώνει από τις βλάβερές ουσίες που μετακινούνται μετά μέσω της χολής. Το συκώτι επίσης τροφοδοτεί τα λευκά και ερυθρά αιμοσφαίρια με το ένζυμο αυτό έτσι ώστε να εξασφαλίσει τη δύναμη του αμυντικού συστήματος. Η υπεροξειδάση της γλουταθειόνης προσταεύει επίσης την όραση, βοηθά στην μετατροπή των υδατανθράκων σε ενέργεια και εμποδίζει τη δημιουργία οξειδωμένων λιπών που μπορεί να προκαλέσουν αρτηριοσκλήρυνση. Η έλλειψη του ενζύμου μπορεί να έχει άσχημες συνέπειες για το νευρικό σύστημα (έλλειψη ισσοροπίας και συντονισμού, διανοητικές διαταραχές και τρέμουλο). Οποιαδήποτε ασθένεια, ακόμη και το κοινό κρυολόγημα, μπορεί να οδηγήσει σε έλλειψη του ενζύμου. Φυτικές πηγές είναι όλα τα ωμά φρούτα και λαχανικά αλλά και το κρέας, τα αυγά, τα δημητριακά ολικής άλεσης που είτε το περιέχουν είτε διεγείρουν την παραγωγή του από το συκώτι.

Καταλήγοντας, τα αντιοξειδωτικά ένζυμα του οργανισμού χρειάζονται πρόσληψη θρεπτικών συστατικών όπως τον σίδηρο, το μαγγάνιο, το χαλκό, τον ψευδάργυρο. Έτσι εξασφαλίζονται τα απαραίτητα επίπεδα αυτών στον οργανισμό και η λειτουργία των ενζύμων.

ΠΗΓΕΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΘΡΕΠΤΙΚΩΝ ΣΥΣΤΑΤΙΚΩΝ

ΘΡΕΠΤΙΚΑ ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ

ΠΗΓΕΣ

ΣΙΔΗΡΟΣ

Ακτινίδια, αυγό, βρούβες, βρώμη, βοδινή μπριζόλα, γαλοπούλα, γαρίδες, κορν φλεικς, μαρούλι, μοσχάρι,μπακαλιάρος, αρακάς, κοτόπουλο ρεβίθια, σαρδέλες, συκώτι, σκόρδο, σόγια σπανάκι, τόνος ,φακές,  φασόλια, χοιρινό, ψωμί.

ΜΑΓΓΑΝΙΟ

Λαχανικά, δημητριακά.

μπανάνες, μαρούλι, σπανάκι.

ΧΑΛΚΟΣ

Γάλα, συκώτι, λαχανικά, δημητριακά, κρέας, ψωμί.

ΨΕΥΔΑΡΓΥΡΟΣ

Μοσχάρι, κοτόπουλο, ψωμί, συκώτι μοσχαρίσιο, γαρίδες, χοιρινό, αυγό, φασόλια.

ΣΕΛΗΝΙΟ

Κρέας, ψάρι, δημητριακά.

 

Τα παραπάνω ένζυμα δρουν επίσης και με άλλα αντιοξειδωτικά, πρωτεΐνες και το ουρικό οξύ ετσι ώστε να παρέχουν την άμυνα του οργανισμού ενάντια στις βλαβερές ελεύθερες ρίζες.

ΑΝΤΙΟΞΕΙΔΩΤΙΚΕΣ ΠΡΩΤΕΪΝΕΣ

  • ΓΛΟΥΤΑΘΕΙΟΝΗ: Όπως προαναφέρθηκε είναι ένα τριπεπτίδιο που αποτελείται από τα αμινοξέα κυστεΐνη, γλουταμινικό οξύ και γλυκίνη. Η πρωτεΐνη αυτή χρειάζεται για την δράση του ενζύμου υπεροξειδάση της γλουταθειόνης. Παράγεται στον οργανισμό από τα παραπάνω αμινοξέα αλλά βρίσκεται και σε τροφές όπως ωμά φρούτα (ιδιαίτερα πορτοκάλι, φράουλες, καρπούζι) και λαχανικά (ιδιαίτερα μπρόκολο, σπανάκι, λάχανο, κουνουπίδι, αγκινάρες, ντομάτα, κολοκυθάκια) καθώς και στα αυγά, στο κρέας και στο τυρόγαλο. Επίσης, η παραγωγή και η απορρόφηση της γλουταθειόνης βοηθάται από το σελήνιο(κρέας, ψάρι,δημητριακά), το λάδι ψαριών, τη βιταμίνη Β2( κρέας, ψάρι), τη βιταμίνη C (αρακάς, κουνουπίδι, μπάμιες, μπρόκολο, ντομάτα, ραδίκια, ραπανάκια, σπανάκι, ακτινίδιο, λεμόνι), και τη βιταμίνη Ε (λινέλαιο, λαχανικά, πατάτες, ντομάτες, αρακάς, φρούτα , κρέας-ψάρι , αυγά, σιτάρι, μαρούλι, φασολάκια). Ένας καλύτερος τρόπος αύξησης των επιπέδων γλουταθειόνης είναι η πρόσληψη των αμινοξέων που την αποτελούν. Δηλαδή:
  1. ΚΥΣΤΕΪΝΗ: Βρίσκεται στον οργανισμό στα νύχια, το δέρμα και τα μαλλιά. Η πιο συνηθισμένη μορφή της στα συμπληρώματα είναι το θειούχο αμινοξύ N-acetyl cysteine (NAC). Πλούσιες πηγές είναι τα τρόφιμα κρέας, αυγά, τυρόγαλο, μπρόκολο, σκόρδο, κρεμμύδι, κόκκινες πιπεριές. Επίσης, αυξάνεται η αντιοξειδωτική της δράση από το σελήνιο, τη βιταμίνη Β6 ( φύτρο σταριού, μπανάνα, γαλοπούλα, κοτόπουλο, ψάρι,πατάτα, αρακάς), και τη βιταμίνη Ε.
  2. ΓΛΟΥΤΑΜΙΝΙΚΟ ΟΞΥ : Είναι νευροδιαβιβαστής του νευρικού συστήματος. Τροφές που το περιέχουν είναι το τυρί, η σάλτσα σόγιας, το κρέας, το κοτόπουλο, τα αυγά και το τυρόγαλο.
  3. Γ ΛΥΚΙΝΗ: Βρίσκεται στους μύες, το δέρμα και το συνδετικό ιστό και είναι απαραίτητη και για το κεντρικό νευρικό σύστημα. Καλές πηγές είναι το ψάρι, το κρέας, τα φασόλια, το γάλα και το τυρί.
  • ΚΑΡΝΟΣΙΝΗ: Παράγεται στον οργανισμό και προστατεύει το δέρμα, τα μάτια, το νευρικό και το κυκλοφορικό. Πηγές είναι το γάλα, τα αυγά, το τυρί, το χοιρινό και το κοτόπουλο.
  • ΤΑΥΡΙΝΗ: Είναι ένα θειώδες αμινοξύ που παράγεται στο σώμα από τα αμινοξέα μεθειονίνη και κυστεΐνη. Βοηθά το νευρικό σύστημα, τους μύες, τον εγκέφαλο και την καρδιά. Τρόφιμα που την περιέχουν είναι τα αυγά, το ψάρι, το κρέας και το γάλα.
  • ΜΕΘΕΙΟΝΙΝΗ: Πρόκειται για θειώδες αμινοξύ που βοηθά στην απομάκρυνση του λίπους και υποστηρίζει την υγεία του ήπατος. Βρίσκεται σε τρόφιμα όπως τα φασόλια, τα αυγά, το ψάρι, το σκόρδο, τις φακές, το κρέας, τα κρεμμύδια, τη σόγια και το γιαούρτι. Υπερβολική πρόσληψη μεθειονίνης μαζί με ελλιπή πρόσληψη των βιταμινών Β9 (φασόλια, δημητριακά, πορτοκάλι, ακτινίδιο, πράσινα φυλλώδη λαχανικά, κοτόπουλο, κρέας), Β6 ( φύτρο σταριού, μπανάνα, γαλοπούλα, κοτόπουλο, ψάρι,πατάτα, αρακάς)και βιταμίνης Β12 (συκώτι, μυώδη κρέατα, ψάρια, αυγά, τυρί, κοτόπουλο, γαλακτοκομικά, δημητριακά, όσπρια, λαχανικά, φρούτα) συνδέεται με καρδιοπάθειες.

ΆΛΛΕΣ ΑΝΤΙΟΞΕΙΔΩΤΙΚΕΣ ΟΥΣΙΕΣ ΤΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ

  • ΟΥΡΙΚΟ ΟΞΥ: Είναι ένα οργανικό οξύ που παράγεται από τον μεταβολισμό των πουρινών (πρωτεΐνες). Ουδετεροποιεί τις ελεύθερες ρίζες οξυγόνου οι οποίες προκαλούν ζημιά στα κύτταρα του οργανισμού. Βρίσκεται στα νεφρά, στην ουροδόχο κύστη, στο αίμα και αποβάλλεται στα ούρα. Η μεγαλύτερη αντιοξειδωτική του δράση είναι αυτή στο πλάσμα του αίματος όπου το ουρικό οξύ προστατεύει τα αιμοφόρα αγγεία. Τα φυσιολογικά επίπεδα ουρικού οξέος εξασφαλίζονται από την επαρκή πρόσληψη ψευδαργύρου και σιδήρου. Φυσικές πηγές των πουρινών, οι οποίες παράγουν το ουρικό οξύ, είναι οι σαρδέλλες, ο σολομός, το σπανάκι, οι φακές, τα εντόσθια, τα μαλάκια, το κρέας.
  • ΛΙΠΟΪΚΟ ΟΞΥ: Είναι ένα ισχυρό αντιοξειδωτικό που βοηθά τα κύτταρα να μετατρέψουν την γλυκόζη σε ενέργεια, αποτοξινώνει τον οργανισμό, καταπολεμά τις λοιμώξεις του δέρματος και σταθεροποιεί τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Εισχωρεί σε ιστούς όπως το νευρικό σύστημα και την καρδιά προστατεύοντάς τους από τη ζημιά που προκαλούν οι ελεύθερες ρίζες. Επίσης, βοηθά το σώμα να χρησιμοποιήσει άλλα αντιοξειδωτικά όπως την βιταμίνη Ε, την βιταμίνη C και το αμινοξύ γλουταθειόνη. Επιπλέον, συμβάλλει στην παραγωγή ενέργειας από τις πρωτεΐνες, τους υδατάνθρακες και τα λίπη με την χρήση των βιταμινών του συμπλέγματος Β. Το σώμα δεν παράγει αρκετό οπότε το παίρνουμε από συμπληρώματα ή από τροφές. Φυσικές πηγές είναι το συκώτι, το σπανάκι και η μαγιά μπύρας.
  • ΣΥΝΕΝΖΥΜΟ Q10: Πρόκειται για μια ουσία που ονομάζεται ουμπικινόνη, βρίσκεται σε όλα τα κύτταρα του οργανισμού και βοηθά στην παροχή ενέργειας αυτών. Παράλληλα, τα ένζυμα που παρέχουν ενέργεια, την χρειάζονται για την λειτουργία τους. Το συνένζυμο Q10 βοηθά στην θεραπεία καρδιαγγειακών παθήσεων μέσω βελτίωσης του κυκλοφορικού και βοηθώντας τα μιτοχόνδρια να κατασκευάσουν λίπος και χοληστερίνη πιο δραστικά. Εμποδίζει την εναπόθεση της χοληστερίνης στις αρτηρίες και την αύξηση της αρτηριακής πίεσης. Μπορεί να βοηθήσει στην αύξηση της ελαστίνης και του κολλαγόνου του δέρματος και έτσι στην προστασία από τις ρυτίδες. Επιπλέον βελτιώνει το ανοσοποιητικό σύστημα, μειώνει τα επίπεδα σακχάρου του αίματος και επιβραδύνει τη ανάπτυξη όγκων. Φυτικές πηγές είναι τα λιπαρά ψάρια και τα φυτικά έλαια.
  • ΜΕΛΑΤΟΝΙΝΗ: Είναι μια νευροορμόνη που παράγεται στον εγκέφαλο από την επίφυση από το αμινοξύ τρυπτοφάνη. Η παραγωγή της διεγείρεται από το σκοτάδι και γιαυτό ηρεμεί και τα νεύρα. Βοηθά έτσι σε διάφορες νευροψυχιατρικές ασθένειες όπως και στην απλή διαταραχή του ύπνου. Σαν αντιοξειδωτικό, βοηθά στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού, έχει αντιφλεγμονώδη δράση και παράλληλα βοηθά στην εξόντωση των καρκινικών κυττάρων. Φυσικές πηγές είναι η βρώμη, το ρύζι, το καλαμπόκι, το μέλι, η ντομάτα, η μπανάνα, ο ανανάς, το πορτοκάλι, το μήλο, οι φράουλες, η πιπεριά, το σπανάκι, τα φυστίκια και ο ηλιόσπορος. Ένας άλλος τρόπος πρόσληψης μελατονίνης είναι μέσω πρόσληψης τρυπτοφάνης που βρίσκεται σε τροφές όπως η γαλοπούλα αλλά και στο κοτόπουλο, μοσχάρι, ρύζι μη αποφλοιωμένο, καρύδια, ψάρι, γάλα, αυγά, τυρί.
  • DHEA: Είναι μια στεροειδής ορμόνη που παράγεται από τους επινεφρίδιους αδένες. Μετατρέπεται στον οργανισμό σε οιστρογόνο και τεστοστερόνη. Τα επίπεδά της μειώνονται κάθε χρόνο μετά τα 30. Η αντιοξειδωτική της δραση οφείλεται στην αύξηση της παραγωγής αντιοξειδωτικών ενζύμων στο ήπαρ, μειώνοντας το οξειδωτικό stress στον οργανισμό. Επίσης μειώνει τα επίπεδα των ορμονών του stress, εμποδίζει την γήρανση, την οστεοπόρωση, την αρτηριοσκληρωση, ενισχύει τους αμυντικούς μηχανισμούς του οργανισμού, τονώνει την νοητική κατάσταση των ατόμων μέσης και μεγάλης ηλικίας.
    Τέλος βοηθάει τον οργανισμό να κάψει τις προσλαμβανόμενες θερμίδες και να τις μετατρέψει σε ενέργεια αντί να αποθηκεύονται ως λίπος, αυξάνει τη μυϊκή μάζα και ισχύ και τονώνει τη libido.
  • ΜΕΤΑΛΛΟΔΕΣΜΕΥΤΙΚΕΣ ΠΡΩΤΕΪΝΕΣ: Αυτές είναι η αλβουμίνη (συντίθεται στα ηπατοκύτταρα και δεσμεύει ελεύθερα λιπαρά οξέα και μεταλλικά ιόντα με κυρια πηγή το ασπράδι αυγού) και η αιμοσφαιρίνη με πηγή τον σίδηρο.

Είναι λοιπόν φανερό ότι και στην περίπτωση όλων των υπόλοιπων αντιοξειδωτικών που παράγονται στο σώμα, η διατροφή παίζει πολύ σημαντικό ρόλο αφού έτσι ενισχύεται η ομαλή λειτουργία τους.

ΑΝΤΙΟΞΕΙΔΩΤΙΚΕΣ ΟΥΣΙΕΣ ΤΡΟΦΩΝ

ΒΙΤΑΜΙΝΕΣ

ΔΡΑΣΗ

ΠΗΓΕΣ

ΒΙΤΑΜΙΝΗ Α  ΜΕ ΠΡΟΔΡΟΜΕΣ ΟΥΣΙΕΣ ΤΗ ΡΕΤΙΝΟΛΗ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΡΟΤΕΝΟΕΙΔΗ (άλφα καροτένιο, βήτα καροτένιο, γάμα καροτένιο, κρυπτοξανθίνη λυκοπένιο, ζεαξανθίνη, λουτεΐνη) ΑΠΟ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΟΜΩΣ ΜΟΝΟ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΚΑΡΟΤΕΝΟΕΙΔΗ ΜΕΤΑΤΡΕΠΟΝΤΑΙ ΣΕ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΠΟΣΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΒΙΤΑΜΙΝΗΣ.

Διατήρηση υγιούς δέρματος, αύξηση ανοσοποιητικού, προστασία από λοιμώξεις, ιλαρά, βρογχίτιδα, προστασία της καρδιάς, πρόληψη ή θεραπεία καταρράκτη και κάποιων μορφών καρκίνου.  Μπορεί να μετατραπεί σε βιταμίνη Α και περιέχει τα αντιοξειδωτικά φλαβανοειδή

Καρότο, πορτοκάλι, κολοκυθάκι, μπρόκολο, σπανάκι, καρπουζι, βερίκοκα, ροδάκινο, ντομάτα, μαρούλι, ακτινίδιο, μαιντανός, αυγά, αρακάς, συκώτι.

ΒΙΤΑΜΙΝΗ  C  ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΣΚΟΡΒΙΚΟ ΟΞΥ

Διατηρεί το κολλαγόνο του δέρματος, επιδιορθώνει κατεστραμένους ιστούς, προάγει την υγεία οστών και δοντιών και αυξάνει το ανοσοποιητικό σύστημα.  Συνιστάται σε περιπτώσεις όπως το κάπνισμα, το κρύωμα, την αρθρίτιδα, τη χρόνια κόπωση, τη στηθάγχη, τη βρογχίτιδα, μελανιές, δυσκοιλιότητα, το διαβήτη, το γλαύκωμα, το σκορβούτο, τις ουρολοιμώξεις, προβλήματα γονιμότητας, στην υψηλή χοληστερίνη, στην υπέρταση, σε μορφές καρκίνου και άλλα.  Χρειάζεται επίσης σε περιπτώσεις αναιμίας μαζί με την πρόσληψη σιδήρου.

Αρακάς, γκρειπ-φρουτ , κουνουπίδι, λάχανο, μανταρίνι, πορτοκάλι, ακτινίδιο, λεμόνι, μπάμιες, μπρόκολο, ντομάτα, ραδίκια, ραπανάκια, συκώτι , σπανάκι

ΒΙΤΑΜΙΝΗ Ε   ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΛΦΑ ΤΟΚΟΦΕΡΟΛΗ

Βοηθά τα αναπνευστικά προβλήματα, εμποδίζει τις επιπτώσεις του διαβήτη και ιδιαίτερα στα μάτια, διεγείρει το ανοσοποιητικό μέσω αύξησης των βιοχημικών του οργανισμού ιντερφερόνη και ιντερλευκίνη.  Συνιστάται ιδιαίτερα σε περιπτώσεις οστεοαρθρίτιδας, προστάτη, εκφυλισμού μυών, κάποιοι τύποι καρκίνου, ηλιακά εγκαύματα.

Ηλιέλαιο, καρύδια, φύτρο σταριού, αλεύρι ολικής, πατάτα, ντομάτα, αρακάς, κρέας, ψάρι, μοσχάρι ψάρι, αυγά, γάλα, σπανάκι, μαρούλι, κρεμμύδια, βατόμουρα, αχλάδια, μήλα.

 

 

 

ΙΧΝΟΣΤΟΙΧΕΙΑ

ΔΡΑΣΗ

ΠΗΓΕΣ

ΣΕΛΗΝΙΟ

Δρα σε συνεργασία με τη βιταμίνη Ε βελτιώνοντας την αποδοτικότητά της.  Βοηθά στην παραγωγή του ενζύμου υπεροξειδάση της γλουταθειόνης.

Είναι χημειοπροστατευτικό, βελτιώνει το ανοσοποιητικό, μειώνει τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων, το άγχος και την κατάθλιψη. 

Κρέας, ψάρι, δημητριακά.

ΨΕΥΔΑΡΓΥΡΟΣ

Μειώνει τη ζημιά που προκαλείται από τις ελεύθερες ρίζες. Ανανεώνει την λειτουργία του θυμοειδούς αδένα, βοηθά στην διατήρηση υγιούς ανοσοποιητικού, αναπαραγωγικού και πεπτικού συστήματος.  Χρειάζεται για υγειές δέρμα, οστά, μαλλιά και μάτια και είναι απαραίτητο για την παραγωγή ορμονών ανάπτυξης αλλά και της τεστοστερόνης.  Τέλος, βοηθά την δράση της βιταμίνης Α.

Μοσχάρι, κοτόπουλο, ψωμί, συκώτι μοσχαρίσιο, γαρίδες, χοιρινό, αυγό, φασόλια.

ΜΑΓΓΑΝΙΟ

Σχηματισμός οστών και ανάπτυξη συνδετικού ιστού. Συμβάλει στην πήξη του αιματος, στη δράση της ινσουλίνης και τη σύνθεση της χοληστερίνης. Είναι διεγέρτης διαφόρων ενζύμων στο μεταβολισμό των υδατανθράκων, πρωτεϊνών, λιπών και νουκλεϊκών οξέων.  Βοηθά στην απορρόφηση των βιταμινών Β1 και Ε. Σχετίζεται και με την ομαλή δράση του ενζύμου υπεροξειδική δισμουτάση.

Δημητριακά, μπανάνες, μαρούλι, σπανάκι, καρύδια, τσάι, σταφίδες, μπρόκολο, πορτοκάλι, φασόλια, κρόκος αυγού.

 

ΧΑΛΚΟΣ

Προστατεύει το καρδιαγγειακό σύστημα, το σκελετικό και το νευρικό. Προστατεύει από την αρτηριοσκλήρωση μέσω δημιουργίας ενζύμου. Βοηθά στην παραγωγή φωσφολιπιδίων που βοηθούν στο σχηματισμό της μυελίνης των νεύρων.  Χρειάζεται για την παραγωγή του ενζύμου υπεροξειδική δισμουτάση. Παίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη και διατήρηση υγιούς δέρματος και μαλλιών.  Χρειάζεται για την παραγωγή της μελανίνης, κολλαγόνου των οστών και συνδετικού ιστού. Προστατεύει από ανευρύσματα αορτών, αρρυθμία, υπέρταση.  Δρα μαζί με το σίδηρο για τη σύνθεση της αιμογλοβίνης. 

Γάλα, συκώτι, λαχανικά,

δημητριακά, κρέας, ψωμί.

 

ΑΛΛΑ ΑΝΤΙΟΞΕΙΔΩΤΙΚΑ ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ ΤΡΟΦΩΝ

ΣΥΖΥΓΕΣ ΛΙΝΟΛΕΪΚΟ ΟΞΥ

Είναι ένα Ω6 απαραίτητο λιπαρό οξύ που καίει λίπος, αναδομεί τους μύες και καταπολεμά τον καρκίνο.  Αυξάνει το μεταβολισμό, προάγει την λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος και ρυθμίζει το σάκχαρο του αίματος.






Μοσχάρι, γαλακτοκομικά, αυγά, βούτυρο.

Ω3 ΛΙΠΑΡΑ ΟΞΕΑ

  • Δοκοσαεξανοϊκό οξύ ( DHA )
  • Εικοσαπεντα νοϊκό οξύ ( EPA)
  • Άλφα λινολενικό οξύ ( ALA )  

 

Περιορίζουν τη θνητότητα από καρδιαγγειακά νοσήματα και καρκίνο εξαιτίας της υποτριγλυκεριδαιμικής τους δράσης.  Η συγκέντρωσή τους στην μεμβράνη των ερυθροκυττάρων βοηθά στην ακεραιότητα αυτής και στην αντιμετώπιση των οξειδωτικών απειλών. Περιορίζουν επίσης την οξείδωση της LDL (χαμηλής πυκνότητας λιποπρωτεΐνη), προστατεύουν τα νεφρά και το πεπτικό σύστημα. Χρειάζονται για την παραγωγή των προσταγλαδινών που ρυθμίζουν το κυκλοφορικό.

Λιπαρά ψάρια, μουρουνέλαιο, λινέλαιο, καρύδια.

ΠΟΛΥΦΑΙΝΟΛΕΣ

  • ΤΑΝΙΝΕΣ όπως οι κατεχίνες
  • ΛΙΓΝΙΝΕΣ
  • ΦΛΑΒΑΝΟΕΙΔΗ όπως η κουερσετίνη,  η πυκογενόλη και οι ανθοκυανιδίνες,
  • ΦΕΝΥΛΠΡΟΠΑ-ΝΟΕΙΔΗ όπως οι κουμαρίνες και η ρεσβερατρόλη)

 

Αυξάνουν την ισχύ των τριχοειδών αγγείων, Σχηματίζουν δακτύλιο με μέταλλα και επηρρεάζουν τη δραστικότητα των ενζύμων και των μεμβρανών του κυττάρου, σταθεροποιούν την επίδραση της βιταμίνης C στους ιστούς, έχουν βακτηριοστατική και αντιβιοτική δράση και αντικαρκινική ιδιότητα, προστατεύουν τη καρδιά, τον εγκέφαλο, προστατεύουν από οστεοπόρωση, νευροεκφυλιστικές ασθένειες, διαβήτη  Επίσης δίνουν χρώμα στα φρούτα και στα λαχανικά που τα περιέχουν.

Φλούδες εσπεριδοειδών, καρπός εσπεριδοειδών, ζωμός από μανιτάρια, φύλλα σίκαλης, κρεμμύδια, φυλλώδη λαχανικά, τσάι, κακάο, κόκκινο κρασί, μπύρα, λιναρόσπορος, σόγια, ντομάτες, κεράσια, βατόμουτα, δαμάσκηνα, σταφύλια.

ΠΑΡΑ-ΑΜΙΝΟΒΕΝΖΟΪΚΟ ΟΞΥ (PABA)

Χρησιμοποιείται στη θεραπεία των ρικετσιών και προφυλάσσει από τα εγκαύματα στον ήλιο.  Μειώνει επίσης την κόπωση, την κατάθλιψη, βοηθά στον σχηματισμό των ερυθροκυττάρων, μειώνει τις ρυτίδες και εμποδίζει τον αποχρωματισμό των μαλλιών.

Ζύμη, ψάρια, σόγια, φυστίκια, συκώτι, αυγά.

 

Καταλήγοντας, τα αντιοξειδωτικά προστατεύουν από την καταστροφή των κυττάρων από τις ελεύθερες ρίζες. Έτσι προστατεύουν τον οργανισμό από διάφορες ασθένειες όπως καρδιοπάθειες, νευρολογικές διαταραχές, εκφύλιση της ωχράς κηλίδας και μειωμένο ανοσοποιητικό σύστημα. Έτσι δίνονται οι παρακάτω συστάσεις:

  • Πέντε τουλάχιστον μερίδες φρούτων και λαχανικών ημερησίως.
  • Να συμπεριλαμβάνονται φρούτα με πορτοκαλί, κόκκινα, μωβ χρώματα
  • Να ελαχιστοποιείται η επεξεργασία των παραπάνω για την προστασία των επιπέδων των αντιοξειδωτικών
  • Να καταναλώνονται όσπρια, ξηροί καρποί και δημητριακά ολικής άλεσης.
  • Να παρέχονται τα αντιοξειδωτικά κυρίως από τις τροφές αντί των συμπληρωμάτων.

 

 

Οι υδατάνθρακες είναι οργανικές ενώσεις που αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος των οργανικών ουσιών στη γη και την καλύτερη πηγή ενέργειας για του ζώντες οργανισμούς. Σχηματίζονται από την συνένωση ατόμων άνθρακα, υδρογόνου και οξυγόνου. Ο γενικός τους χημικός τύπος είναι Cx(H2O)y.

Χωρίζονται σε 4 κατηγορίες ανάλογα με τον αριθμό των απλών σακχάρων που περιέχουν στο μόριό τους. Έτσι οι μορφές υδατανθράκων που συναντώνται στα τρόφιμα είναι: οι μονοσακχαρίτες, οι δισακχαρίτες, οι ολιγοσακχαρίτες και οι πολυσακχαρίτες. Οι μονοσακχαρίτες αποτελούνται από ένα απλό μόριο σακχάρου, οι δισακχαρίτες από 2 μόρια ενωμένα μεταξύ τους, οι ολιγοσακχαρίτες από 3 μέχρι 5 μόρια απλών σακχάρων και οι πολυσακχαρίτες από περισσότερα των 5 μόρια απλών σακχάρων επίσης ενωμένα μεταξύ τους. Μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα ανά κατηγορία είναι 

Μονοσακχαρίτες

  • γλυκόζη, φρουκτόζη, γαλακτόζη, μαννόζη.

Δισακχαρίτες

  • καλαμοσάκχαρο (η κοινή ζάχαρη) που αποτελείται από γλυκόζη + φρουκτόζη.
  • μαλτόζη που αποτελείται από γλυκόζη + γλυκόζη.
  • λακτόζη που αποτελείται από γαλακτόζη + γλυκόζη.

Ολιγοσακχαρίτες

  • Ραφφινόζη που αποτελείται από γαλακτόζη + γλυκόζη + φρουκτόζη.
  • Πολυσακχαρίτες.
  • Άμυλο, γλυκογόνο, κυτταρίνη, χιτίνη, ιννουλίνη.

Η διάσπαση όλων των σύνθετων υδατανθράκων (πολυσακχαρίτες) ξεκινάει στην στοματική κοιλότητα, με τη δράση μιας αμυλάσης, της πτυελίνης, ενός ενζύμου που βρίσκεται στο σάλιο. Η πέψη των υδατανθράκων δεν συνεχίζεται μέσα στο στομάχι, αλλά στο λεπτό έντερο και μάλιστα στο δωδεκαδάκτυλο. Ειδικά κύτταρα μέσα στο πάγκρεας παράγουν το ένζυμο αμυλάση, το οποίο μέσα από τον παγκρεατικό πόρο περνά στο δωδεκαδάκτυλο και διασπά τους πολυσακχαρίτες σε ολιγοσακχαρίτες και δισακχαρίτες. Στη συνέχεια τα κύτταρα που υπάρχουν στα τοιχώματα του λεπτού εντέρου παράγουν κι άλλα ένζυμα αμυλάσης, τα οποία μπορούν να διασπάσουν τους ολιγοσακχαρίτες και τους δισακχαρίτες σε απλούς υδατάνθρακες (μονοσακχαρίτες). Τελική μορφή της διάσπασής των υδατανθράκων είναι η γλυκόζη (απλό σάκχαρο), η οποία αποτελεί και βασικό «καύσιμο» του ανθρώπινου οργανισμού. Η γλυκόζη αρχικά κυκλοφορεί στο αίμα. Στην συνέχεια μπορεί είτε να χρησιμοποιηθεί άμεσα από τα κύτταρα για την παραγωγή ενέργειας, είτε να αποθηκευθεί στους μύες και το ήπαρ με την μορφή γλυκογόνου, είτε να μετατραπεί σε λίπος και να αποθηκευθεί για μελλοντική παραγωγή ενέργειας.

Ο βασικός ρόλος των υδατανθράκων στον ανθρώπινο οργανισμό είναι η παραγωγή ενέργειας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι υδατάνθρακες αποτελούν την βάση της διατροφής του ανθρώπου. Ένα γραμμάριο υδατάνθρακα κατά τη διάσπασή του αποδίδει 4 kcal (θερμίδες όπως έχει επικρατήσει να λέγονται). Το 50-55% της προσλαμβανόμενης ενέργειας, ημερησίως, πρέπει να προέρχεται από υδατάνθρακες. Το μεγαλύτερο μέρος αυτών, θα πρέπει να καλύπτεται από πολυσακχαρίτες, αφού τα τρόφιμα στα οποία περιέχονται, παρέχουν και άλλα θρεπτικά συστατικά, όπως βιταμίνες και ιχνοστοιχεία. Ακόμα η πέψη και η απορρόφηση των πολυσακχαριτών λαμβάνει περισσότερο χρόνο, με αποτέλεσμα να αποφεύγεται η απότομη αύξηση της συγκέντρωσης της γλυκόζης στο αίμα. Αντίθετα τα απλά σάκχαρα αυξάνουν απότομα την συγκέντρωση της γλυκόζης στο αίμα. Επίσης η αυξημένη κατανάλωση απλών σακχάρων έχει συσχετισθεί με την δημιουργία παχυσαρκίας, αφού τα τρόφιμα στα οποία περιέχονται είναι υψηλής θερμιδικής αξίας.

Τροφές που περιέχουν υδατάνθρακες είναι αυτές που περιλαμβάνονται:

  • στην ομάδα αμύλου: π.χ. ψωμί, ζυμαρικά, ρύζι, καλαμπόκι, δημητριακά πρωινού κ.α.
  • στην ομάδα άλλων υδατανθράκων: π.χ. ζάχαρη, μέλι, μαρμελάδα, κ.α.
  • στην ομάδα φρούτων: όλα τα φρούτα.
  • στην ομάδα των γαλακτοκομικών: γάλα, γιαούρτι, αλλά όχι το τυρί (δεν περιλαμβάνεται στην ομάδα αυτή αλλά στην ομάδα κρέατος).
  • στην ομάδα των λαχανικών: όλα τα λαχανικά.

Υπάρχει μια ομάδα όμως υδατανθράκων, τα μέλη της οποίας δεν μπορούν να διασπαστούν και να απορροφηθούν από τον ανθρώπινο οργανισμό, με αποτέλεσμα να αποβάλλονται σχεδόν αυτούσιοι από αυτόν, χωρίς να αποδίδουν ενέργεια. Η ομάδα αυτή είναι γνωστή ως φυτικές ή διαιτητικές ίνες και περιλαμβάνει πολυσακχαρίτες όπως η κυτταρίνη και η ινουλίνη που είναι αδιάλυτες στο νερό, και πολυσακχαρίτες όπως οι β-γλυκάνες (πολυμερή γλυκόζης) που είναι διαλυτές στο νερό. Όπως μαρτυρά και το όνομά τους οι φυτικές ίνες είναι αποκλειστικά φυτικής προέλευσης και αποτελούν δομικά στοιχεία των φυτικών κυττάρων.
Ο ρόλος των φυτικών ινών στον οργανισμό είναι σημαντικός.

  Οι αδιάλυτες φυτικές ίνες

  • Συγκρατώντας νερό στο παχύ έντερο αυξάνουν τον όγκο τους, αποτρέποντας την δυσκοιλιότητα.
  • Έχουν προληπτικό ρόλο απέναντι στις αιμορροΐδες και γενικά τα προβλήματα του εντέρου.
  • Μειώνουν τον κίνδυνο για εμφάνιση καρκίνου του παχέος εντέρου.

Οι διαλυτές φυτικές ίνες

  • Επιμηκύνουν χρονικά το αίσθημα του κορεσμού, μειώνοντας έτσι το αίσθημα της πείνας. Με τον τρόπο αυτό συντελούν στον περιορισμό της πρόσληψης τροφής και στον έλεγχο του σωματικού βάρους.
  • Πιθανόν μειώνουν την εμφάνιση καρδιαγγειακών παθήσεων μειώνοντας τα επίπεδα της χοληστερόλης στο αίμα.
  • Βοηθάνε στην καλύτερη ρύθμιση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα.

Αδιάλυτες φυτικές ίνες περιέχουν τα φρούτα, κυρίως αυτά που καταναλώνονται με το φλοιό, και τα λαχανικά. Διαλυτές φυτικές ίνες περιέχουν τα προϊόντα που γίνονται από αλεύρι ολικής αλέσεως, η βρώμη το κριθάρι και η σίκαλη.

Συνοψίζοντας, οι υδατάνθρακες αποτελούν τη βάση της διατροφής του ανθρώπινου οργανισμού, αφού είναι η κύρια πηγή ενέργειας για αυτόν. Παρόλα αυτά πολύ σημαντικός είναι και ο ρόλος των φυτικών ινών (άπεπτων πολυσακχαριτών φυτικής προέλευσης), η ημερήσια πρόσληψη των οποίων θα πρέπει να είναι 25-30 γρ.

Τα λαχανικά, τα όσπρια, οι πατάτες, τα δημητριακά, τα ζυμαρικά, οι ξηροί καρποί, οι ελιές, τα φρούτα, τα θαλασσινά, ο ταραμάς, τα τουρσί ανήκουν στα τρόφιμα που επιτρέπονται κατά τη διάρκεια της νηστείας. Κατά τη διάρκεια της νηστείας απαγορεύονται το γάλα και όλα τα γαλακτοκομικά προϊόντα, το κρέας και όλα τα προϊόντα κρέατος, το ψάρι και τα αυγά. Στην αυστηρή νηστεία δεν επιτρέπεται ούτε το λάδι. Όπως αντιλαμβάνεστε κατά την περίοδο της νηστείας ο ανθρώπινος οργανισμός καλείται να βγάλει από την διατροφή του πολλές ομάδες τροφίμων, παρόλα αυτά, ο σωστό συνδυασμός των τροφίμων μπορεί να δώσει στον ανθρώπινο οργανισμό όλα αυτά τα θρεπτικά συστατικά που έχει καθημερινά ανάγκη.
 
Όπως φαίνεται από τα πιο πάνω η νηστεία είναι βασισμένη στην άφθονη πρόσληψη φρούτων, λαχανικών, τα οποία είναι πλούσια σε βιταμίνες, ιχνοστοιχεία, αντιοξειδωτικά και φυτικές ίνες, οσπρίων, τα οποία αποτελούν πηγή φυτικής πρωτεΐνης κα φυτικών ινών, θαλασσινών, τα οποία είναι εξαιρετική πηγή πρωτεΐνης υψηλής βιολογικής αξίας, καθώς και άλλων τροφίμων που καταναλώνονται ευρέως κατά τη διάρκεια της νηστείας. Αντίθετα η περίοδος της νηστείας είναι «φτωχή» σε κορεσμένα λιπαρά οξέα.
 
Επομένως η περίοδος της νηστεία λόγο αφενός της πολύ χαμηλής περιεκτικότητας της σε κορεσμένα λιπαρά και αφετέρου λόγο της υψηλής περιεκτικότητας της σε φυτικές ίνες και αντιοξειδωτικά, υποστηρίζεται ότι προστατεύει τον ανθρώπινο οργανισμό από καρδιαγγειακά νοσήματα, συμβάλλει στη μείωση των επιπέδων της χοληστερόλης του αίματος και των τριγλυκεριδίων, βοηθά στην ρύθμιση των επιπέδων του σακχάρου του αίματος, και της αρτηριακής πίεσης. Επίσης προστατεύει τον οργανισμό από την ανάπτυξη διαφόρων μορφών καρκίνου ακόμη ευνοεί την καλύτερη λειτουργία του εντέρου.

Παρακάτω θα αναλύσουμε ορισμένα από τα τρόφιμα που ο περισσότερος κόσμος καταναλώνει κατά τη διάρκεια της νηστείας:

Χαλβάς

Για την παρασκευή του χαλβά χρησιμοποιείται ταχίνι, το οποίο προέρχεται από το γνωστό μας σησάμι. Τόσο το ταχίνι όσο και ο χαλβάς είναι δύο τρόφιμα τα οποία καταναλώνονται ευρέως κατά τη διάρκεια της νηστείας. Προκειμένου να κατανοήσουμε τη διατροφική αξία των παραπάνω τροφίμων κρίνεται σκόπιμο να αναφερθούμε στη διατροφική αξία του σησαμιού από το οποίο προέρχονται τόσο το ταχίνι όσο και ο χαλβάς.

Το σησάμι είναι πλούσιο σε θερμίδες, φυτικές πρωτεΐνες, μονοακόρεστα και πολυακόρεστα λιπαρά οξέα, βιταμίνη Ε, βιταμίνες του συμπλέγματος Β, αντιοξειδωτικά και μέταλλα και ιχνοστοιχεία (σίδηρο, ασβέστιο, φώσφορο, κάλιο, σελήνιο, μαγνήσιο και ψευδάργυρο) απαραίτητα για τις μεταβολικές λειτουργίες του οργανισμού.
Αξίζει να πούμε ότι το σησάμι περιέχει πολύ μεγαλύτερη ποσότητα βιταμίνης Ε σε σχέση με αυτή του ελαιολάδου. Η βιταμίνη Ε λόγω της ισχυρής αντιοξειδωτικής της ιδιότητα, έχει αντικαρκινική δράση και συμβάλει στην αντιμετώπιση καρδιαγγειακών νοσημάτων. Επιπλέον οι βιταμίνες του συμπλέγματος Β έχουν θετική επίδραση στο καρδιαγγειακό σύστημα και στις εγκεφαλικές λειτουργίες.

Ο χαλβάς είναι ένα τρόφιμο πλούσιο σε θερμίδες (100 γρ. χαλβά δίνει περίπου 500 kcal).

Ταραμάς

O ταραμάς (αυγά ψαριού) τρώγεται κατά κανόνα στην ταραμοσαλάτα. Ο ταραμάς είναι και αυτός ένα τρόφιμο πλούσιο σε θερμίδες (100 γρ. ταραμά δίνει περίπου 400 kcal), επίσης αποτελεί πλούσια πηγή νατρίου για το λόγο αυτό θα πρέπει να αποφεύγεται η υπερκατανάλωση του από άτομα με υπέρταση. Η ταραμοσαλάτα εκτός από την ευχάριστη γεύση που έχει, είναι ένα τρόφιμα πλούσιο σε φώσφορο και κάλιο.

Όσπρια

Τα όσπρια (φασόλια, ρεβίθια, μαυρομάτικα, γίγαντες, φακές, φάβα, κουκιά), είναι πηγή φυτική πρωτεΐνης. Ο συνδυασμός των οσπρίων με μία πηγή δημητριακών δίνει στον οργανισμό πρωτεΐνη υψηλής βιολογικής αξίας, ίσης αξίας με αυτή του κρέατος (π.χ φακόρυζο, ρεβίθια με μακαρονάκι κλπ)

Τα όσπρια αποτελούν ομάδα τροφίμων που δεν επιβαρύνουν τον οργανισμό με επιπλέον θερμίδες (1/2 κούπα όσπρια δίνει 100-134 kcal), ενώ παράλληλα είναι πλούσια σε θρεπτικά συστατικά.

Αξιοσημείωτο είναι ότι μία κούπα όσπρια καλύπτει το 45% των καθημερινών αναγκών του οργανισμού σε φυτικές ίνες. Ακόμη τα όσπρια συμβάλουν στην μείωση της κακής χοληστερόλης (LDL), ρυθμίζουν τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα, έχουν αντικαρκινική δράση, ισχυροποιούν το ανοσοποιητικό σύστημα και ανακουφίζουν τις γυναίκες από τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης (λόγο της περιεκτικότητας τους σε φυτοοιστρογόνα).

Θαλασσινά

Καλαμάρια

Το καλαμάρια είναι χαμηλά σε θερμίδες (100 γρ. ψητού καλαμαριού παρέχουν 92 kcal), παράλληλα είναι πλούσια σε πρωτεΐνες, μέταλλα και ιχνοστοιχεία όπως φώσφορο, ιώδιο, μαγνήσιο, σίδηρο, σελήνιο και χαλκό, χαμηλά σε λιπαρά, από τα οποία υπερέχουν τα Ω-3 λιπαρά οξέα, επίσης αποτελούν πολύ καλή πηγή βιταμινών του συμπλέγματος B που όπως προαναφέρθηκε συμβάλουν στις μεταβολικές διεργασίες. Η υψηλή κατανάλωση θαλασσινών και ψαριών έχει συσχετιστεί με χαμηλό κίνδυνο εμφάνισης της νόσου του Alzheimer και γενικότερα της γεροντικής άνοιας καθώς και διαφόρων μορφών καρκίνου.

Σουπιές

Οι σουπιές είναι ένα άλλο θαλασσινό που καταναλώνετε ευρέως κατά τη διάρκεια της νηστείας. Αποτελεί χαμηλή πηγή θερμίδων (100 γρ. ψητής σουπιάς δίνει περίπου 110 kcal), είναι πλούσιες σε πρωτεΐνες υψηλής βιολογικής αξίας και Ω-3 λιπαρά οξέα. Επίσης οι σουπιές αποτελούν πηγή απαραίτητων αμινοξέων, ψευδαργύρου, σιδήρου, ασβεστίου, φωσφόρου, βιταμίνης Α, βιταμίνης C, καθώς βιταμινών του συμπλέγματος Β.

Σημείωση: Επειδή οι σουπιές είναι πλούσιες σε νάτριο καλό είναι να προσθέτουμε όσο γίνεται λιγότερο αλάτι κατά το μαγείρεμα τους.

Γαρίδες

Αποτελούν εξαιρετική πηγή πρωτεϊνών, χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά, πολύ καλή πηγή σεληνίου, ενός πολύ ισχυρού αντιοξειδωτικού, ιωδίου, σιδήρου, ασβεστίου, ψευδαργύρου, βιταμίνης D, βιταμινών του συμπλέγματος Β. Οι θερμίδες που μας δίνουν 100 γρ. βραστών γαρίδων είναι περίπου 150 kcal.

Χταπόδι

Το χταπόδι επίσης αποτελεί εξαιρετική πηγή πρωτεΐνης υψηλής βιολογική αξίας, ω-3 λιπαρών οξέων, βιταμινών του συμπλέγματος B καθώς και χαλκού, ψευδαργύρου, σιδήρου. Από την άλλη το χταπόδι περιέχει λιγότερη χοληστερόλη από όλα τα υπόλοιπα θαλασσινά. Το βραστό χταπόδι μας δίνει περίπου 200 kcal τα 100 γρ.

Σημείωση: Ως γνωστό τα θαλασσινά περιέχουν χοληστερόλη, έτσι η κατανάλωση τους πρέπει να γίνεται με μέτρο. Επίσης λόγω της περιεκτικότητας τους σε νάτριο θα πρέπει τα υπερτασικά άτομα να είναι προσεκτικά και να μην προσθέτουν ή να προσθέτουν ελάχιστον αλάτι κατά το μαγείρεμα τους.

Περιεκτικότητα χοληστερόλης στα Θαλασσινά ανά 100 γρ. ψητά ή βραστά

Καλαμάρια: 237 γρ. χοληστερόλης
Σουπιές: 350 mg χοληστερόλης
Γαρίδες: 130 mg χοληστερόλης
Χταπόδι: 100 mg χοληστερόλης

Ελιές

Οι ελιές είναι πλούσιες σε μονοακόρεστα λιπαρά οξέα γνωστά για τις ευεργετικές τους επιδράσεις στο καρδιαγγειακό σύστημα. Οι ελιές περιέχουν φαινόλες γνωστές για τις αντιοξειδωτικές ιδιότητες, βιταμίνη Ε, προβιταμίνη Α, θρεπτικά συστατικά που συμμετέχουν στην μιτωτική διαίρεση των κυττάρων, στην επιβράδυνση της γήρανσης του οργανισμού κλπ. Οι 6 ελιές δίνουν περίπου 45 kcal.

Τουρσί

Tα τουρσί αποτελούν προϊόντα ζύμωσης, παρέχοντας στον ανθρώπινο οργανισμό «καλούς» μικροοργανισμούς, οι οποίοι δρουν θετικά στο γαστρεντερικό σύστημα. Οι θερμίδες που δίνουν τα τουρσί είναι περίπου 120 kcal τα 100 γρ.

Ξηροί καρποί

Οι ξηροί καρποί αποτελούν θαυμάσια πηγή μονοακόρεστων και πολυακόρεστων λιπαρών οξέων, βιταμίνη Ε, μετάλλων και ιχνοστοιχείων.

Αμύγδαλα

Εξαιρετική πηγή μονοακόρεστων λιπαρών οξέων και βιταμίνης Ε. Θρεπτική αξία: 8 γρ. αμυγλάλων δίνουν 47 kcal, 1.3 γρ. πρωτεϊνών, 2.7 γρ. μονοακόρεστων λιπαρών οξέων και 0.9 πολυακόρεστων λιπαρών οξέων.

Φυστίκια

Πολύ καλή πηγή νιασίνης και φυλλικού οξέος (βιταμίνες του συμπλέγματος B), φυτοστερολών οι οποίες συμβάλουν στη μείωση των επιπέδων της χοληστερόλης. Θρεπτική αξία: 10 γρ. φυστικιών δίνουν 59 kcal, 2.4 γρ. πρωτεϊνών, 2.5 γρ. μονοακόρεστων λιπαρών οξέων και 1.6 πολυακόρεστων λιπαρών οξέων.

Καρύδια

Αποτελούν μία από τις καλύτερες πηγές ω-3 λιπαρών οξέων στη φύση, περιέχουν πολυφαινόλες, οι οποίες παρεμποδίζουν την οξείδωση της LDL χοληστερόλης, διαδικασία που αποτελεί πρωταρχικό στάδιο της αθηροσκλήρωσης. Θρεπτική αξία: 8 γρ. καρυδιών δίνουν 51 kcal, 1.1 γρ. πρωτεϊνών, 1.1 γρ. μονοακόρεστων λιπαρών οξέων και 3.1 πολυακόρεστων λιπαρών οξέων.

 



Ειδική Έκδοση Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας
ΚΕΙΜΕΝΟ: ΒΑΣΩ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ (Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.)


Η φύση ανέκαθεν φρόντιζε με σοφία τον άνθρωπο, παρέχοντας του πολύ περισσότερα από την τροφή. Και, διάσπαρτες γύρω του, άφησε μερικές τροφές-θησαυρούς, που ενισχύουν την υγεία και περικλείουν συμπυκνωμένες ιδιαίτερα ωφέλιμες ουσίες. Αυτές είναι που αποκαλούμε σήμερα «υπερτροφές» επειδή περιέχουν 100 ώς 200 πολύτιμα θρεπτικά στοιχεία υψηλής βιοδιαθεσιμότητας -πολύ περισσότερα, δηλαδή, σε σύγκριση με άλλες τροφές.

 

Οι υπερτροφές έχουν γίνει πολύ της μόδας την τελευταία δεκαετία. Όχι μόνο γιατί οι διατροφικές μας συνήθειες έχουν αλλάξει προς το χειρότερο και άρα οι ανάγκες μας σε σούπερ ωφέλιμες τροφές έχουν αυξηθεί, αλλά και γιατί ένα σθεναρό μάρκετινγκ προωθεί κάθε είδους συμπληρώματα διατροφής, μια αγορά που αναπτύσσεται διαρκώς.

Οι πωλήσεις των υπερτροφών σημειώνουν κατακόρυφη άνοδο στις ανεπτυγμένες χώρες και, ενώ δεν τίθεται θέμα για τη διατροφική τους αξία, πολλοί ειδικοί τρέφουν αμφιβολίες για τις θεραπευτικές ιδιότητες που τους προσδίδονται κατά καιρούς. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, μάλιστα, για να αντιμετωπίσει την κατάχρηση του όρου «superfood», έχει απαγορεύσει τη χρήση τους από προϊόντα που δεν στηρίζουν αυτόν τον ισχυρισμό του «σούπερ» με επιστημονικές μελέτες.
 
Οι διατροφολόγοι, επίσης, συχνά θεωρούν υπερβολή  τη χρήση συμπληρωματικών σκευασμάτων και επιμένουν στην ανάγκη μιας ισορροπημένης διατροφής. Σε μια εποχή όμως που μαγειρεύουμε σπανιότερα και τρεφόμαστε χειρότερα, πολλοί βρίσκουμε εύκολη λύση σε ένα χαπάκι ή σκεύασμα υπερτροφής για να αντεπεξέλθουμε στις ανάγκες μιας όλο και πιο στρεσογόνας καθημερινότητας. Άλλωστε, είναι ευκολότερο να φας μια κουταλιά σπιρουλίνα από το να καταναλώσεις ένα καρότο... Ούτως ή άλλως, όσοι θέλουν να εμπλουτίσουν τη διατροφή τους με κάποια υπερωφέλιμη υπερτροφή, καλό είναι να προτιμούν τις καθαρές της μορφές - ή, έστω, τις λιγότερο επεξεργασμένες.
 

Είναι κατανοητό, βέβαια, ότι δεν είναι εύκολο να βρεις φρέσκα «berries» του Αμαζονίου! Όμως, πολλές από τις υπερτροφές υπάρχουν ήδη στο τραπέζι μας εδώ και αιώνες. Κόκκινο κρασί, σκόρδο, ντομάτα και σαρδέλα και άλλα «ταπεινά» τρόφιμα της λαϊκής αγοράς σήμερα αναγνωρίζονται για την υψηλή διατροφική αξία, τις αντιοξειδωτικές ιδιότητες, τη χρησιμότητα τους στον έλεγχο της χοληστερίνης ή της πίεσης...

Οι «εδώδιμες»

Κόκκινο κρασί:  Ενα ποτήρι κόκκινο κρασί (τονίζουμε, ένα!) έχει αποδειχθεί από σειρά ερευνών ότι είναι ευεργετικό για την υγεία. Κι αυτό κυρίως λόγω της ρεσβερατρόλης. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι η ρεσβερατρόλη (που βρίσκεται σε μεγάλες συγκεντρώσεις στα κουκούτσια και τη φλούδα των κόκκινων σταφυλιών) έχει ισχυρή αντιοξειδωτική δράση, μειώνει τους κινδύνους για στεφανιαία νόσο και γενικά μειώνει σημαντικά τη δημιουργία φλεγμονών που οδηγούν σε καρδιακές παθήσεις, σε εγκεφαλικά επεισόδια και σε διαβήτη τύπου II. Οι μελέτες συνεχίζονται, καθώς φαίνεται ότι η μαγική ουσία μπορεί να προλαμβάνει και κάποιες μορφές καρκίνου...

Ντομάτα:  Η λέξη κλειδί εδώ είναι το λυκοπένιο: ουσία με ισχυρές αντιοξειδωτικές ιδιότητες, εξουδετερώνει την καταστροφική επίδραση των ελεύθερων ριζών στον οργανισμό. Φαίνεται, λοιπόν, ύστερα από μελέτες, ότι το λυκοπένιο προφυλάσσει από διάφορες μορφές καρκίνου, όπως του προστάτη, του μαστού, του ενδομητρίου, των πνευμόνων και του παγκρέατος. Οι ντομάτες είναι επίσης εξαιρετική πηγή βιταμινών A, C, Ε και Κ, μετάλλων και ιχνοστοιχείων. Σημειώστε, πάντως, ότι η απορρόφηση και η συγκέντρωση του λυκοπενίου φαίνεται να είναι υψηλότερη όταν η ντομάτα είναι μαγειρεμένη.

Ρόδι:  Από παλιά το ρόδι το είχαμε για πολύ γούρικο! Σήμερα γνωρίζουμε και το γιατί: περιέχει μεγάλη συγκέντρωση αντιοξειδωτικών ουσιών (3 φορές μεγαλύτερη από το κόκκινο κρασί). Για να μην επαναλαμβανόμαστε, όπου ακούτε αντιοξειδωτικά να σκέφτεστε οφέλη για την υγεία, τη μακροζωία, την καρδιά, το μυαλό, το δέρμα και πιθανές αντικαρκινικές δράσεις... Το ρόδι είναι επίσης πλούσιο σε βιταμίνες C, Α, Ε, σίδηρο, κάλιο και έχει υψηλές ποσότητες φυτικών ινών, ενώ είναι χαμηλής περιεκτικότητας σε θερμίδες. Γούρι, γούρι!

Σκόρδο:  Παραδοσιακό «γιατρικό» που αποδεικνύεται όλο και πιο θαυματουργό από τις σύγχρονες μελέτες. Το σκόρδο (όταν τεμαχίζεται ή μασιέται) εκλύει θειούχες ενώσεις, με κυριότερη την αλυσίνη, στην οποία οφείλει και τις αντιμικροβιακές του ιδιότητες. Συγκεκριμένα, ενισχύει την παραγωγή λευκών αιμοσφαιρίων (δηλαδή, το ανοσοποιητικό) και προστατεύει από λοιμώξεις, ιώσεις, μικρόβια και βακτήρια. Επί πλέον, προστατεύει την καρδιά, μειώνει την κακή χοληστερίνη, την πίεση και τα τριγλυκερίδια. Οι τελευταίες έρευνες εστιάζουν στις πιθανές δράσεις της αλυσίνης στην πρόληψη ορισμένων μορφών καρκίνου! Πάντως, επειδή έχει αντιπηκτικές ιδιότητες και μπορεί να προκαλέσει αλλεργίες, το σκόρδο δεν κάνει για όλους, ενώ η σωστή «δοσολογία» είναι μια σκελίδα την ημέρα.

Μπρόκολο:  Το μπρόκολο δεν είναι ένα απλό ζαρζαβατικό. Αποτελεί μία από τις πιο πλούσιες πηγές βιταμίνης C, βιταμίνης Β1, Β2, Β3, Β5, Β6, Β9, Β12 και Α. Επίσης, περιέχει ασβέστιο, σίδηρο, μαγνήσιο, φώσφορο, κάλιο και ψευδάργυρο και μάλιστα σε μεγάλες συγκεντρώσεις. Το νεότερο γι' αυτή την πλούσια σε ουσίες και πενιχρή σε θερμίδες τροφή είναι ότι τονώνει σημαντικά το ανοσοποιητικό, ενώ κάποια συστατικά του (η σουλφοραφάνη και η ινδόλη-3(Ι) φαίνεται ότι έχουν σημαντική προληπτική δράση έναντι διαφόρων μορφών καρκίνου.

Καρύδια:  Ναι, είναι θερμιδικές... βόμβες, αλλά είναι επίσης και μία από τις καλύτερες φυτικές πηγές πρωτεΐνης. Είναι πλούσια σε φυτικές ίνες, βιταμίνες του συμπλέγματος Β, μαγνήσιο και αντιοξειδωτικά συστατικά. Επί πλέον τα καρύδια, όπως και οι περισσότεροι ξηροί καρποί, περιέχουν σημαντικές ποσότητες φυτικών στερολών, καθώς και μονοακόρεστων και πολυακόρεστων λιπαρών οξέων. Ειδικά όσον αφορά τα γνωστά και δημοφιλή ω-3, τα καρύδια είναι τα πρώτα μεταξύ των ξηρών καρπών. Οι ουσίες που περιέχονται στα καρύδια φαίνεται, μέσα από πολύχρονες επιστημονικές μελέτες, ότι προστατεύουν από καρδιαγγειακές παθήσεις, από πέτρες στη χολή και μειώνουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου.

Βασιλικός πολτός:  Τροφή για... βασίλισσες (μέλισσες), γνωστή από την αρχαιότητα για τη θρεπτική της αξία. Ο βασιλικός πολτός περιέχει τόσες βιταμίνες, μέταλλα, ιχνοστοιχεία και αμινοξέα, που θα χρειαζόμασταν μισή σελίδα να τα παραθέσουμε! Θεωρείται υπερτροφή που ενεργεί σαν ρυθμιστικός παράγοντας, εξισορροπώντας τις λειτουργίες του οργανισμού. Του αποδίδονται δε ιδιότητες πανάκειας: ανοίγει την όρεξη, τονώνει τον οργανισμό, τη μνήμη, την αντοχή, τη λίμπιντο, τις άμυνες του οργανισμού, κάνει καλό στο δέρμα, στο στομάχι, στην αρθρίτιδα, στην αϋπνία, στην κλιμακτήριο, στην κατάθλιψη, στις αιμορροΐδες... Γίνεται; Αρκετοί ειδικοί βρίσκουν υπερβολικό αυτό το «διά πάσαν νόσον» μάρκετινγκ. Πάντως, η θρεπτική αξία του είναι αναμφισβήτητη.

Μαστίχα:  Είναι μαγική και είναι και «δική» μας! Η μαστίχα Χίου, αυτό το αρωματικό ρετσίνι, περιέχει δύο πολύ σημαντικά οξέα, το ουρσολικό και το ολεανολικό: σ' αυτά οφείλει την ισχυρή αντιφλεγμονώδη της δράση σε περιοδοντίτιδες, οισοφαγίτιδες, γαστρίτιδες, δωδεκαδακτυλικό έλκος, κολίτιδες και αιμορροΐδες. Γενικά είναι μοναδική η προσφορά της στο γαστρεντερικό, από τη δυσπεψία μέχρι και τον καρκίνο του εντέρου - η αντιμικροβιακή της δράση «τσακίζει» το βακτηρίδιο Helicobacter Pylori που αποδείχτηκε ο κύριος αίτιος του έλκους, αλλά και από τους ενόχους για τον καρκίνο του εντέρου. Ομως, η μαστίχα που μασάγαμε παιδιά κάνει επίσης καλό στα νεφρά, το ήπαρ, το δέρμα, ρίχνει τη χοληστερίνη, μαλακώνει το βήχα, είναι αιμοστατική, θεωρείται ιδανική για τις παιδικές διάρροιες!

Ακτινίδιο:  Το μικρό πράσινο φρούτο διαθέτει περισσότερη βιταμίνη C από το πορτοκάλι και κάλιο όσο και η μπανάνα! Επίσης, είναι πλούσιο σε μαγνήσιο, φώσφορο, β-καροτίνη και ιχνοστοιχεία, ενώ οι φυτικές ίνες που περιέχει διασφαλίζουν την εύρυθμη λειτουργία του εντέρου και το έχουν κάνει αγαπημένο... πρωινό για πολλές κυρίες! Γεμάτο βιταμίνες και αντιοξειδωτικά, το ακτινίδιο είναι ασπίδα για την άμυνα του οργανισμού. Στα θετικά που του αποδίδουν ποικίλες έρευνες περιλαμβάνεται το ότι προλαμβάνει τις θρομβώσεις, αλλά και το άσθμα, ειδικά το παιδικό, και ότι συντελεί στη βελτίωση της όρασης. Σημαντικό, βέβαια, να τρώγεται μόλις κοπεί, όσο διατηρούνται οι βιταμίνες.

Oι... «αποικιακές»

ACAI (Ακάι ή πιο σωστά ασάι):  Η τελευταία λέξη στα «μούρα-υπερκαρπούς» έρχεται από τη Βραζιλία. To acai είναι ένα μούρο με σκούρο μοβ χρώμα, που συλλέγεται από φοινικόδεντρα του Αμαζονίου. Ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα και χαρίζει υγεία και ευεξία. Προστατεύει τον οργανισμό από τη γήρανση και τις ελεύθερες ρίζες. Εχει τεράστια συγκέντρωση σε αντιοξειδωτικές ουσίες (ανθοκυανίνες), μονοακόρεστα λιπαρά (ωμέγα 3,6,9), φυτοστερόλες, φυτικές ίνες, συμπλέγματα αμινοξέων και μετάλλων. Συγκεκριμένα, έχει 10 φορές περισσότερα αντιοξειδωτικά από το κόκκινο σταφύλι και 30 φορές περισσότερες ανθοκυανίνες από το κόκκινο κρασί. Συμβάλλει στη μέγιστη υγεία του καρδιαγγειακού και του πεπτικού συστήματος και στην καλή υγεία των μυών.

GOJI BERRY (Γκότζι):  Τα τελευταία χρόνια στην Καλιφόρνια τα γκότζι έχουν γίνει το νέο σνακ των υγιεινιστών. Στην Ασία, πάντως, απ' όπου προέρχονται, είναι πολύ γνωστοί θρεπτικοί καρποί, ενώ στην παραδοσιακή κινέζικη ιατρική χρησιμοποιούνται και στη σύνθεση φαρμάκων. Τα γκότζι, που μοιάζουν με μούρα, έχουν τεράστια περιεκτικότητα σε αντιοξειδωτικά: περισσότερη βιταμίνη C από τα πορτοκάλια, περισσότερη Β-καροτίνη από τα καρότα και περισσότερο σίδηρο από το κόκκινο κρέας. Ακόμα πιο σημαντικό, σε αντίθεση με πολλά υπερτρόφιμα, είναι συμπαθητικά σε γεύση! Με όλη αυτή τη συγκέντρωση ωφέλιμων συστατικών, ενισχύουν το ανοσοποιητικό, βελτιώνουν την όραση, προστατεύουν το συκώτι, βελτιώνουν την κυκλοφορία του αίματος, αυξάνουν τη γονιμότητα, ενδυναμώνουν τα νεφρά και θεωρούνται κορυφαία σε αντιοξειδωτική -και, άρα, αντιγηραντικη δράση.

ΙΠΠΟΦΑΕΣ:  Γνωστό από την αρχαιότητα, είναι ο καρπός θάμνου που φύεται σε Ευρώπη και Ασία. Παρότι δεν μπορούμε να επιβεβαιώσουμε αν το έτρωγαν οι στρατιές του Μεγάλου Αλέξανδρου ή αν το χρησιμοποιούσαν οι πολεμιστές του Τζένκινς Χαν, όπως λένε οι φήμες, ως τροφή περιέχει υψηλή ποιότητα ενεργών συστατικών για τον άνθρωπο. Το ιπποφαές περιέχει βιταμίνη C (15 φορές περισσότερη από το πορτοκάλι), μεγάλο μέρος καροτενοειδών και βιταμίνη Ε, μεταλλικά στοιχεία, αμινοξέα, φλαβονοειδή, λιπαρά οξέα, ζεαξανθίνη και λοιπές σημαντικές ουσίες. Ετσι, παρουσιάζει εξαίρετες ευεργετικές δράσεις: αντιοξειδωτική, αντιφλεγμονώδη, αντιμικροβιακή, ηπατο-προστατευτική, αλλά και ανοσο-ρυθμιστική. Ως συμπλήρωμα, αυτή η υπερτροφή που τα τελευταία χρόνια γνωρίζει μεγάλες δόξες, προσφέρει τόνωση, ευεξία, ενέργεια. Ενισχύει το ανοσοποιητικό και νευρικό σύστημα. Ρυθμίζει το μεταβολισμό, ενισχύει την κυκλοφορία του αίματος και δρα προληπτικά σε οφθαλμικές παθήσεις. Ανακουφίζει από τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης και τους πόνους της περιόδου. Προστατεύει το αναπαραγωγικό σύστημα. Αποτοξινώνει τον οργανισμό και συμβάλλει στην οξυγόνωση και την ανανέωση των κυττάρων, αντιμετωπίζοντας την πρόωρη γήρανση.

SPIRULINA:  Την έχουν αποκαλέσει το «πράσινο μάννα» για τη διατροφική της πληρότητα. Είναι το πρασινο-μπλε μικροσκοπικό σπειροειδές φύκι που έτρεφε κάποτε τους Αζτέκους· σήμερα, τους... αστροναύτες! Η σπιρουλίνα είναι υπερσυμπυκνωμένη τροφή πλούσια σε πρωτείνες, καλά λιπαρά, αντιοξειδωτικά, φυτοθρεπτικά, μέταλλα, ιχνοστοιχεία, βιταμίνες, ένζυμα και προβιοτικά. Περιέχει κατά 50-70% πρωτεΐνη και μάλιστα υψηλής βιολογικής αξίας, ανάλογης με αυτήν του κρέατος και της σόγιας. Επί πλέον, περιέχει 58 φορές περισσότερο σίδηρο από το σπανάκι και 28 φορές περισσότερο από το μοσχαρίσιο κρέας! Περιέχει 25 φορές περισσότερο β καροτένιο από τα καρότα και περισσότερη βιταμίνη Ε από το σιτάλευρο. Ετσι, η σπιρουλίνα έχει ισχυρές αντιοξειδωτικές ιδιότητες. Ως συμπλήρωμα διατροφής αυξάνει την ενεργητικότητα, ενισχύει το πεπτικό, ισχυροποιεί το ανοσοποιητικό σύστημα, συνεισφέρει στην αποτοξίνωση του οργανισμού, προάγει την υγεία του δέρματος και βοηθάει στην ελάττωση της όρεξης. Αν το ψάξετε λίγο, θα βρείτε και ελληνική και μάλιστα εξαιρετικής ποιότητας. Οι πιο γνωστές καλλιέργειες βρίσκονται στη Νιγρίτα.

ΝΟΝΙ:  Το φυτό αυτό (morinda citrifolia) είναι ένας θάμνος που φτάνει σε με γάλα ύψη και ευδοκιμεί στα νησιά του Ειρηνικού. Οι Χαβανέζοι χρησιμοποιούσαν από παλιά στα γιατροσόφια τους τον καρπό του, που είναι πράσινος και έχει το ακανόνιστο σχήμα της πατάτας. Περιέχει μεγάλη ποικιλία βιταμινών, ενζύμων, ιχνοστοιχείων και μετάλλων (συνολικά πάνω από 150 θρεπτικά συστατικά). Το μυστικό του φαίνεται να έγκειται στη μεγάλη συγκέντρωση πολλών διαφορετικών ενζύμων, αν και η δυτική επιστήμη, που το ανακάλυψε πρόσφατα, δεν έχει ακόμα αποκωδικοποιήσει τα μυστικά του. θεωρείται ότι βελτιώνει τη φυσική και πνευματική κατάσταση, αυξάνει τους φυσικούς αμυντικούς μηχανισμούς και έχει ισχυρή αντιφλεγμονώδη δράση.

Σπόροι Chia:  Οι Αζτέκοι τους χρησιμοποιούσαν για την ανακούφιση πόνων των αρθρώσεων και δερματικών παθήσεων. Οι Ινδιάνοι στα μακρινά ταξίδια τους έπαιρναν μαζί τους μόνο σπόρους chia και νερό. Ετρωγαν τους σπόρους, έπιναν νερό και έτσι διατηρούσαν τον οργανισμό τους συνεχώς ενυδατωμένο. Βλέπετε, οι σπόροι αυτοί απορροφούν μέχρι και εννέα φορές τον όγκο τους σε νερό, δημιουργώντας έτσι ένα ζελέ. Αυτή ακριβώς η ιδιότητα βοηθά το σώμα να παραμένει ενυδατωμένο, ενώ παράλληλα δίνει την αίσθηση του κορεσμού. Οι σπόροι Chia έχουν διπλάσια πρωτεΐνη από τους σπόρους άλλων δημητριακών, 5 φορές περισσότερο ασβέστιο από το γάλα, αλλά και βόριο (που ενισχύει τη μεταφορά του ασβεστίου στα οστά), σίδηρο και μαγνήσιο, είναι ιδιαίτερα πλούσιοι σε αντιοξειδωτικά και επί πλέον είναι η πλουσιότερη πηγή φυτικών ωμέγα-3, αλλά και εξαιρετική πηγή ωμέγα-6. Οι σπόροι μπορούν να προστεθούν σε οτιδήποτε (χυμούς, νερό, αλλά και σε κάθε τρόφιμο) χωρίς να αλλάξει τη γεύση του, επειδή είναι σχεδόν άγευστοι. Ο σωστότερος τρόπος, όμως, για τη λήψη των σπόρων είναι με πολύ νερό, ώστε να μην απορροφήσει τα υπάρχοντα υγρά του σώματος.

CAMU CAMU:  Ενα μικρό βαθυκόκκινο μούρο από τα δάση του Αμαζονίου. Σε σύγκριση με τα πορτοκάλια, παρέχει 30 φορές περισσότερη βιταμίνη C, 10 φορές περισσότερο σίδηρο, 3 φορές περισσότερη νιασίνη, διπλάσια ριβοφλαβίνη και 50% περισσότερο φώσφορο. Είναι επίσης σημαντική πηγή καλίου (παρέχει 711 mg ανά κιλό), ενώ περιέχει επιπλέον απαραίτητα αμινοξέα, ασβέστιο, σίδηρο, βιταμίνες Β, καθώς και βήτα καροτένιο. Οπως σε όλα τα μούρα, έτσι και στο κάμου κάμου πλεονάζουν τα αντιοξειδωτικά στοιχεία: ανθοκυανίνες και βιοφλαβονοειδή. Το εξωτικό αυτό μούρο τονώνει το ανοσοποιητικό και έχει στυπτικές, αντιοξειδωτικές, αντιφλεγμονώδεις και θρεπτικές ιδιότητες. Επί πλέον, συντελεί στην υποστήριξη και την προστασία του εγκεφάλου, βοηθώντας σημαντικά στη διατήρηση της χημικής του ισορροπίας, κυρίως λόγω των αμινοξέων του.

ΤΟ ΣΙΤΑΡΟΧΟΡΤΟ:  Είναι ο βλαστός του σπόρου του σιταριού. Έχετε δει στις σύγχρονες αμερικάνικες ταινίες που το σερβίρουν σε «σψηνάκι» σε υγιεινιστικά εστιατόρια; Οσο κι αν δεν μοιάζει ελκυστικό, το σιταρόχορτο περιέχει περισσότερες από εκατό θρεπτικές ουσίες και αποτελεί πλήρη, ζωντανή τροφή. Οι πρωτείνες του είναι μεγάλης βιολογικής αξίας και άμεσα βιοδιαθέσιμες, ενώ δεν περιέχει γλουτένη (συστατικό που συνδέεται με την αλλεργία στο σιτάρι). Ως «χόρτο», είναι πλούσιο σε χλωροφύλλη, η οποία βοηθά στη μεταφορά του οξυγόνου στον οργανισμό, καθαρίζει τα ζωτικά όργανα και το κυκλοφορικό και ενισχύει την άμυνα του οργανισμού. Είναι χρήσιμο σε προγράμματα αποτοξίνωσης, σε δερματολογικές παθήσεις και στην προστασία των πνευμόνων από ατμοσφαιρικούς ρύπους. Αποχυμώνεται και πίνεται αναμεμειγμένο με άλλους χυμούς ή/και μόνο του. Μπορεί, επίσης, να καταναλωθεί με τη μορφή ταμπλέτας ή σκόνης διαλυτής σε νερό.

Χλωρέλα:  Πράσινο φύκι του γλυκού νερού, πλούσιο σε χλωροφύλλη. Παρέχει συμπυκνωμένη και εύπεπτη πρωτεΐνη, είναι πλούσια σε νουκλεϊκά οξέα, βιταμίνες, μέταλλα, ιχνοστοιχεία (πηγή του δυσεύρετου γερμανίου) και ένζυμα. Λόγω του υψηλού περιεχομένου της σε κυτταρίνη (περίπου 20%), παίζει σημαντικό ρόλο στην αποτοξίνωση του οργανισμού: η κυτταρίνη, η οποία δεν διασπάται από το πεπτικό μας σύστημα, προσκολλάται και συνδέεται με βαριά μέταλλα και άλλες τοξικές ουσίες και αποβάλλεται μαζί με αυτά απ' τον οργανισμό. Η χλωρέλα βοηθάει επίσης στην καλύτερη οξυγόνωση των ιστών και στην καλή κυκλοφορία του αίματος. Περαιτέρω, ωφελεί την πέψη, καταπολεμά τη δυσκοιλιότητα, υποκινώντας την αύξηση της φυσικής χλωρίδας του εντέρου, ενώ ισχυροποιεί το ανοσοποιητικό σύστημα, διεγείροντας την παραγωγή ιντερφερόνης, που αυξάνει την παραγωγή λευκοκυττάρων.

Αλόη:  Ενα από τα φυτά με τις περισσότερες επιστημονικά τεκμηριωμένες θεραπευτικές ιδιότητες. Χρησιμοποιείται ευρέως και στην κοσμετολογία, αφού έχει ευεργετική καταπραϋντική δράση στην επιδερμίδα. Την ίδια καταπραϋντική δράση έχει και στην πόσιμη μορφή της. Επί πλέον, τα πόσιμα εκχυλίσματα αλόης περιέχουν πάνω από 200 ενεργά συστατικά, όπως βιταμίνες, ένζυμα, ανόργανες ουσίες, αμινοξέα, πολυσακχαρίτες κ.ά., και χρησιμοποιούνται κυρίως για τις υπακτικές και καθαρτικές τους ιδιότητες, καθώς και σε προγράμματα αποτοξίνωσης. Η αλόη έχει αντιβακτηριακή, αντιμυκητιακή και τονωτική δράση, ενδυναμώνει το ήπαρ, συνεισφέρει στον έλεγχο του σακχάρου, βοηθάει στην πέψη, ανακουφίζει το ερεθισμένο πεπτικό σύστημα και καταπραύνει τα συμπτώματα του ευερέθιστου εντέρου.

BACOPA MONNlERI:  To βότανο που «θρέφει»το πνεύμα! Κοινώς γνωστό ως μπράχμι, το μπακόπα μονιέρι είναι ένα μικρό αναρριχητικό φυτό που χρησιμοποιείται στην παραδοσιακή αγιουρβεδική ιατρική εδώ και 3.000 χρόνια για τη βελτίωση της μνήμης και της νοητικής ικανότητας. Το βασικό του μυστικό είναι οι σαπωνίνες Bacosides (Α και Β) που περιέχει και που, μαζί με τα αλκαλοειδή βραχμίνη και ερπεστίνη, έχουν αντιοξειδωτική δράση, ειδικά στα κύτταρα του εγκεφάλου. Γενικά τονωτικό του μυαλού, το μπακόπα μονιέρι ρυθμίζει το χολινεργικό σύστημα και άλλα νευροδιαβιβαστικά συστήματα στον εγκέφαλο, ενισχύοντας τη μνήμη αλλά και τη συγκράτηση νέων πληροφοριών. Παράλληλα μειώνει τα συμπτώματα του στρες και χαρίζει πνευματική διαύγεια.
Ανάμεσα στους θησαυρούς της φύσης, βρίσκουμε και κάποια... υπερφυτά που μπορεί να μην έχουν θέση στο τραπέζι μας, οι ωφέλειες τους όμως στον ανθρώπινο οργανισμό είναι αποδεδειγμένες!

ΚΟΥΡΚΟΥΜΑΣ:  Ερχεται από την Ινδία και δίνει στο κάρι το χρώμα του. Εκτός από τη χρήση του ως μπαχαρικού, όμως, ο κουρκουμάς χρησιμοποιείται για θεραπευτικούς λόγους εδώ και αιώνες. Τα τελευταία χρόνια έχει συγκεντρώσει το ενδιαφέρον και των δυτικών επιστημόνων που μελετούν τις ευεργετικές ιδιότητες της κουρκουμίνης στην υγεία. Η κουρκουμίνη, μια φυσική χρωστική ουσία που εμπεριέχεται στον κουρκουμά, περιέχει ένα μείγμα ισχυρών αντιοξειδωτικών, γνωστών ως κουρκουμινοειδών, μια ομάδα φαινολικών ενώσεων που απομονώνονται από τις ρίζες του φυτού Curcuma longa.
Η κουρκουμίνη βοηθά στην πρόληψη και τη θεραπεία των κρυολογημάτων. Χρησιμοποιείται για την ανακούφιση του πόνου και της φλεγμονής, ενώ παράλληλα αποτελεί πρώτης τάξεως αντιβιοτικό εξωτερικής χρήσης, προλαμβάνοντας βακτηριακές λοιμώξεις στα τραύματα και επιταχύνοντας τη διαδικασία της επούλωσης. Επιστημονικά δεδομένα, κυρίως σε πειραματόζωα, υποδεικνύουν ότι η κουρκουμίνη έχει ισχυρές αντιφλεγμονώδεις, αντιοξειδωτικές και αντικαρκινικές ιδιότητες. Φαίνεται ότι κατα στέλλει την καρκινογόνο δράση των πολυκυκλικών αρωματικών υδρογονανθράκων (ουσιών που δημιουργούνται κατά το παρατεταμένο ψήσιμο του κρέατος) και εμποδίζει τη δράση ενζύμων που επιταχύνουν την αρνητική έκβαση ορισμένων καρκίνων. Η κουρκουμίνη είναι γνωστή και για τις ευεργετικές ιδιότητες της στο ήπαρ. Αυξάνει την έκκριση χολικών αλάτων και τη διαλυτότητα της χολής.

ΓΑΪΔΟΥΡΑΓΚΑΘΟ (milkthistle, σίλυβο):  Οι ευεργετικές του ιδιότητες είναι γνωστές ήδη από τα αρχαία ελληνικά κείμενα όπου αναφέρεται ως σίλυβο. Τα τόσο «ταπεινά» αυτά αγκάθια είναι από τα χαρακτηριστικά παραδείγματα κρυμμένων θησαυρών στον κόσμο των φαρμακευτικών φυτών. Το μυστικό τους είναι η σιλυμαρίνη, ένα μείγμα φλαβονοεϊδών που βρίσκεται στους σπόρους και, σε μικρότερες ποσότητες, στους βλαστούς και τα  φύλλα του φυτού. Το σίλυβο χρησιμοποιήθηκε επί χρόνια ως βοηθητικό της παραγωγής γάλακτος σε νεαρές μητέρες και ως χολαγωγό-χολαιρετικό.

Σήμερα χρησιμοποιείται ως ηπατοπροστατευτικό. Οπως είναι γνωστό, ηπατικά προβλήματα μπορούν να προκληθούν από τη δράση των ελευθέρων ριζών, δηλαδή τοξικών παραγόντων με υψηλή μοριακή δραστικότητα, που καταστρέφουν άλλα μόρια ή και τα ίδια τα κύτταρα. Το σίλυβο προλαμβάνει αυτήν τη δράση λειτουργώντας ως αντιοξειδωτικά, 10 φορές πιο ισχυρό από την βιταμίνη Ε, που έχει την ίδια ιδιότητα.

Επί πλέον, το σίλυβο βελτιώνει την αποτοξινωτική ικανότητα του ήπατος, αυξάνοντας τη συγκέντρωση της γλουταθειόνης (GSH), ενώ φαίνεται πως αναστέλλει τη δράση του ενζύμου λιποξυγενάση, εμποδίζοντας έτσι την παραγωγή και τη δράση των επικίνδυνων για το ήπαρλευκοτριένιων.

Η πιο σημαντική επίδραση του σίλυβου είναι η ικανότητα του να ευνοεί την πρωτεϊνοσύνθεση και την παραγωγή νέων ηπατικών κυττάρων, σε αντικατάσταση των κατεστραμμένων. Ετσι, καθώς λειτουργεί σαν αντίδοτο απέναντι σε τοξικούς παράγοντες, χρησιμοποιείται σε ηπατικές βλάβες από χημικούς παράγοντες (και από αλκοοόλ), σε χρόνιες ηπατίτιδες, ιογενείς ηπατίτιδες, δηλητηριάσεις, ίκτερο, κίρρωση του ήπατος.

ΒΟΣΟΥΕΛΛΙΑ (Boswellia Serrata):  Η βοσουελία είναι ένα γένος δέντρων της Ινδίας γνωστών για την αρωματική τους ρητίνη, η οποία, πέρα από τη φήμη της ως μοσχολίβανου, έχει πολλές φαρμακολογικές εφαρμογές. Κύριο δραστικό στοιχείο αυτού του ρετσινιού είναι το βοσουελλικό οξύ (boswellicacid), με σημαντικές αντιφλεμονώδεις και αντιαρθριτικές ιδιότητες. Φαίνεται να είναι το «βότανο» των αρθρώσεων, αφού προστατεύει ιδιαίτερα τις αρθρώσεις από εκφυλιστικά φαινόμενα έπειτα από παρατεταμένη φλεγμονή. Το εκχύλισμα της ρητίνης αυτής, που ήδη έχει κάνει την εμφάνιση του στη σύγχρονη φαρμακολογία, φαίνεται -έπειτα από μελέτες τόσο πόσιμου όσο και ενέσιμου διαλύματος- ότι δρα ευεργετικά κατά: του άσθματος, της νόσου του Crohn, της οστεοαρθρίτιδας, της ελκωτικής κολίτιδας, της ρευματοειδούς αρθρίτιδας! Παρά τις πιθανές παρενέργειες (στομαχική διαταραχή, ναυτία, διάρροια κ.ά.) υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία υπέρ της χρήσης της

Η σωστή διατροφή κατά του χειμερινούς μήνες είναι ιδιαίτερα σημαντική τόσο για την προστασία του οργανισμού μας από τις ιώσεις, όσο και για την διατήρηση του σωματικού μας βάρους. Σύμφωνα με μελέτες την περίοδο αυτή έχουμε την τάση να καταναλώνουμε τροφές με υψηλό θερμιδικό περιεχόμενο με το μέσο άτομο να κερδίζει τουλάχιστον 1 με 2 κιλά ενώ είναι πιθανόν οι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι να αυξήσουν ακόμα περισσότερο το σωματικός τους βάρος.

Κατά τους χειμερινούς μήνες, λόγω της μείωσης της θερμοκρασίας οι θερμιδικές ανάγκες του οργανισμού είναι αυξημένες, καθώς ο μεταβολισμός επιταχύνεται. Κατά την περίοδο αυτή, οι διατροφικές συνήθειες συνήθως διαφοροποιούνται σε σχέση με τις άλλες εποχές του χρόνου, λόγω της μειωμένης λήψης υγρών, αλλά και εξαιτίας της μεγαλύτερης ποσότητας και της διαφορετικής ποιότητας του φαγητού εξαιτίας της μείωσης της θερμοκρασίας. Την περίοδο αυτή έχουμε την τάση να καταναλώνουμε τροφές που μας δίνουν ενέργεια, με υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά και αλάτι. Ο μεταβολισμός του ανθρώπου αυξάνεται ελαφρώς και υπάρχει τάση για περισσότερες καύσεις απ' ότι συνήθως για να κρατήσει ο οργανισμός την θερμότητα του και αυτό αυξάνει και την πείνα.

Ας δούμε αναλυτικά τις τροφές που θα μας προφυλάξουν από τις χαμηλές θερμοκρασίες:

Ζεστά Γεύματα

Η σωστή διατροφή, μάς βοηθά στη ρύθμιση της θερμοκρασίας του σώματος, κρατώντας το σώμα ζεστό και παρέχει αρκετό καύσιμο για τις δραστηριότητές μας. Έχει παρατηρηθεί, ότι κατά την διάρκεια του χειμώνα καταναλώνουμε ζεστές τροφές όπως είναι οι σούπες και τα όσπρια ενώ αντίθετα το καλοκαίρι προτιμούμε τροφές είτε σε θερμοκρασία περιβάλλοντος είτε παγωμένες για να δροσιστούμε ή να ξεδιψάσουμε. Με την κατανάλωση ζεστής τροφής ανεβάζουμε την εσωτερική θερμοκρασία του σώματος, ενώ αντίστοιχα την μειώνουμε, με την κατανάλωση μιας παγωμένης τροφής. Υπάρχει δηλαδή, μία συσχέτιση μεταξύ θερμοκρασίας περιβάλλοντος, σώματος και θερμοκρασίας φαγητού από την οποία επηρεάζεται τόσο η γευστική ευχαρίστηση της τροφής όσο και η ποσότητα που θα καταναλώσουμε. Όταν η θερμοκρασία είναι χαμηλή και αισθανόμαστε κρύο, τα αιμοφόρα αγγεία συσπώνται για να εμποδίσουν την απώλεια θερμοκρασίας και τα αισθητήρια του δέρματος συλλαμβάνουν την αίσθηση του κρύου στον εγκέφαλο, σε λήψη ζεστού ροφήματος. Ο οργανισμός στο κρύο πρέπει να παράγει περισσότερη θερμότητα, για να παραμείνει ζεστός ενώ στην ζέστη, ο οργανισμός ρυθμίζει τη θερμοκρασία του αποβάλλοντας θερμότητα με τον ιδρώτα και ζητάμε να καταναλώσουμε κάτι κρύο.

Σούπες

Ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων σταματά να καταναλώνει νερό λόγω της χαμηλής θερμοκρασίας του χειμώνα με αποτέλεσμα οι ζεστές σούπες να αποτελούν την ιδανική τροφή ενυδάτωσης την χειμερινή περίοδο. Οι σούπες ενισχύουν το ανοσοποιητικό, και είναι το όπλο στην μάχη που δίνει ο οργανισμός απέναντι στις ιώσεις αφού συνδυάζουν τον υδατάνθρακα με την πρωτεΐνη. Η κοτόσουπα, η ψαρόσουπα και η κρεατόσουπα είναι ιδανικές επιλογές για να ενισχύσουν την άμυνα του οργανισμού μας. Οι σούπες λαχανικών όπως η κρεμμυδόσουπα είναι εξίσου καλή επιλογή για να ζεσταθούμε προσωρινά αφού είναι χαμηλές σε θερμίδες, όμως η αύξηση της θερμοκρασίας στο σώμα είναι προσωρινή και δεν διαρκεί πολύ.

Όσπρια

Τα όσπρια είναι μια χορταστική διατροφική επιλογή, χωρίς να προσδίδει θερμίδες. Τα προτιμούμε τις κρύες μέρες του χειμώνα αφού μας γεμίζουν ενέργεια. Η παραδοσιακή φασολάδα όπως και τα περισσότερα όσπρια είναι πλούσια σε σύνθετους υδατάνθρακες και πρωτεΐνες και αυξάνουν τις αντοχές του οργανισμού απέναντι στις δύσκολες καιρικές συνθήκες. Τρόφιμα που μπορούν να συνδυαστούν με την φασολάδα είναι η ρέγγα και η σαρδέλα αφού αποτελούν και αυτά με την σειρά τους μια εναλλακτική πηγή ενέργειας για να ζεστάνουμε το σώμα μας το χειμώνα. Όσον αφορά τις φακές και τα ρεβίθια, ο καλύτερος συνδυασμός προκειμένου να αυξήσουμε την βιολογική αξία της πρωτεΐνης που περιέχουν είναι να τα συνδυάσουμε με ρύζι π.χ φακόρυζο ή ρεβιθόρυζο. Και στις δυο μορφές τους, αποτελούν ένα ζεστό και θρεπτικό πιάτο με πολλά οφέλη για την υγεία.

Ζεστά Ροφήματα

Μια από τις καλύτερες επιλογές για τις κρύες ημέρες του χειμώνα, αποτελεί αδιαμφισβήτητα ένα φλιτζάνι ζεστό ρόφημα. Θα πρέπει όμως να είστε προσεκτικοί διότι πολλά από τα έτοιμα κυρίως ροφήματα αποτελούν βόμβες θερμίδων. Να προτιμάτε πάντα τα απλά ροφήματα όπως σκέτο καφέ, τσάι, χαμομήλι και να αποφεύγετε αυτά που έχουν πολύ γάλα, πολλή ζάχαρη και σαντιγύ.

Ζεστή Σοκολάτα

Η ζεστή σοκολάτα είναι ένα θρεπτικό ρόφημα με υψηλή όμως περιεκτικότητα σε κορεσμένα λιπαρά γι αυτό θα πρέπει να καταναλώνεται με μέτρο. Επίσης, είναι πλούσια σε θρεπτικά συστατικά όπως σάκχαρα, τα οποία θα μας δώσουν ενέργεια αλλά και σε αντιοξειδωτικά, που θα βοηθήσουν στην προστασία του σώματός μας από τις ασθένειες. Επιπλέον, ρυθμίζει την διάθεση μας αφού έχει αγχολυτική δράση.

Πράσινο Τσάι

Το πράσινο τσάι είναι πλούσιο σε κατεχίνες, ουσίες με έντονη αντιοξειδωτική δράση που ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα. Επίσης, περιέχει καφεΐνη, μια διεγερτική ουσία που αυξάνει την ενεργητικότητα του ατόμου, αυξάνει την θερμοκρασία του σώματος και τον μεταβολισμό.

Εχινάτσεα (Echinacea)

Η Εχινάτσεα ή Εχινάκεια Echinacea),έχει αντιοξειδωτικές ιδιότητες, δρα στο ανοσοποιητικό σύστημα, δυναμώνοντας και αυξάνοντας την αντοχή του οργανισμού απέναντι στο κρυολόγημα και τις ιώσεις. Το συγκεκριμένο φυτό, καταπολεμά τα βακτήρια σαν φυσικό αντιβιοτικό, αφού 6mgr εχινακίνης αντιστοιχούν εργαστηριακά σε 1 μονάδα πενικιλίνης, γεγονός που εξηγεί την αποτελεσματικότητα του φυτού σε στρεπτοκοκκικές και σταφυλοκοκκικές λοιμώξεις.

Ξηροί Καρποί

Τα καρύδια, τα αμύγδαλα, τα φουντούκια, τα κάστανα είναι η ιδανική τροφή για να αντιμετωπίσουμε την βαρυχειμωνιά. Περιέχουν σελήνιο, που προστατεύει από τους ιούς της γρίπης, και είναι πλούσια σε καλά λιπαρά οξέα που αποτελούν καύσιμο για τον οργανισμό για να παράγει θερμότητα. Το κρύο κουράζει την καρδιά και ρίχνει την άμυνα του οργανισμού για αυτό οι συγκεκριμένοι καρποί θα πρέπει να καταναλώνονται σε μικρή ποσότητα από ανθρώπους που πάσχουν από καρδιοπάθειες.

Συμπερασματικά, η σωστή διατροφή απέναντι στο κρύο είναι αυτή που περιλαμβάνει σε σωστή αναλογία όλα τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζεται ο οργανισμός για να λειτουργήσει, χωρίς υπερβολές όσον αφορά την ποσότητα και την ποιότητα του φαγητού. Και μην ξεχνάτε:το κρύο αμβλύνει τον μηχανισμό της δίψας με αποτέλεσμα να μην αισθανόμαστε την αφυδάτωση. Ενυδατωθείτε, γίνετε δραστήριοι, ασκηθείτε, τρώτε μικρά και συχνά γεύματα, φρούτα και λαχανικά που περιέχουν βιταμίνη C και θα καταφέρετε να μείνετε ζεστοί και υγιείς.

 

 

Για να διατηρηθεί το δέρμα υγιές και λαμπερό είναι απαραίτητη μια ισορροπημένη διατροφή. Για να γίνει αντιληπτός ο τρόπος που επεμβαίνει η διατροφή στην υγεία του δέρματος, θα πρέπει να αναφερθούν οι παράγοντες και οι μηχανισμοί που προκαλούν αλλοιώσεις στην εμφάνιση του δέρματος. Αυτοί είναι η γήρανση των κυττάρων, η μειωμένη πρόσληψη θρεπτικών συστατικών, η υπερκατανάλωση ορισμένων τροφίμων (π.χ. ζάχαρη) και η κυτταρίτιδα.

Η γήρανση του δέρματός, διακρίνεται στην ενδογενή, δηλαδή τη φυσιολογική, χρονολογική και αναπόφευκτη γήρανση του δέρματος, και στην εξωγενή γήρανση. Η ενδογενής γήρανση ουσιαστικά προκαλείται από τη φθορά των κυττάρων με το πέρασμα των χρόνων, ενώ η εξωγενής από παράγοντες του περιβάλλοντος όπως η ακτινοβολία (φωτογήρανση), οι χημικές ουσίες και το κάπνισμα. Κοινή συνισταμένη και στους 2 αυτούς τύπους γήρανσης είναι η παραγωγή ελεύθερων ριζών οξυγόνου. Οι ελεύθερες ρίζες οξυγόνου προκαλούν οξειδωτικές βλάβες σε κυτταρικά συστατικά μέρη, όπως τα μιτοχόνδρια, καθώς επίσης και πυρηνικές βλάβες DNA, οι οποίες με τη σειρά τους, επισπεύδουν τη γήρανση και συμβάλλουν στους καρκίνους του δέρματος.

Για να εξουδετερωθεί η δράση αυτή των ελεύθερων ριζών οξυγόνου είναι απαραίτητη η πρόσληψη αντιοξειδωτικών ουσιών, μέσω της διατροφής. Οι βασικές ομάδες αντιοξειδωτικών ουσιών και οι τροφές, στις οποίες συναντώνται είναι:

  • Βιταμίνη C: (ασκορβικό οξύ) Ίσως η ισχυρότερη αντιοξειδωτική ουσία. Απαντάται κυρίως στα εσπεριδοειδή (πορτοκάλι, λεμόνι, γκρέιπφρουτ κ.α.), αλλά και σε άλλα φρούτα και λαχανικά, όπως στα ακτινίδια, τη φράουλα, τις πράσινες πιπεριές, το μπρόκολο, τα σκούρα πράσινα λαχανικά, τη ντομάτα.
  • Βιταμίνη Ε: Εντοπίζεται στα έλαια φυτικής προέλευσης (ξηροί καρποί, σιτηρά ολικής αλέσεως, σκούρα πράσινα λαχανικά, ελαιόλαδο και άλλα φυτικά έλαια).
  • Σελήνιο: Βρίσκεται στα ψάρια και τα οστρακοειδή, στο κόκκινο κρέας, το κοτόπουλο, τα σιτηρά, τα αυγά και το σκόρδο.
  • Πολυφαινόλες: (ρεσβερατρόλη, φλαβονοειδή) Μεγάλη ομάδα αντιοξειδωτικών που απαντάται κυρίως στο τσάι, τον καφέ, τη σόγια, το ελαιόλαδο, τη σοκολάτα, την κανέλα, τη ρίγανη, το ρόδι, και σε φρούτα όπως τα κόκκινα μούρα, τα σταφύλια και το παραγόμενο απ' αυτά κρασί.
  • Καροτενοειδή: (λυκοπένιο, Α-ρετινόλη, β-καροτίνη, λουτεΐνη). Άλλη αξιόλογη ομάδα αντιοξειδωτικών, τα οποία εντοπίζονται κυρίως σε φρούτα και λαχανικά όπως το καρότο, το μπρόκολο, οι γλυκοπατάτες, το πεπόνι, το βερίκοκο, το ροδάκινο, η ντομάτα.

Επομένως καταναλώνοντας καθημερινά μια ποικιλία από τα παραπάνω τρόφιμα περιορίζεται η δράση των ελεύθερων ριζών οξυγόνου και καθυστερείται η γήρανση των κυττάρων του δέρματος.

Μια ισορροπημένη διατροφή διατηρεί το ανοσοποιητικό σύστημα σε καλή κατάσταση με αποτέλεσμα να αποφεύγονται δερματικές λοιμώξεις, όπως η ακμή. Μεγάλη προσοχή πρέπει να δοθεί και στην πρόσληψη συγκεκριμένων θρεπτικών συστατικών, γιατί έλλειψή τους μπορεί να οδηγήσει σε αλλοιώσεις του δέρματος. Έτσι μειωμένη πρόσληψη:

  • Νιασίνης οδηγεί σε πελάγρα, ένα σύμπτωμα της οποίας είναι η δερματίτιδα. Καλές πηγές νιασίνης είναι: το συκώτι, τα άπαχα κρέατα, το κοτόπουλο, τα ψάρια, το κουνέλι, οι ξηροί καρποί, το γάλα, το τυρί και τα αυγά.
  • Βιταμίνης Α οδηγεί σε σκληροδερμία. Πηγές βιταμίνης Α είναι: το συκώτι, τα καρότα, το μπρόκολο, το σπανάκι, τα μπιζέλια, οι γλυκοπατάτες, το βούτυρο τα αυγά, τα βερίκοκα, το μάνγκο, τα ιχθυέλαια και η μαργαρίνη..
  • Βιταμινών του συμπλέγματος Β οδηγεί σε ευαισθησία, ξηρότητα ή υπερβολική λιπαρότητα και ερυθρότητα
  • Βιταμίνης C προκαλεί μικρούς μώλωπες.
  • Φυλλικού Οξέος και απαραίτητων λιπαρών οξέων προκαλεί στεγνό και θαμπό δέρμα.
  • Ψευδαργύρου αυξάνει τις πιθανότητες εμφάνισης ακμής. Καλές διαιτητικές πηγές ψευδαργύρου είναι τα υψηλά σε πρωτεΐνη τρόφιμα, όπως το μοσχαρίσιο και το χοιρινό κρέας, το αρνί, τα ψάρια, τα φιστίκια, τα οστρακοειδή, τα μανιτάρια και σε μικρές ποσότητες στα όσπρια.

Ιδιαίτερη σημασία πρέπει να δοθεί στην κατανάλωση ω-3 λιπαρών οξέων τα οποία έχουν αντιφλεγμονώδη δράση. Τα ω-3 λιπαρά οξέα παίζουν σημαντικό ρόλο στη θεραπεία φλεγμονωδών δερματικών νόσων, όπως η τοπική δερματίτιδα και η ψωρίαση. Καλές πηγές των ω-3 λιπαρών οξέων είναι το μουρουνέλαιο, το ιχθυέλαιο, τα θαλασσινά με υψηλή ποσότητα λίπους όπως ο κολιός, το σκουμπρί, ο σολομός και η ρέγκα. Σημαντική είναι και η σωστή ενυδάτωση του οργανισμού για να αποφευχθεί η ξηρότητα του δέρματος, Κατανάλωση 8-10 ποτήρια υγρών ημερησίως θα αποτρέψουν την αφυδάτωση του.

Από την άλλη υπάρχουν συγκεκριμένα τρόφιμα, η κατανάλωση των οποίων θα πρέπει να περιοριστεί γιατί έχει αρνητική επίδραση στην υγεία του δέρματος. Τροφές εχθρικές προς το δέρμα είναι αυτές που είναι πλούσιες σε κορεσμένα (ζωικά) λίπη, όπως το μπέικον και τα λιπαρά κρέατα. Επίσης η αυξημένη κατανάλωση ζάχαρης συμβάλλει στη δυσλειτουργία του φυσικού κολλαγόνου του δέρματος, προκαλώντας ανελαστική υφή και διαταραχές στο φυσικό του χρώμα. Προσοχή χρειάζεται ο καφές (όχι πάνω από 2 φλιτζάνια την ημέρα για τις γυναίκες και 3 για τους άντρες), το κόκκινο κρέας (όχι πάνω από δύο φορές την εβδομάδα) και το αλκοόλ.

Τέλος ένα σημαντικό πρόβλημα που σχετίζεται με την επιδερμίδα είναι η κυτταρίτιδα. Για να μπορέσει να περιοριστεί το συγκεκριμένο πρόβλημα θα πρέπει να περιοριστεί η κατανάλωση κορεσμένων λιπαρών οξέων, αλκοόλ, ζάχαρης και γενικά απλών υδατανθράκων και του αλατιού. Αντίθετα θα πρέπει να υπάρχει μια επαρκής πρόσληψη νερού, αντιοξειδωτικών και ω-3 λιπαρών οξέων. Σημαντικό ρόλο στην καταπολέμηση της κυτταρίτιδας παίζει και η άσκηση.

Κλείνοντας η διατροφή είναι σημαντική για την απόκτηση ενός υγιούς και λαμπερού δέρματος. Μια ισορροπημένη διατροφή προστατεύει το δέρμα από φλεγμονές (ακμή), αλλοιώσεις (κηλίδες, θαμπάδα, ερεθισμούς κ.α.) και τη γήρανση.

 

Σελίδα 1 από 2

Κολύμβηση

Video

O Δρόμος για την Θεραπεία αποτελεί το site στον χώρο της υγείας, που απευθύνεται σε ασθενείς, ενημερώνοντάς τους για θέματα κλασικής ιατρικής αλλά και εναλλακτικών θεραπειών.

Η ιστοσελίδα περιέχει πληροφορίες και άρθρα, με σκοπό την ενημέρωση και μόνο. Στην περίπτωση που θέλετε να εφαρμόσετε μία θεραπεία που αναγράφεται στο dromostherapeia.gr, επιβάλλεται να συμβουλευτείτε τον γιατρό σας. Η πληροφόρηση που δίνεται εδώ δεν είναι, δεν μπορεί και δεν πρέπει να χρησιμοποιείται σαν βάση για διάγνωση ή επιλογή θεραπείας.
Ο dromostherapeia.gr δεν φέρει καμία ευθύνη για τυχόν λάθη ή παραλείψεις ή οποιοδήποτε πρόβλημα προκύψει που να έχει σχέση με υλικό που περιλαμβάνεται σ’ αυτήν.