Web
Analytics
Οξεία χολοκυστίτδα - Ο Δρόμος για την Θεραπεία

Η πλέον διαδεδομένη επέμβαση της λαπαροσκοπικής χειρουργικής είναι η λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή. Αποτελεί διεθνώς το golden standard στην θεραπεία των παθήσεων της χοληδόχου κύστεως και των επιπλοκών αυτής.

Η συμπτωματική χολολιθίαση και η οξεία χολοκυστίτδα αντιμετωπίζονται χειρουργικά με χολοκυστεκτομή, αφαίρεση δηλαδή της χοληδόχου κύστεως με το περιεχόμενό της.

Η κλασική ανοικτή χολοκυστεκτομή έχει πλέον ιστορική μόνο αξία. Η θέση της στη σύγχρονη χειρουργική παραμένει ως βοήθημα της λαπαροσκοπικής/ρομποτικής προσέγγισης, όταν με αυτήν είναι αδύνατον να ολοκληρωθεί η επέμβαση, οπότε και γίνεται μετατροπή σε ανοικτή (αφορά το 3,3% των ασθενών).

Η χολολιθίαση αποτελεί πρόβλημα από την αρχαιότητα. Αυτοψίες σε αιγυπτιακές μούμιες έδειξαν χολόλιθους προ 3500 ετών. Οξεία χολοκυστίτις διαγιγνώσκεται σε περισσότερους από 20 εκατομμύρια ασθενείς στην Αμερική ετησίως  (10-15% του πληθυσμού) με κόστος που αγγίζει τα 9,3 δισ. δολάρια.

Οι περισσότεροι ασθενείς παραμένουν ασυμπτωματικοί και 10-18% από αυτούς αναπτύσσουν ήπια συμπτώματα (π.χ πόνος), 7% απαιτούν χειρουργική αντιμετώπιση, 1-4% παρουσιάζονται με επιπλοκές (χολοκυστίτις, παγκρεατίτς, χοληδοχολιθιάσις)

Προδιαθεσικοί παράγοντες

  • Ηλικία
  • Υπεροχή στις γυναίκες (οιστρογόνα, προγεστερόνη, εγκυμοσύνη)
  • Παχυσαρκία (↑ ηπατικής έκκρισης της χοληστερόλης)
  • Ταχεία απώλεια βάρους (25-30% των ασθενών μετά από βαριιατρική επέμβαση)

Λόγω της αλλαγής των δυναμικών χαρακτηριστικών του πληθυσμού (προδιαθεσικοί παράγοντες) η συχνότητα της οξείας χολοκυστίτιδος έχει αυξηθεί σε ποσοστό 44% μεταξύ 1997 και 2013.

Η οξεία χολοκυστίτις αφορά στο 14-30% των χολοκυστεκτομών.

Οξεία χολοκυστίτις είναι η φλεγμονή της χοληδόχου κύστεως που προκαλείται κυρίως από την απόφραξη του κυστικού πόρου (λίθοι, λάσπη όγκος, πολύπους, παράσιτα, ξένα σώματα).

Οι κύριες ενδείξεις της επεμβάσεως είναι:

  • Συμπτωματική χολολιθίαση
  • Οξεία χολοκυστίτιδα
  • Ύδρωπας χοληδόχου κύστεως
  • Εμπύημα χοληδόχου κύστεως
  • Αλιθισιακή οξεία χολοκυστίτιδα

Ο De Mestral και συν. ανακοίνωσαν τα αποτελέσματά τους που αφορούσαν ασθενείς με οξεία χολοκυστίτιδα που αντιμετωπίσθηκαν συντηρητικά.

Αναφέρουν ότι η πιθανότητα φλεγμονής σε διάστημα έξι εβδομάδων είναι 14% (29% στον χρόνο), με κολικό χοληφόρων (70%), απόφραξη χοληφόρων 24% και παγκρεατίτις 6%.

Συμπτώματα

  • Κοιλιακός πόνος (άνω δεξιά) τεταρτημόριο ή επιγάστριο
  • Κολικός χοληφόρου (κυματοειδής πόνος) ιδιαίτερα μετά από πλούσια γεύματα
  • Ναυτία, έμετοι, ανορεξία
  • Ταχυκαρδία, πυρετός (32-53%)
  • Λευκοκυτάρρωση (51-53%)
  • Ούρα σαν κονιάκ, κόπρανα αποχρωματισμένα (ένδειξη χοληδοχολιθίασης)
  • Το u/s (υπερηχογράφημα κοιλίας) αποτελεί την εξέταση εκλογής για την διάγνωση

Η διαδικασία της επεμβάσεως απαιτεί την χορήγηση γενικής αναισθησίας, για την οποία είναι απαραίτητη η διενέργεια προεγχειρητικού ελέγχου. Η επέμβαση γίνεται με την εισαγωγή λαπαροσκοπίου ατραυματικά πέριξ του ομφαλού και χορήγηση ενδοκοιλιακά CO2 (διοξείδιο του άνθρακος) υπό σταθερή πίεση.

Η λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή είναι ουσιαστικά η επέμβαση σταθμός, η οποία άνοιξε το δρόμο για τις ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές στον τομέα της Γενικής Χειρουργικής. Όταν το τοίχωμα της χοληδόχου κύστεως δεν πάσχει (απλή χολολιθίαση), η επέμβαση είναι σχετικά απλή και θεωρείται εγχείρηση ρουτίνας. Όταν όμως υπάρχει χολοκυστίτιδα δηλαδή φλεγμονή (οξεία ή χρόνια) του τοιχώματος της χοληδόχου κύστης, ο βαθμός δυσκολίας της χολοκυστεκτομής ανεβαίνει κατακόρυφα, όπως επίσης και ο κίνδυνος επιπλοκών.

Ο στόχος της επέμβασης είναι η πλήρης και ασφαλής αφαίρεση της χοληδόχου κύστεως, χωρίς κακώσεις των γειτονικών οργάνων (ήπαρ, 12δάκτυλο, παχύ έντερο, χοληδόχος πόρος, ηπατική αρτηρία και κλάδοι της, κ.λπ.).

Η πρώτη χολοκυστεκτομή έγινε το 1882 από τον Carl Langenbuch στο Βερολίνο. Για 100 χρόνια η ανοικτή χολοκυστεκτομή ήταν ο χρυσός κανόνας για την χολοκυστίτδα.

Η πρώτη λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή έγινε το 1987 στην Γαλλία. Σήμερα αποτελεί την σταθερή επιλογή για την θεραπεία της χολοκυστίτιδος.

Μετεγχειρητικά η νοσηλεία είναι συνήθως 24ωρος, η κινητοποίηση άμεση και η σίτιση ξεκινά με την χορήγηση υγρών μετά από 2 ώρες και ελαφρού γεύματος, το βράδυ της ίδιας ημέρας.

Το ίδιο απόγευμα μετά την επέμβαση θα είστε σε θέση να σηκωθείτε και να φάτε ένα συνήθως ελαφρύ γεύμα. Μετά από μια επέμβαση λαπαροσκοπικής χολοκυστεκτομής μπορείτε να επανέλθετε πολύ σύντομα στις συνήθεις δραστηριότητες σας μέσα σε διάστημα περίπου μιας εβδομάδας.

Οι ασθενείς κινητοποιούνται και σιτίζονται το βράδυ της επέμβασης, ενώ λαμβάνουν εξιτήριο την επόμενη, αφού αφαιρεθεί ο σωλήνας παροχέτευσης (εφόσον τοποθετήθηκε κατά την επέμβαση). Σε αντίθεση με την επικρατούσα αντίληψη στο ευρύ κοινό, μετά την επέμβαση δεν υπάρχουν διατροφικοί περιορισμοί.

 

Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(0 ψήφοι)
Ιωάννης Δ. Ζιούνας MD, PhD, FACS

Γενικός Χειρουργός
Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών
Διευθυντής Α’ Χειρουργικής Κλινικής
Ευρωκλινική Αθηνών 

Ιστότοπος: https://ziounas.gr/

Κολύμβηση

Video

O Δρόμος για την Θεραπεία αποτελεί το site στον χώρο της υγείας, που απευθύνεται σε ασθενείς, ενημερώνοντάς τους για θέματα κλασικής ιατρικής αλλά και εναλλακτικών θεραπειών.

Η ιστοσελίδα περιέχει πληροφορίες και άρθρα, με σκοπό την ενημέρωση και μόνο. Στην περίπτωση που θέλετε να εφαρμόσετε μία θεραπεία που αναγράφεται στο dromostherapeia.gr, επιβάλλεται να συμβουλευτείτε τον γιατρό σας. Η πληροφόρηση που δίνεται εδώ δεν είναι, δεν μπορεί και δεν πρέπει να χρησιμοποιείται σαν βάση για διάγνωση ή επιλογή θεραπείας.
Ο dromostherapeia.gr δεν φέρει καμία ευθύνη για τυχόν λάθη ή παραλείψεις ή οποιοδήποτε πρόβλημα προκύψει που να έχει σχέση με υλικό που περιλαμβάνεται σ’ αυτήν.