Γράφει: Βεργέτης Βασίλης, Μαιευτήρας - Χειρούργος - Γυναικολόγος

Ως κολπίτιδα αναφέρεται η φλεγμονή του κόλπου. Ανάλογα με τον υπεύθυνο μικροοργανισμό, μπορούμε να διακρίνουμε τις εξής κατηγορίες κολπίτιδας:

Τριχομοναδική κολπίτιδα

Οφείλεται σε ένα παράσιτο, την τριχομονάδα. Η τριχομονάδα ευρίσκεται στο 20% περίπου των γυναικών, χωρίς να δίνει συμπτώματα κολπίτιδας. Όταν εμφανιστεί τριχομοναδική κολπίτιδα, παρατηρείται λεπτόρρευστη δύσοσμη έκκριση, κιτρινοπράσινου χρώματος, συχνά αφρώδης, που συνοδεύεται από ερυθρότητα και φαγούρα. Στις πιο πολλές περιπτώσεις, η τριχομονάδα μεταδίδεται με την σεξουαλική επαφή. Μπορεί όμως μια γυναίκα, ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες, να μολυνθεί από τουαλέτα ή από χρήση προσωπικών ειδών που έχουν μολυνθεί από πάσχον άτομο.

Μυκητιασική κολπίτιδα

Συνήθως είναι υπεύθυνος ο μύκητας Candida albicans. Το κύριο σύμπτωμα είναι υπεύθυνος ο μύκητας Candida albcans. Το κύριο σύμπτωμα είναι η φαγούρα. Το έκκριμα είναι λευκού χρώματος και θυμίζει το τυρί τύπου cottage. Οι μυκητιασικές κολπίτιδες είναι συχνές σε γυναίκες που πάσχουν από διαβήτη, σε εγκυμονούσες, σε γυναίκες που λαμβάνουν αντιβιοτικά ευρέος φάσματος ή κορτιζόνη, καθώς και σε πάσχουσες από σιδηροπενική αναιμία.

Βακτηριδιακή κολπίτιδα

Ο τύπος αυτός κολπίτιδας οφείλεται σε διάφορους μικροοργανισμούς με συχνότερο την Gardnerella vaginalis που ενοχοποιείται για το 95% των περιπτώσεων. Πάντα, όμως, η βακτηριδιακή κολπίτιδα οφείλεται σε πολλούς ταυτόχρονα μικροοργανισμούς. Αρκετές γυναίκες δεν έχουν συμπτώματα. Σε άλλες περιπτώσεις, το κολπικό έκκριμα είναι λιγοστό, γκριζόλευκο, με δυσάρεστη οσμή ψαριού. Η βακτηριδιακή κολπίτιδα θεωρείται σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα και συχνά συνυπάρχει με τριχομοναδική ή μυκητιασική κολπίτιδα.

Οι φυσιολογικές κολπικές εκκρίσεις

Η φυσιολογική έκκριση του κόλπου έχει όξινο pH (περίπου 4,5) και αποτελείται από νερό, ηλεκτρολύτες, κύτταρα, μικροοργανισμούς, λιπαρά οξέα, πρωτεΐνες και υδατάνθρακες. Στον κόλπο υπάρχει μια αρκετά πολύπλοκη ισορροπία μεταξύ των διαφόρων μικροβίων. Αν αυτή η ισορροπία διαταραχθεί, τότε μπορεί κάποιο μικρόβιο να υπεραναπτυχθεί εις βάρος των υπολοίπων και να οδηγήσει σε κολπίτιδα. Είναι προφανές, επομένως, ότι κολπίτιδα μπορεί να προκληθεί και από μικρόβια που υπάρχουν φυσιολογικά στον κόλπο, χωρίς να προκαλούν προβλήματα εφόσον δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις. Βασικός ρυθμιστής της κατάστασης είναι δηλαδή, το περιβάλλον του κόλπου. Αν διαταραχθεί το pH, τότε το κολπικό περιβάλλον γίνεται ευνοϊκό για την ανάπτυξη κάποιων μικροβίων και δυσμενές για άλλα.

Η μεταδοτικότητα

Μια κολπική φλεγμονή μικροβιακής αιτιολογίας μπορεί να μεταδοθεί σεξουαλικά, αλλά και με άλλους τρόπους. Μπορεί επίσης να εμφανιστεί ως αποτέλεσμα διαφόρων καταστάσεων. Έτσι, για παράδειγμα, η μακροχρόνια χρήση αντιβιοτικών μπορεί να οδηγήσει σε ανάπτυξη κολπικής μυκητίασης, επειδή τα αντιβιοτικά μικροβίων στον κόλπο. Η μυκητίαση μπορεί να μεταδοθεί στον ερωτικό σύντροφο, ο οποίος σε πολλές περιπτώσεις είναι ασυμπτωματικός αλλά μπορεί να ξαναμολύνει τη σύντροφό του, η οποία στο μεταξύ έχει θεραπευτεί. Για τους λόγους αυτούς, συστήνεται θεραπεία και στους δύο συντρόφους.

Φαρμακευτική θεραπεία

Η τριχομοναδική κολπίτιδα θεραπεύεται με φάρμακα δραστικά έναντι των τριχομονάδων και κυρίως, με τοπική θεραπεία και από το στόμα δισκία. Η θεραπεία απευθύνεται συνήθως και στους δύο σεξουαλικούς συντρόφους, εφόσον βεβαίως αυτό είναι εφικτό. Οι μυκητιασικές κολπίτιδες θεραπεύονται με φάρμακα χορηγούμενα τοπικά (κολπικές κρέμες και κολπικά υπόθετα) ή και από το στόμα. Η από του στόματος θεραπεία θεωρείται, γενικά, προτι-
μότερη μια και το φάρμακο φτάνει, μέσω της κυκλοφορίας του αίματος, σε ιστούς που δεν φτάνουν τα τοπικώς χορηγούμενα. Για τη βακτηριακή κολπίτιδα υπάρχει επίσης τοπική θεραπεία αλλά συνήθως χρησιμοποιούνται από του στόματος αντιβιοτικά.

Υγιεινή του κόλπου