Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν πιάσει το νόημα της ευτυχίας. Πιστεύουν πως η ευτυχία κρύβεται στη συγκέντρωση υλικών αγαθών, στην επιτυχία, στο ωραίο αυτοκίνητο, στην ακριβή τσάντα, στο σπίτι με πισίνα...

Στην πραγματικότητα όμως η ευτυχία βρίσκεται αλλού. Όχι στο να αποκτήσεις περισσότερα, αλλά στο να αφήσεις κάποια πράγματα στην άκρη ή να τα αφήσεις πίσω σου ή να αφεθείς. Ας τα δούμε όλα ένα-ένα.

1. Άφησε/ εγκατέλειψε την ανάγκη σου να εντυπωσιάσεις τους άλλους. Είσαι άνθρωπος και σίγουρα έχεις την ανάγκη της αποδοχής από τους άλλους ανθρώπους. Αυτό το καταλαβαίνω και στην πραγματικότητα είναι κι απόλυτα φυσικό. Άλλο πράγμα όμως η αποδοχή κι άλλο πράγμα η ανάγκη εντυπωσιασμού. Η ανάγκη εντυπωσιασμού έρχεται από ένα μέρος που λέγεται φόβος, ανασφάλεια. Αν πιάνεις τον εαυτό σου να έχει ανάγκη αυτής της αποδοχής χρησιμοποιώντας τον εντυπωσιασμό, τότε θέλω να ξέρεις πως με αυτό τον τρόπο είναι σα να μη φέρεσαι καλά στον εαυτό σου. Είναι σα να μη σέβεσαι τον εαυτό σου, σα να μην τον εκτιμάς, σαν να μην τον αγαπάς. Στην ουσία αυτή η επιτακτική ανάγκη για αποδοχή μέσα από τον εντυπωσιασμό παραπέμπει στην έλλειψη αγάπης για τον εαυτό σου. Εσύ είσαι που δεν αγαπάς και δεν αποδέχεσαι τον εαυτό σου. Ξοδεύεις χρόνο και χρήμα στο να εντυπωσιάσεις τους άλλους και στην ουσία ξοδεύεσαι, αναλώνεσαι σε πράγματα που σε απομακρύνουν από την αληθινή ζωή, από τον αληθινό σου εαυτό. Αγκάλιασε τον εαυτό σου πλήρως κι εκτίμησε τον για αυτό που είναι κι όχι για αυτό που πιστεύεις ότι οι άλλοι θέλουν να δουν από εσένα.

2. Άφησε/ εγκατέλειψε την ανάγκη σου να έχεις πάντα δίκιο. Πολύ συχνά νιώθουμε ότι μας αδικούν, ότι μας παρεξηγούν και καταλήγουμε να επιμένουμε να θέλουμε αυτός που έχουμε απέναντι μας να παραδεχτεί ότι έχουμε δίκιο. Να παραδεχτεί ότι πράγματι μας αδίκησε ή μας παρεξήγησε ή μας πρόσβαλε. Απαιτούμε να απολογηθεί, να ζητήσει συγνώμη ή έστω να μας δώσει την ευχαρίστηση/ επιβεβαίωση ότι εκείνος έχει άδικο κι εμείς έχουμε το δίκιο! Και κάνουμε μεγάλο αγώνα για να πετύχουμε το να το παραδεχτεί, το να πάρουμε την επιβεβαίωση «ότι έχω δίκιο». Το πρόβλημα εδώ είναι πως δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι την ίδια οπτική με εμάς. Δε βλέπουν όλοι οι άνθρωποι τα πράγματα από τη δική μας πλευρά, από τη δική μας σκοπιά ή με τα δικά μας μάτια. Στα δικά σου μάτια, έχεις δίκιο. Με το δικό σου τρόπο σκέψης και λειτουργίας, έχεις δίκιο. Άλλα δεν κατέχεις τη μοναδική αλήθεια και όχι, δεν έχεις πάντα δίκιο. Υπάρχουν συχνά πολλές αλήθειες ή πολλοί διαφορετικοί τρόποι να προσεγγίσεις κάποιος ένα θέμα. Κάποιες φορές βέβαια, ο τρόπος που μιλάει κάποιος, ο τρόπος που συμπεριφέρεται είναι τέτοιος που απαιτείται να ζητήσει συγνώμη. Ασχέτως με το περιεχόμενο των λόγων του, ο τρόπος του, ο τόνος του, η συμπεριφορά του, ίσως να είναι προσβλητική. Αλλά τις περισσότερες φορές δε μας φταίει ο άλλος. Ο άλλος εκφράζει απλά την άποψη του. Κι έχει κάθε δικαίωμα να την εκφράζει, ανεξαρτήτως του αν συμφωνούμε με αυτή την άποψη ή όχι. Θα χρειαστεί να μην επιτρέψουμε σε συναισθήματα αρνητικότητας κι εγωισμού να βγάλουν ρίζες μέσα μας και να μας καταβάλουν. Ο αρνητισμός που εκπέμπουμε μας κάνει πρώτα απ’ όλα εμάς να νιώθουμε άσχημα κι έπειτα τον μεταφέρουμε και στους άλλους. Είναι σίγουρα πως αυτό που εκπέμπουμε θα γυρίσει πάλι πίσω σε εμάς. Τι θέλεις λοιπόν να εκπέμπεις; Θέλω λοιπόν να ρωτήσεις τον εαυτό σου πριν αποφασίσεις να μπεις σε σύγκρουση: «Θέλω να έχω πάντα δίκιο και να αποδείξω ότι έχω δίκιο ή προτιμώ να είμαι ευτυχισμένη /–ος;». συχνά είναι μόνο ο εγωισμός μας που μιλάει, αντί για εμάς. Από εδώ και μπρος θέλω να επιλέγεις να μιλάς εσύ κι όχι ο εγωισμός σου. Σκέψου λοιπόν, μήπως από εδώ και στο εξής, είναι καλύτερη η οπτική του να εφαρμόζεις την εξής ερώτηση «Θέλω ευτυχία ή να αποδεικνύω ότι έχω πάντα δίκιο;»!

4. Άφησε πίσω σου το παρελθόν και προχώρα! Είναι τόσο εύκολο να αφεθούμε να κατακλυστούμε από τα αρνητικά συναισθήματα του παρελθόντος μας. Κι όλοι έχουμε ζήσει άσχημες στιγμές, τραυματικά γεγονότα, δύσκολες καταστάσεις. Το μέλλον είναι άγνωστο και συχνά αυτός είναι ο λόγος που το βλέπουμε με φόβο. Κι όταν βλέπουμε το μέλλον με φόβο, προτιμάμε να βρισκόμαστε στην ασφάλεια του παρελθόντος, ακόμα κι όταν το παρελθόν και οι σκέψεις μας γύρω από το παρελθόν είναι αρνητικές, καταθλιπτικές, στενάχωρες. Προτιμάμε το γνωστό (κι ας είναι άσχημο) από το άγνωστο μέλλον. Πότε όμως το να μένεις σε στάση στάσιμη δεν πρόκειται να σε βοηθήσει να ξεπεράσεις τα τραύματα σου ή να θεραπεύσεις τις πληγές σου. το παρελθόν ανήκει στο παρελθόν κι ό χρόνος δε γυρίζει πίσω για να αλλάξεις ή να διορθώσεις τα πράγματα. Σου δίνεται όμως τώρα, στο εδώ και το τώρα η ευκαιρία να κάνεις άλλες επιλογές έτσι ώστε το μέλλον να μην οριστεί και καθοριστεί από τα άσχημα γεγονότα του παρελθόντος. Το μέλλον σου μπορείς να το ορίσεις εσύ, αρκεί να κάνεις τις σωστές επιλογές στο εδώ και το τώρα και κάθε μέρα από εδώ και στο εξής. Το παρελθόν και τα γεγονότα που σε πλήγωσαν στο παρελθόν υπηρέτησαν έναν σκοπό. Η ύπαρξη τους υπηρέτησε ένα σκοπό. Χρησιμοποίησε τα ως εργαλεία για να μάθεις, για να αναπτυχθείς, για να ωριμάσεις. Σε έκαναν τον άνθρωπο που είσαι σήμερα, τον άνθρωπο που διαβάζει αυτές τις γραμμές, τον άνθρωπο που ενδιαφέρεται να εξελιχθεί, να βάλει επιτέλους σε προτεραιότητα τον εαυτό του. Σου έδωσαν σοφία. Χρησιμοποίησε τη σοφία που σου έδωσαν για να προχωρήσεις! Νιώσε λοιπόν, ευγνωμοσύνη για όλα όσα έζησες, για όλα όσα σε προίκισε η ζωή κι ανέλαβε δράση για την αυτογνωσία σου, την προσωπική σου ανάπτυξη, την αυτοπραγμάτωση σου.

Καλή επιτυχία στο ταξίδι σου!