Web
Analytics
Tag: βλέννα - Ο Δρόμος για την Θεραπεία

Γράφει: Γεωργιάδης Γεώργιος, Ειδικός Ιατρός Ολιστικής Ιατρικής

 

Η καλή υγεία εξαρτάται σε μεγάλο μέρος από το πόσες τοξίνες συσσωρεύονται στον οργανισμό μας και ειδικά στην λέμφο, στο αίμα και στο νευρικό σύστημα.

Γράφει ο γιατρός Τilden στο βιβλίο του: «Τοξιναιμία, η πρωταρχική αιτία της αρρώστιας»: "Μια νευρική ή σωματική κόπωση , που μειώνει την νευρική ενέργεια σε σημείο που ξεπερνιέται η ικανότητα του οργανισμού να εξαλείψει με φυσικό τρόπο τις τοξίνες (οργανικά απόβλητα) που συσσωρεύτηκαν, προκαλεί την κατακράτηση στο αίμα των αποβλήτων που αυξάνουν την τοξιναιμία (την ποσότητα των τοξινών) πάνω από το σημείο αντίστασης και προκαλώντας μια κρίση".

Από αυτή την άποψη, κάθε αρρώστια θεωρείται σαν μια διαδικασία της φύσης για να καθαρίσει το σώμα από τις τοξίνες που έχουν υπερβεί το όριο αντοχής. Κάθε προσπάθεια που εμποδίζει αυτή την προσπάθεια θα έχει σαν αποτέλεσμα να κάνει να αποτύχει η φύση στην προσπάθεια της αυτό-θεραπείας.

Δυστυχώς η σχετική θεωρεία όσο αναφορά την τοξιναιμία, δεν ελλείφθει στα σοβαρά από την επίσημη ιατρική.
Ευτυχώς την τελευταία δεκαετία υπήρξαν ανακαλύψεις που ξανά -προσδιόρισαν με διαφορετικούς όρους, αλλάζει μόνο το όνομα των τοξινών που σήμερα ονομάζονται «ελεύθερες ρίζες».

Η βλεννογόνος του εντέρου

Εάν παρατηρήσουμε το ανθρώπινο σώμα θα δούμε πως φιλοξενεί ένα πολύ περίπλοκο υδραυλικό σύστημα, με ένα μεγάλο αριθμό από σωλήνες και σωληνάκια μέσα στα οποία κυκλοφορούν τα υγρά του σώματος: καταρχήν το αίμα και η λέμφος. Υπάρχουν κάποιες τροφές που κατά την διάρκεια της πέψης, γίνονται ένα είδος κόλλας, που ονομάζεται βλέννα, ικανή να προσκολλήσει στα τοιχώματα του εντέρου και σε άλλες οργανικές δομές, και να τα επικαλύψει με ένα στρώμα πιο πυκνό.

Αυτό το φαινόμενο μπορεί να υπάρξει ακόμα και όταν η αφόδευση είναι κανονική γιατί εξαρτάται από τον τύπο της τροφής που τρώμε. Μερικές τροφές, πράγματι, δημιουργούν πολύ βλέννα (όπως τα δημητριακά, το κρέας, το μοσχαράκι γάλακτος, το κοτόπουλο, οστρακοειδή, ο κρόκος του αυγού, οι φακές, τα φιστίκια) και άλλες που την διαλύουν (γενικώς τα εσπεριδοειδή, φρέσκα φρούτα και λαχανικά, σταφύλια, αγγούρια).

Όποιου του αρέσει να κάνει πειράματα στην κουζίνα, μπορεί να διαπιστώσει πόσο τα προϊόντα από λευκό – ραφιναρισμένο αλεύρι είναι «κολλώδη», σιγοβράζοντας λίγο αλεύρι με νερό, το αποτέλεσμα θα είναι να πετύχει μια πολύ καλή κόλλα που μέχρι σήμερα χρησιμοποιείται στην βιβλιοδεσία παλιών βιβλίων.

Το γεγονός πως τα εσπεριδοειδή τείνουν να διαλύσουν την βλέννα εξηγεί το γεγονός πως μερικά άτομα μετά αφού έφαγαν φράουλες με λεμόνι παρατήρησαν σπυριά στο σώμα. Η βλέννα που διαλύετε τοξίνωσε το αίμα, τα νεφρά δεν μπόρεσαν να το καθαρίσουν και ο οργανισμός «απέβαλλε» τις περίσσειες τοξίνες στο δέρμα.

Πρέπει να θυμόμαστε πως το δέρμα, μαζί με τα νεφρά και τους πνεύμονες, έχει την ιδιότητα να εξάλειψη τα οργανικά απόβλητα.

Η βλέννα του εντέρου, στην ουσία, είναι το αποτέλεσμα χρόνων συσσώρευσης κολλοειδών οργανικών ουσιών στα εντερικά τοιχώματα. Ας σκεφτούμε πως, από την αυτοψία, βρέθηκαν σε κάποια άτομα η παρουσία βλέννας μέχρι και 7-8 κιλά, της οποίας το πιο παλιό τοίχωμα της χρονολογείται και σε 10 χρόνια πριν.

Από την στιγμή την οποία πρόκειται για οργανικές ουσίες σε σταθερή θερμοκρασία των 37 βαθμών, είναι εύκολο να φανταστούμε το πόσο η βλέννα είναι σε αποσύνθεση και πως οι θρεπτικές ουσίες που μεταφέρονται από τις τροφές είναι δηλητηριασμένες από την στιγμή την οποία είναι υποχρεωμένες να διασχίσουν τα τοιχώματα του εντέρου πριν διευθετηθούν σε όλο τον οργανισμό.

Σε αυτές πρέπει να προστεθούν οι τοξικές ουσίες που παράγονται από την αλλοιωμένη χλωρίδα του εντέρου (αμμωνία, φαινόλη, ινδόλη πτωμαΐνη....) που, δηλητηριάζοντας όλο τον οργανισμό και αλλοιώνοντας το ph των κυττάρων (επίπεδο οξύτητας), δημιουργούν το ανάλογο περιβάλλον για πολλές παθολογίες και εξασθενίζοντας το αμυντικό σύστημα.

Το κοινό κρυολόγημα είναι ένα κλασσικό παράδειγμα συσσώρευσης βλέννας στις αναπνευστικές οδούς στις οποίες τα βακτηρίδια μπορούν να ζήσουν και να πολλαπλασιαστούν. Υπογραμμίζουμε πως κάθε ζων οργανισμός έχει ανάγκη από συγκεκριμένο περιβάλλον για να μπορέσει να επιβιώσει, και η βλέννα είναι ότι καλύτερο μπορούμε να προσφέρουμε για να φιλοξενήσουμε μικροοργανισμούς που είναι φορείς γρίπης, κρυολογημάτων και βλεννολιτικών παρομοίων καταστάσεων.

Συμβουλές για την εξάλειψη της εντερικής βλέννας

Παρακάτω σας δίνουμε κάποιες συμβουλές που μπορούν να σας βοηθήσουν να εξαλείψετε όσο το δυνατόν γίνεται την τυχούσα συσσωρευμένη βλέννα κατά την διάρκεια των χρόνων και να ξανά-αποκτήσετε μια καλύτερη υγεία:

  • Να ξεκινάτε την ημέρα σας με ένα ποτήρι χλιαρό νερό μέσα στο οποίο έχετε προσθέσει το χυμό μισού λεμονιού (μπορείτε να γλυκάνετε με λίγη φρουκτόζη ή μαύρη ζάχαρη). Αυτό το ρόφημα, πίνοντάς το κάθε πρωί, νηστικοί, είναι ένα τέλειο σύστημα για να απελευθερωθείτε από την εντερική βλέννα και να έχετε μια καλύτερη απορρόφηση θρεπτικών συστατικών, βιταμινών, ιχνοστοιχείων, μετάλλων και άλλων. Θα ήταν μια καλή συνήθεια να διατηρείτε καθ' όλη την διάρκεια της ζωής σας.
  • Να αποφεύγεται τροφές που δημιουργούν βλέννα (λευκό ραφιναρισμένο αλεύρι και παράγωγα, ρύζι άσπρο επεξεργασμένο, αυγά, τυριά, κρέας, ψάρι , αλλαντικά και τροφές σε συσκευασία).
  • Να χρησιμοποιείται τροφές που διαλύουν την βλέννα: εσπεριδοειδή, φρέσκα ή ξηρά σύκα, σταφύλια , λαχανικά και φρούτα φρέσκα γενικώς.
  • Να χρησιμοποιείται φρούτα και λαχανικά ωμά ως επί το πλείστον εποχιακά.
  • Δύο κουταλάκια του γλυκού του ροφήματος Τρέμπεν (το βρίσκεται στα οικολογικά μαγαζιά), σε ένα ποτηράκι του κρασιού με χλιαρό νερό μετά από κάθε γεύμα (το μεσημεριανό), το οποίον βοηθάει όχι μόνο στην χώνεψη αλλά και στην διάλυση της βλέννας.

Προσοχή:

Μπορεί να συμβεί κατά την διάρκεια αυτού του καθαρισμού του εντέρου, η βλέννα που διαλύεται να προκαλέσει τοξίνωση του αίματος και ως εκ τούτου να προκαλέσει πονοκέφαλο. Εάν συμβεί κάτι τέτοιο μπορείτε να κάνετε μια πλύση εντέρου (κλύσμα) με 1,5 λίτρο νερό χλιαρό μέσα στο οποίον έχετε διαλύσει μια κουταλιά της σούπας μαγειρικό αλάτι (λεπτό).

Η Δίαιτα χωρίς βλέννα

Λίγοι γνωρίζουν πως οι τροφές που αποτελούνται από λευκό αλεύρι και τα γαλακτοκομικά γενικά δημιουργούν ένα είδος κόλλας, που σιγά – σιγά , καλύπτει τα τοιχώματα του εντέρου δημιουργώντας ένα στρώμα που εμποδίζει την απορρόφηση των θρεπτικών ουσιών και συστατικών και δηλητηριάζει εκείνα που καταφέρνουν να περάσουν τα τοιχώματα. (Καθηγητής Arnold Ehret's).

Σήμερα δίδονται πολλά ονόματα στις διάφορες δυσλειτουργίες που παρουσιάζονται στο ανθρώπινο σώμα.
Σκεφτείτε πως η κλασσική επίσημη ιατρική αριθμεί πάνω από 4000 αρρώστιες ενώ ο Ιπποκράτης, ο πρώτος κλασσικός επίσημος ιατρός αριθμούσε περίπου 300.

Κατά την φυσική ιατρική οι αρρώστιες μπορούν να χωριστούν σε δυο μεγάλες κατηγορίες:

  1. εκείνες νευρικής φύσεως – οι λεγόμενες ψυχοσωματικές.
  2. εκείνες που οφείλονται στην τοξίνωση του οργανισμού.

Κατά τον καθηγητή Arnold Ehret's, το ανθρώπινο σώμα παρομοιάζεται σαν ένα πολύπλοκο υδραυλικό σύστημα, με μια μεγάλη ποσότητα αγωγών και υγρών στην κυκλοφορία.

Υπολογίζεται πως ο οργανισμός μας αποτελείται από 80% νερό, αυτό σημαίνει πως ένας άνθρωπος 60 κιλών βάρος περιέχει 48 λίτρα νερού που αποτελεί τα διάφορα οργανικά υγρά και επίσης λαμβάνει μέρος στην σύσταση και την δομή των ιστών και των οστών του σώματός του. Φαίνεται λοιπόν σαφές πως ο φραγμός ενός και μόνου αγωγού θα δημιουργήσει ανωμαλίες σε όλη την δομή, όπως ο φραγμός ενός μικρού σωλήνα στον κινητήρα του αυτοκινήτου μπορεί να διαταράξει την λειτουργία του.

Το έμφραγμα, η εμβολή, η δυσκοιλιότητα, το κρυολόγημα, η αρτηριοσκλήρυνση, η ποδάγρα, ο φλεβίτης, τα σπυριά, η υπέρταση και άλλα δεν είναι παρά μόνο από τα λιγοστά παραδείγματα του πως μια κακή κυκλοφορία των υγρών μπορεί να δημιουργήσει πολύ σοβαρές διαταραχές και βλάβες. Οι αιτίες μπορούν να οφείλονται στην στένωση ή και το φράξιμο των αγωγών, τόσο μέσα όσο και έξω από τα διάφορα όργανα.

Οι πέτρες στην χολή είναι ένα κλασσικό παράδειγμα ενός αγωγού που έχει φράξει, ενώ οι πέτρες στα νεφρά αποδεικνύουν πως τα ξένα σώματα μπορούν να συσσωρευτούν και στο εσωτερικό ενός οργάνου.

Για να κατανοήσουμε τους λόγους που μπορούν να επιφέρουν στο φράξιμο κάποιου αγωγού ή σωλήνα του οργανισμού μας θα πρέπει να αναλύσουμε τις τροφές και πως αυτές πέπτονται και αφομοιώνονται.

Το φαινόμενο της πέψης συνίσταται στο να έρχονται οι τροφές σε επαφή με ουσίες που είναι σε βαθμό να τις διασπάσουν σε μικρότερα μέρη. Το αρχικό σημείο αυτού του φαινομένου είναι το στομάχι όπου εκκρίνονται τα οξέα του στομάχου και ειδικά το υδροχλωρικό οξύ. Το στομάχι χρησιμεύει εν πρώτοις για να πέμψει τα ζωικά προϊόντα και ιδιαίτερα το κρέας, το ψάρι και τα αλλαντικά.

Είναι λοιπόν σαφές πως το στομάχι, από την στιγμή που το περιεχόμενό του αποτελείται από ζωικές πρωτεΐνες , πρέπει να προστατευτεί από τα οξέα και αυτό το κάνει με μια κολλώδη ουσία που λέγεται «βλέννα» και που στο τέλος της πέψης περνάει στο έντερο με την τροφή που έχει ήδη επεξεργαστεί και πεμφθεί.

Το λευκό αλεύρι και τα παράγωγά του (ψωμί, ζυμαρικά, πίτσα, γλυκά και άλλα), κατά την διάρκεια της πέψης γίνονται ένα είδος κόλλας που θεωρείται σαν πηγή βλέννας και που αποτελεί ένα από τους πιο βλαβερούς παράγοντες του οργανισμού μας.

Με το πέρασμα του χρόνου αυτή η βλέννα είναι ικανή να προσκολληθεί στα τοιχώματα του εντέρου και σε άλλους οργανικούς αγωγούς, και να τα επικαλύψει με ένα πιο παχύ στρώμα.

Η γλουτένη, κολλώδης ουσία, που βρίσκεται κυρίως στο σιτάρι και επομένως στο ψωμί, μπορεί και αυτό να βλάψει και να μπλοκάρει τις εντερικές λάχνες.

Ο καθηγητής Arnold Ehret's (και εμείς συμμεριζόμαστε την γνώμη του), θεωρεί πως πολλές αρρώστιες οφείλονται στην συσσώρευση βλέννας σε κάποιο όργανο ή σε κάποιο αγωγό, με τέτοιο τρόπο που να αλλοιώσει την κανονική του λειτουργία.

Να μερικές αρρώστιες και πως ο καθηγητής καθορίζει την αιτία:

  • Κρυολόγημα: προσπάθεια εξάλειψης των προϊόντων αποβολής (βλέννα) από το κεφάλι , από τον λαιμό και από τους βρόγχους.
  • Πνευμονία: το κρυολόγημα κατέβηκε πιο βαθειά. Έχουμε έντονη την αίσθηση να αποβάλουμε την βλέννα από τους πνεύμονες .
  • Ρευματισμοί και ποδάγρα: έχουμε συσσώρευση ουρικού οξέως και βλέννας , έχουμε επομένως έλλειψη της κυκλοφορίας της ζωτικής ενέργειας.
  • Σπυριά: σαφή αποβολή ανεπιθύμητων ουσιών.
  • Ωτίτιδα - Κώφωση: συσσώρευση βλέννας στους ακουστικούς πόρους.
  • Δυσκοίλια: συσσώρευση απορριμμάτων στο εντερικό τμήμα.

Ο καθένας από εμάς, παρόλο που πιστεύουμε πως έχουμε καλή υγεία, έχει συσσωρεύσει ακόμη από την παιδική του ηλικία μια κάποια ποσότητα απορριμμάτων στα τοιχώματα του εντέρου.

Σκεφτείτε πως αυτοψίες έδειξαν πως το 50/60% του τελευταίου τμήματος του εντέρου – το κόλον – περιείχε μέχρι και 6/7 κιλά απορριμμάτων εκ των οποίων μερικά ήταν κάποιων χρόνων πριν.

Το γεγονός πως ένας άνθρωπος ενεργείται κάθε μέρα δεν σημαίνει πως ελευθερώνεται από την ανεπιθύμητη συσσώρευση δενδρίτων και απορριμμάτων που βρίσκονται στα τοιχώματα του εντέρου. Αυτό εξαρτάται από το γεγονός πως οι λάχνες του εντέρου είναι τόσο πυκνές και λεπτές που μπορούν να κατακρατήσουν τις κολλώδεις ουσίες (βλέννα) με τις οποίες έρχονται σε επαφή, ουσίες που παραμένουν προσκολλημένες.

Φαίνεται λοιπόν πως σε αυτή την περίπτωση οι θρεπτικές ουσίες, πριν φτάσουν στο αίμα, πρέπει να περάσουν μέσα από το στρώμα των απορριμμάτων που δρουν σαν ένα είδος «φίλτρου», που τείνει να αποσυνθέσει ακόμη και την καλή ποιότητα της τροφής.

Μερικές φορές, επίσης, μια συνεχή πείνα και ποτέ ικανοποιητική, θα μπορούσε να οφείλεται στην παραπάνω κατάσταση, γιατί πολλά θρεπτικά συστατικά χάνονται εξ αιτίας του αναφερόμενου «φίλτρου».

Επίσης οι δίαιτες που περιλαμβάνουν τροφές που πέπτονται αργά, όπως το κρέας και οι λιπαρές ουσίες, μπορούν να προκαλέσουν αποσύνθεση και την δημιουργία βλαβερών βακτηριδίων που εμποδίζουν την απορρόφηση των θρεπτικών ουσιών δια μέσου του εντερικού τοιχώματος.

Το κοινό κρυολόγημα είναι ένα κλασσικό παράδειγμα συσσώρευσης βλέννας στις αναπνευστικές οδούς. Η βλέννα, πράγματι, δημιουργεί το ιδανικό περιβάλλον για μικρόβια που μπορούν να πολλαπλασιαστούν.

Να θυμόμαστε πως κάθε ζωντανός οργανισμός έχει ανάγκη από το «κατάλληλο περιβάλλον» και η βλέννα είναι ότι καλύτερο που μπορούμε να προσφέρουμε για να φιλοξενήσουμε μέσα μας εκείνους τους μικροοργανισμούς που είναι φορείς της γρίπης, του κρυολογήματος, διαφόρων βλεννολιτικών παθήσεων.

Ο χυμός εσπεριδοειδών τείνει να διαλύσει την βλέννα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον κάποιοι δεν ανέχονται τις φράουλες με το λεμόνι. Οι διαταραχές που έχουν αυτά τα άτομα οφείλονται στο γεγονός πως η βλέννα που διαλύεται και που απορροφάται στο τελευταίο τμήμα του εντέρου αποβάλλει πολλές τοξίνες στο αίμα.

Ας δούμε τώρα τις τροφές εκείνες που έχουν την ικανότητα να δημιουργήσουν βλέννα και σε πιο βαθμό.

ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΒΛΕΝΝΑ

ΚΡΕΑΣ

  • Μοσχάρι 38,61
  • Κοτόπουλο 24,32
  • Χοιρινό 12,47

ΨΑΡΙ

  • Μαλάκια(γαρίδες, καραβίδες, αστακός) 19,52
  • Σολωμός φρέσκος 8,32
  • Λευκό ψάρι 2,75

ΑΥΓΑ

  • Κρόκος 51,83
  • Ολόκληρο 11,61
  • Ασπράδι 8,27

ΓΑΛΑΚΤΟΚΟΜΙΚΑ

  • Τυριά παχιά 17,49
  • Μαργαρίνη 7,31
  • Βούτυρο φρέσκο 4,33

ΔΗΜΗΤΡΙΑΚΑ

  • Στάρι 20,71
  • Ρύζι 17,96
  • Βρώμη 11,31
  • Λευκό ψωμί 10,99
  • Κριθάρι 10,58
  • Ψωμί ολικής άλεσης 8,54
  • Μακαρόνια 5,11
  • Ρύζι αναποφλοίωτο 3,18

ΟΣΠΡΙΑ

  • Φακές 17,80
  • Αρακάς ξηρός 9,70
  • Φασόλια ξηρά 3,41

ΛΑΧΑΝΙΚΑ

  • Λαχανάκια Βρυξελλών 13,15

ΞΗΡΟΙ ΚΑΡΠΟΙ

  • Κάστανα 9,62
  • Καρύδια 9,22
  • Αμύγδαλα 2,19

ΔΙΑΦΟΡΑ

  • Ζάχαρη άσπρη και γλυκά 12,31

ΡΟΦΗΜΑΤΑ-ΠΟΤΑ

  • Σοκολάτα 8,10
  • Μπύρα 0,28

ΠΡΟΙΟΝΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΝΑ ΔΙΑΛΥΣΟΥΝ ΤΗΝ ΒΛΕΝΝΑ

ΓΑΛΑΚΤΟΚΟΜΙΚΑ

  • Άπαχα τυριά 4,89
  • Κρέμα γάλακτος (panna) 2,66
  • Γάλα πλήρες 1,69

ΛΑΧΑΝΙΚΑ

  • Σπανάκι 28,01
  • Μαρούλι 14,12
  • Ντομάτες 13,67
  • Αγγουράκια 13,50
  • Παντζάρια 11,37
  • Γλυκοπατάτες 10,31
  • Φασολάκια φρέσκα 8,71
  • Πατάτες 5,95
  • Αρακάς φρέσκος 5,15
  • Αγκινάρες 4,31
  • Λάχανο 4,02
  • Κουνουπίδι 3,04
  • Χόρτα 2,33
  • Μανιτάρια 1,81
  • Κρεμμύδι κόκκινο 1,09
  • Σπαράγγια 1,01
  • Κολοκύθα 0,28

ΦΡΟΥΤΑ

  • Σύκα 27,81
  • Σταφίδα 15,10
  • Λεμόνι 9,95
  • Πορτοκάλι 9,61
  • Σταφύλι 7,15
  • Φραγκοστάφυλο 7,14
  • Δαμάσκηνα 5,80
  • Χουρμάδες 5,50
  • Ροδάκινα 5,40
  • Βερίκοκα 4,79
  • Μπανάνα 4,38
  • Βύσσινο 4,33
  • Ρόδι 4,15
  • Ανανάς 3,59
  • Αχλάδι 3,26
  • Κεράσια 2,57
  • Καρπούζι 1,83
  • Φράουλα 1,76
  • Μήλα 1,38

ΔΙΑΦΟΡΑ

  • Λάδι ελιάς 30,56
  • Ζάχαρη μαύρη 14,57

ΡΟΦΗΜΑΤΑ-ΠΟΤΑ

  • Τσάι 25,49
  • Ζουμί από χόρτα 7,17
  • Καφές 5,60
  • Λευκό κρασί 1,21
  • Κόκκινο κρασί 0,59

Συμβουλές για να μειώσετε την εντερική βλέννα

  • Να αρχίζετε την ημέρα σας με ένα ποτήρι χλιαρό νερό στο οποίον έχετε προσθέσει το χυμό μισού λεμονιού (μπορείτε να προσθέσετε λίγη φρουκτόζη ή μαύρη ζάχαρη). Αυτό το ρόφημα, όταν το πίνετε νηστικοί το πρωί, αποτελεί ένα υπέροχο μέσο για να απελευθερωθείτε από την εντερική βλέννα.
  • Να αποφεύγετε τις τροφές εκείνες που δημιουργούν βλέννα.
  • Να χρησιμοποιείται τροφές που διαλύουν την βλέννα.
  • Να χρησιμοποιείται εποχιακά φρούτα και λαχανικά.
  • Να πίνετε δύο κουταλιές του γλυκού ρόφημα Τρέμπεν (το βρίσκεται στα οικολογικά βιολογικά μαγαζιά) μέσα σε ένα ποτηράκι του κρασιού με χλιαρό νερό μετά το μεσημεριανό φαγητό.

 

Γεωργιάδης Γεώργιος
Ειδικός Ιατρός Ολιστικής Ιατρικής

www.iathiein.gr

Μοιάζει με αποκύημα φαντασίας βγαλμένο από το... μάθημα μαγικών φίλτρων του Σέβερους Σνέιπ _ του μοχθηρού δασκάλου του Χάρι Πότερ στα μπεστ σέλερ βιβλία της Τζέιν Ρόουλινγκ: ζώα με μυστηριώδη «συστατικά», ικανά να θεραπεύουν τις αρρώστιες των ανθρώπων. Όμως δεν είναι.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Ντέιλι Μέιλ», ερευνητικά εργαστήρια ανά τον πλανήτη διεξάγουν μελέτες για πλήθος ασθενειών, χρησιμοποιώντας έλαια, βλέννα και δηλητήρια ζώων.

  • Έλαιο εμού (είδος στρουθακαμήλου του Αμαζονίου): Το έλαιό τους δοκιμάζεται για την καταπολέμηση του πόνου στις αρθρώσεις, καθώς και για τους μώλωπες και τις εκδορές. Πρόσφατη μελέτη από το Πανεπιστήμιο της Βικτώριας, στη Μελβούρνη, έδειξε πως το έλαιο _ είτε αλείφεται τοπικά είτε λαμβάνεται με τη μορφή συμπληρώματος από το στόμα _ καταπραΰνει τον πόνο σε πάσχοντες από οστεοαρθρίτιδα στα χέρια.
  • Κολλαγόνο βοοειδών: Δοκιμάζεται σε όσουσ πασχουν από ρευματοειδή αρθρίτιδα. Πρόσφατη μελέτη που έγινε στην Αργεντινή έδειξε ότι η λήψη συμπληρώματος κολλαγόνου βοοειδών μπορεί να συμβάλει στη μείωση των επιπέδων δύο ουσιών στο αίμα (του ρευματοειδούς παράγοντα και του παράγοντα νεκρώσεως των όγκων) που προκαλούν βλάβες στις αρθρώσεις. Ομως πολλοί ειδικοί, όπως ο ρευματολόγος δρ Αντριου Μπαμίλ από το Νοσοκομείο Queen Mary's στο Λονδίνο, αμφιβάλλουν κατά πόσον το κολλαγόνο που λαμβάνεται από το στόμα μπορεί να φτάσει έως τις προσβεβλημένες αρθρώσεις, διότι διασπάται στο έντερο και μπορεί να μην απορροφηθεί καν από τον οργανισμό.
  • Βλέννα σαλιγκαριών: Η βλέννα που αφήνουν τα σαλιγκάρια καθώς κινούνται δοκιμάζεται για την επούλωση των πληγών, τα κατάγματα των οστών και τον πόνο. Προσείλκυσε το ενδιαφέρον των επιστημόνων όταν χιλιανοί αγρότες παρατήρησαν πως την εποχή που μάζευαν σαλιγκάρια τα χέρια τους ήταν εξαιρετικά απαλά και οι μικρές πληγές έκλειναν ασυνήθιστα γρήγορα.

Στην «Επιθεώρηση της Διεθνούς Εταιρείας Δερματολογικής Φαρμακολογίας» (ISSPJ) δημοσιεύθηκε μελέτη που έδειξε πως η βλέννα αυτή όντως έχει αναγεννητικές ιδιότητες, καθώς περιέχει ουσίες όπως η αλλαντοΐνη, το κολλαγόνο και η ελαστίνη που χρησιμοποιούν τα σαλιγκάρια για να επιδιορθώνουν το κέλυφός τους όταν υφίσταται βλάβες.

Επιπλέον, μελέτη με ένα είδος γιγαντιαίου σαλιγκαριού της Αφρικής, την οποία πραγματοποίησαν επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Heriot-Watt, έδειξε πως η βλέννα τους περιέχει και κρυστάλλους ασβεστίτη _ ενός συνηθισμένου ιχνοστοιχείου που σκληραίνει πολύ γρήγορα και ελπίζεται ότι θα μπορέσει να χρησιμοποιηθεί στην ιατρική ως ένα είδος «τσιμέντου» για τα κατάγματα των οστών.

Άλλη μελέτη, τέλος, από το ερευνητικό ίδρυμα Health Innovations στη Μελβούρνη έδειξε ότι τα δηλητηριώδη θαλάσσια σαλιγκάρια των ακτών της Αυστραλίας περιέχουν φυσικές αναισθητικές ουσίες, τις οποίες χρησιμοποιούν για να ακινητοποιούν τα θύματά τους (γίνονται έρευνες για να απομονωθούν αυτές οι ουσίες).

  • Δηλητήριο μέλισσας: Δοκιμάζεται για την αντιμετώπιση των αλλεργιών και του καρκίνου. Το δηλητήριο της μέλισσας (αλλά και της σφήκας) χορηγείται στο πλαίσιο ανοσοθεραπείας, κατά την οποία ο ασθενής εκτίθεται (υπό ιατρική παρακολούθηση) σε μικροσκοπικές ποσότητες από το δηλητήριο, ώστε σταδιακά να απευαισθητοποιηθεί ο οργανισμός του και να πάψει να προκαλείται σοβαρή αλλεργική αντίδραση έπειτα από ένα τσίμπημα. Το δηλητήριο των εντόμων δοκιμάζεται επίσης για την αντιμετώπιση της αλλεργικής ρινίτιδας.

Επιπλέον, σε μελέτη που έγινε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον, στο Σεντ Λούις, χρησιμοποιήθηκε μελιττίνη για να καταστραφούν καρκινικά κύτταρα στο εργαστήριο. Η μελιττίνη είναι η δηλητηριώδης χημική ουσία που απελευθερώνεται όταν μας τσιμπάει μια μέλισσα και στη μελέτη ενώθηκε με μικροσκοπικά μόρια (νανομόρια) για να φτάσει ώς τα καρκινικά κύτταρα και να τα καταστρέψει.

  • Κέρατα ελαφιού: Οι κοντές, πυκνές τρίχες που τα επιστρώνουν και έχουν υφή βελούδου δοκιμάζονται για τη φλεγμονή των αρθρώσεων. Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Αλμπέρτας, στον Καναδά, ανακάλυψαν πως περιέχουν ουσίες (γλυκοζαμινογλυκάνες, ασβέστιο, ωμέγα-3 και ωμέγα-6 λιπαρά οξέα) που μπορεί να ελαττώσουν τη φλεγμονή και έτσι να καταπραΰνουν τον πόνο σε πάσχοντες από αρθρίτιδα. Το τρίχωμα αυτό αφαιρείται υπό αναισθησία, δίχως να σκοτωθούν τα ζώα.
  • Δηλητήριο ταραντούλας: Δοκιμάζεται ως παυσίπονο στη μυϊκή δυστροφία και για τις καρδιακές αρρυθμίες. Βιοφυσικοί από το Πανεπιστήμιο του Μπάφαλο ανακάλυψαν ότι μία πρωτεΐνη στο δηλητήριο της ταραντούλας υπόσχεται πολλά ως αναλγητικό για τη μυϊκή δυστροφία _ μια ανίατη νόσο που προκαλεί αδυναμία και εκφύλιση των μυών. Η πρωτεΐνη λέγεται GsMTx4 και δρα σταματώντας τον νευρικό πόνο. Η ίδια πρωτεΐνη μπορεί να μετριάσει τη συχνότητα και τη διάρκεια του ινιδισμού των κόλπων _ μια συχνή μορφή καρδιακής αρρυθμίας που προκαλεί «φτερουγίσματα» της καρδιάς και μπορεί να οδηγήσει σε θρομβώσεις, εμφράγματα και εγκεφαλικά.
  • Σάλιο μεταξοσκώληκα. Δοκιμάζεται για τη ρευματοειδή αρθρίτιδα, καθώς και για τον μετεγχειρητικό πόνο και τη διόγκωση. Το σάλιο περιέχει ένα ένζυμο (λέγεται σερραπεπτάση) με ισχυρές αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες.

Επιστήμονες από το Πολιτειακό Νοσοκομείο του Ουλμ, στη Γερμανία, μελέτησαν τη δράση της σερραπεπτάσης στον μετεγχειρητικό πόνο και τη διόγκωση, διαπιστώνοντας πως οι ασθενείς που την έλαβαν παρουσίασαν μείωση κατά 50% στη διόγκωση τις τρεις πρώτες μέρες από τις εγχειρήσεις τους.

 

 

Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ Ένθετο Υγεία

Κολύμβηση

Video

O Δρόμος για την Θεραπεία αποτελεί το site στον χώρο της υγείας, που απευθύνεται σε ασθενείς, ενημερώνοντάς τους για θέματα κλασικής ιατρικής αλλά και εναλλακτικών θεραπειών.

Η ιστοσελίδα περιέχει πληροφορίες και άρθρα, με σκοπό την ενημέρωση και μόνο. Στην περίπτωση που θέλετε να εφαρμόσετε μία θεραπεία που αναγράφεται στο dromostherapeia.gr, επιβάλλεται να συμβουλευτείτε τον γιατρό σας. Η πληροφόρηση που δίνεται εδώ δεν είναι, δεν μπορεί και δεν πρέπει να χρησιμοποιείται σαν βάση για διάγνωση ή επιλογή θεραπείας.
Ο dromostherapeia.gr δεν φέρει καμία ευθύνη για τυχόν λάθη ή παραλείψεις ή οποιοδήποτε πρόβλημα προκύψει που να έχει σχέση με υλικό που περιλαμβάνεται σ’ αυτήν.