Web
Analytics
Tag: νερό - Ο Δρόμος για την Θεραπεία

Γράφει: Andreas Moritz, απόσπασματα από τα βιβλία "Αποτοξίνωση του Ήπατος και της Χολής" και "Το Πλήρες Βιβλίο της Εναλλακτικής Ιατρικής" (τόμος 1) των εκδόσεων Διόπτρα

 

Να πίνετε γουλιές από ζεστό ιονισμένο νερό. Αυτό αποτοξινώνει βαθιά όλους τους ιστούς του σώματος. Συμβάλλει στη μείωση της τοξικότητας, βελτιώνει τη λειτουργία του κυκλοφορικού συστήματος και εξισορροπεί τη χολή.

Όταν το νερό βράζεται για 15 με 20 λεπτά, φορτίζεται και υφίσταται κορεσμό από αρνητικά ιόντα οξυγόνου. Όταν πίνετε γουλιές από αυτό το νερό καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας, οι ιστοί του οργανισμού καθαρίζουν και απαλλάσσονται από θετικά φορτισμένα ιόντα (αυτά είναι που συνδέονται με το υπέρμετρα όξινο ρΗ και τις τοξίνες). Οι τοξίνες και τα άχρηστα προϊόντα έχουν θετικό φορτίο. Ως εκ τούτου, εύκολα προσκολλώνται στο σώμα, το οποίο από τη φύση του έχει αρνητικό φορτίο. Καθώς τα αρνητικά ιόντα οξυγόνου εισέρχονται στον οργανισμό με το νερό, προσελκύονται στο θετικά φορτισμένο τοξικό υλικό. Αυτό μετατρέπει τα άχρηστα προϊόντα σε ουδέτερο υγρό υλικό, το οποίο αποβάλλεται εύκολα από το σώμα.

Τις πρώτες ημέρες ή και εβδομάδες ιστικής αποτοξίνωσης, η γλώσσα μπορεί να εμφανίσει λευκό ή κίτρινο επίχρισμα. Αυτό σημαίνει ότι ο οργανισμός αποβάλλει πολλά άχρηστα προϊόντα. Αν είστε υπέρβαροι, αυτή η μέθοδος αποτοξίνωσης θα σας βοηθήσει να αποβάλετε πολλά άχρηστα προϊόντα σε σύντομο χρονικό διάστημα, χωρίς να παρουσιάζει τις παρουσιάζει τις παρενέργειες που συνήθως συνοδεύουν την αιφνίδια απώλεια βάρους.

Οδηγίες: Βράστε νερό επί 15 με 20 λεπτά. Κατόπιν, βάλτε το βρασμένο νερό σε ένα θερμός. Τα θερμός από ανοξείδωτο ατσάλι είναι κατάλληλα γι' αυτό, και διατηρούν το νερό καυτό και ιονισμένο σε όλη τη διάρκεια της ημέρας. Πίνετε 1 με 2 γουλιές κάθε μισή ώρα, σε όλη τη διάρκεια της ημέρας. Φροντίστε να το πίνετε όσο καυτό θα πίνατε ένα τσάι. Μπορείτε να εφαρμόσετε αυτή τη μέθοδο όποτε δεν αισθάνεστε καλά, όποτε θέλετε να αποσυμφορήσετε τον οργανισμό σας, αν θέλετε να διατηρήσετε την πηκτικότητα του αίματος σε σωστά επίτιεδα ή αν απλώς θέλετε να αποκτήσετε περισσότερη ενέργεια και δαύγεια.

Ορισμένοι τη χρησιμοποιούν για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα (3 με 4 εβδομάδες) και άλλοι εφ' όρου ζωής.

Τα ιόντα του οξυγόνου παράγονται μέσω των φυσαλίδων βρασμού του νερού. Αυτό μοιάζει με το νερό που πέφτει ορμητικά στο έδαφος από τον καταρράκτη ή με τα κύματα που σπάζουν στην ακτή. Στο θερμός, το νερό θα παραμείνει ιονισμένο, επί 12 ώρες, ή για όσο παραμένει ζεστό.

Η συνολική ποσότητα νερού που πρέπει να βράσετε ώστε να έχετε αρκετό ζεστό, ιονισμένο νερό για μία μέρα είναι 500-700 γρ. Αυτό το ειδικό νερό δεν αντικαθιστά το συνήθες πόσιμο νερό διότι δεν ενυδατώνει τα κύτταρα όπως το κανονοκό νερό. Ο οργανισμός το χρησιμοποιεί μόνο για να καθαρίσει τους ιστούς.

 

 

Γράφει: Γεωργία Γεωργίου, Κλινική Διαιτολόγος - Διατροφολόγος, M.S

 

Το νερό είναι απαραίτητο για τη ζωή. O ανθρώπινος οργανισμός είναι με τέτοιο τρόπο ρυθμισμένος, ώστε να διατηρεί την απώλεια νερού του σώματος του κάτω από 0,2-0,5% του Σωματικού Βάρους. Ενώ ο άνθρωπος μπορεί να παραμείνει στην ζωή χωρίς τροφή περίπου 60-70 μέρες, χωρίς νερό όμως, μπορεί να επιβιώσει μόνο 4-5 μέρες. Γι' αυτό αναφέρεται και ως «απαραίτητο θρεπτικό συστατικό».

Η πρόσβαση σε ασφαλείς πηγές νερού ολοένα και περιορίζεται και αυτό είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο θέμα για την ανθρωπότητα. Σήμερα, περίπου ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι πίνουν νερό ακατάλληλο για κατανάλωση. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας εκτιμά πως, αν υπάρξουν καλύτερες συνθήκες φύλαξης και προστασίας πόσιμου νερού, θα μειωθεί η παιδική θνησιμότητα λόγω μόλυνσης, κατά 1,4 εκατομμύρια παιδιά ανά έτος.

Εάν συγκεντρωθούν και αναλυθούν όλες οι οργανικές λειτουργίες του νερού για το ανθρώπινο σώμα, θα χρειαστούν πολλές σελίδες. Το νερό, όπως όλοι αντιλαμβάνονται, είναι πολύτιμο για την ύπαρξη της ανθρώπινης ζωής.

Συνοπτικά αναφέρονται οι παρακάτω βασικές του λειτουργίες.

  • Αποτελεί συστατικό των κυτταρικών μεμβρανών
  • Καταστέλλει την όρεξη
  • Είναι ρυθμιστής της οσμωρυθμιστικής διαδικασίας
  • Διατηρεί τις συγκεντρώσεις οργανικών και ανόργανων στοιχείων ανάμεσα σε δύο διαμερίσματα και τις ηλεκτροχημικές ιδιότητές τους
  • Βοηθάει το σώμα να αποβάλλει τα απόβλητα του οργανισμού και τις τοξίνες
  • Ανακουφίζει από την κατακράτηση υγρών
  • Βοηθά στον μεταβολισμό όλων των μακροστοιχείων
  • Ρυθμίζει την θερμοκρασία του σώματος και αφού σαν μόριο έχει μεγάλη ειδική θερμότητα, δεν αλλάζει κατά πολύ η δική του θερμοκρασία
  • Αποτελεί μέσο για διάλυση πολλών οργανικών ή μη στοιχείων
  • Χρησιμεύει σαν αντιδραστήριο για να δωρίσει το υδρογόνο ή το οξυγόνο σε οξείδια, υδροξυλομάδες κ.ο.κ
  • Έχει λιπαντική δράση
  • Προστατεύει διάφορα διαμερίσματα, όπως τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό, επειδή είναι ασυμπίεστο.

Η έλλειψη νερού μπορεί να οδηγήσει σε πληθώρα νοσημάτων, όπως νεφρικά, μεταβολικά νοσήματα και καρκίνους. Οι πιο πρόσφατες διαιτητικές συστάσεις ανά 24ωρο δίνονται ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες κάθε ατόμου, το κλίμα στο οποίο ζει, το ιατρικό του ιστορικό και το αθλητικό του προφίλ.
Η εναλλαγή και η ποικιλία, τόσο στη γεύση των ποτών, όσο και στο είδος τους, μπορεί να κάνει ευκολότερη την πρόσληψη υγρών. Η ενυδάτωση δεν προέρχεται μόνο από την πρόσληψη μεταλλικού νερού. Πολλές γρήγορες επιλογές υπάρχουν για να ενυδατωθούμε κατά την διάρκεια της ημέρας.

Μερικές συμβουλές για πιο εύκολη πρόσληψη νερού και αποφυγή της αφυδάτωσης είναι οι εξής:

  1. Η προσθήκη σε ένα ποτήρι νερό στυμμένου λεμονιού ή λάιμ, καθώς και φρέσκων φύλλων δυόσμου, που δίνουν ευχάριστη γεύση και μυρωδιά στο ποτό μας.
  2. Υπάρχουν τρόφιμα με μεγάλη περιεκτικότητα σε νερό. Ανάλογα με το είδος και τον τύπο επεξεργασίας του τροφίμου, το νερό φτάνει στο 85-99%. Μελέτες παρατηρούν, πως το 25% της ενυδάτωσης προέρχεται από τη στερεά τροφή και το υπόλοιπο 75% από τα διαφορετικά ποτά που καταναλώνουμε.
  3. Η κατανάλωση φυσικών χυμών, γάλακτος, τσαγιού και καφέ συμβάλλει στο θετικό ισοζύγιο υγρών. Η πρόσληψη καφεΐνης μέχρι 3mg/ kg σωματικού βάρους, όπως φαίνεται από τις πιο πρόσφατες μελέτες, όχι μόνο δεν προκαλεί διούρηση, αλλά αντίθετα, ενυδατώνει.
  4. Μια επιπλέον εναλλακτική, είναι η πρόσληψη ποτών χαμηλής θερμιδικής αξίας τύπου light και αθλητικών ποτών με ελάχιστη ποσότητα ζάχαρης και ηλεκτρολυτών.
  5. Χρησιμοποιώντας καλαμάκι, καταναλώνουμε μεγαλύτερες γουλιές και καταπίνουμε λιγότερο αέρα, αποφεύγοντας το φούσκωμα.
  6. Σε περιπτώσεις δυσφαγίας, καλό είναι να χρησιμοποιούνται πυκνωτικά και να καταναλώνονται ζελέ, ώστε να αποφευχθεί η αφυδάτωση.
  7. Όλα τα μη αλκοολούχα ποτά και κάποια που περιέχουν ελάχιστο αλκοόλ, συμβάλλουν θετικά στον βαθμό υδάτωσης του ανθρωπίνου σώματος.

Σε μελέτη με αθλητές, φάνηκε πως η ποικιλία στα είδη, στα χρώματα και στις γεύσεις των ποτών αυξάνει τον βαθμό υδάτωσης. Πρέπει να ληφθεί υπόψη, πως εκτός του νερού, όλα τα άλλα ποτά περιέχουν θερμίδες, που πρέπει να συνυπολογίζονται στο ημερήσιο πρόγραμμα διατροφής. Στις μέρες μας, η μεγάλη ποικιλία ποτών χωρίς θερμίδες, λύνει τα χέρια στους καταναλωτές, αφού έχουν πλέον μια μεγάλη γκάμα ροφημάτων και ποτών που μπορούν να πιούν.

Το νερό αποτελεί το πιο απλό θρεπτικό ποτό, χρήσιμο για την υγεία μας. Παρά τη χημική του απλότητα, αποτελεί το σημαντικότερο συστατικό για επιβίωση.

 

Γεωργία Γεωργίου
Κλινική Διαιτολόγος - Διατροφολόγος
www.mednutrition.gr

Γράφουν: Παρασκευάς Παπαχρήστος, Διαιτολόγος –Διατροφολόγος MSc & Μάριος Αθανασόπουλος, Διαιτολόγος- Διατροφολόγος

Είμαι σίγουρος ότι έχετε ακούσει από το περιβάλλον σας, ότι χρειαζόμαστε 8 ποτήρια νερού την ημέρα για να είμαστε πλήρως ενυδατωμένοι. Ακόμη, έχετε ακούσει ότι από τη στιγμή που νιώθετε διψασμένοι έχετε ήδη φτάσει σε ένα υψηλό ποσοστό αφυδάτωσης ή ότι οι περισσότεροι από εμάς είναι χρόνια αφυδατωμένοι. Σας έχουν πιθανότατα πει ότι ροφήματα όπως το τσάι, ο καφές, τα αναψυκτικά και άλλα καφεινούχα ροφήματα σας αναγκάζουν να χάσετε περισσότερα υγρά από αυτά που προσλαμβάνετε...
Πώς θα σας φαινόταν αν σας έλεγα ότι όλες αυτές οι «γενικές αλήθειες» είναι μύθοι και ουσιαστικά σας ωθούν στο να ακολουθείτε λανθασμένη διατροφική συμπεριφορά; Είμαι σίγουρος ότι δεν μπορείτε να το πιστέψετε απόλυτα. Ο μύθος της αφυδάτωσης έχει αποτυπωθεί τόσο βαθιά στο υποσυνείδητό μας, που μας εκπλήσσει το ότι υπάρχει έστω και ελάχιστη επιστημονική τεκμηρίωση στους παραπάνω ισχυρισμούς.

Θρεπτική αξία του νερού

Το να πίνετε πολύ νερό δεν είναι κακό, δεν παχαίνει, δεν θα κάνει τα δόντια σας να «χαλάσουν» και δεν θα οδηγήσει σε κατάσταση πονοκεφάλου όπως το αλκοόλ. Ορισμένες φορές, η αυξημένη κατανάλωση νερού μπορεί να μειώσει το αίσθημα της πείνας. Είναι πολύ χρήσιμο, παρόλο που οι περισσότεροι, στην ερώτηση «τι πρέπει να καταναλώνουν καθημερινά;», ξεχνούν να αναφέρουν το νερό. Μπορεί μάλιστα, να συντελέσει στον καθαρισμό λίθων από τους νεφρούς όπως και να εμποδίσει τον σχηματισμό τους. Το να πίνετε πολύ νερό βοηθάει και στην δυσκοιλιότητα. Γενικά, είναι δύσκολο να δημιουργηθεί κάποιο πρόβλημα πίνοντας πολύ νερό!

Διαιτολογική προσέγγιση

Οι άνθρωποι μπορούν να πίνουν λιγότερο από 8 ποτήρια νερό και να μένουν ενυδατωμένοι. Ποιος λοιπόν ξεκίνησε αυτή τη φήμη ότι με λιγότερο από 2 λίτρα νερού την ημέρα θα προκληθεί πολλαπλή οργανική κατάρρευση; Πολλοί θα πουν ότι αυτό ξεκίνησε από την βιομηχανία εμφιαλωμένου νερού, ώστε να μας πουλήσουν ένα κοινωφελές αγαθό πίσω κατά 200-300% ακριβότερα, δημιουργώντας μάλιστα και περιβαλλοντική καταστροφή κατά την διαδικασία αυτή...
Όπως και οι περισσότεροι μύθοι, γύρω από τη διατροφή μας, έτσι και αυτός περιέχει μια μικρή δόση αλήθειας. Ο μέσος άνθρωπος χρειάζεται 2 λίτρα ή 8 ποτήρια νερού την ημέρα για να αναπληρώσει τις απώλειες υγρών από φυσιολογικές λειτουργίες του οργανισμού, όπως η εφίδρωση και η διούρηση! Σαφώς ωστόσο, η σύσταση μπορεί να διαφοροποιείται ανάλογα με το φύλο, την ηλικία και την κατάσταση υγείας.

Πόσοι όμως μπορείτε να πίνετε 2 λίτρα νερού την ημέρα;

Ένα πολύ μικρό ποσοστό πίνει τέτοια ποσότητα νερού καθημερινά. Ωστόσο, καλό είναι να μάθετε ότι δεν χρειάζεται να πίνετε 2 λίτρα νερό! Αντίθετα με έναν άλλο αστικό μύθο, λέγεται ότι το τσάι, ο καφές και άλλα καφεϊνούχα ροφήματα βοηθούν στην αναπλήρωση ισοζυγίου του ύδατος.

Κι αν η επόμενη ερώτηση που θα κάνετε είναι: Τα παραπάνω ροφήματα δεν αφυδατώνουν;

Όχι δεν το κάνουν. Σε έρευνα στο Πανεπιστήμιο της Nebraska έδειξε ότι αν πίνετε μόνο ροφήματα καφεΐνης η απώλεια ισοζυγίου του ύδατος είναι αμελητέα. Με λίγα λόγια, με 1 ποτήρι τσαγιού ή καφέ, ενυδατώνεστε όπως με ένα ποτήρι νερό. Συμπερασματικά, το να πίνετε τσάι ή καφέ, σας ενυδατώνει όσο το νερό.
Να έχετε υπόψη σας, ότι η συνιστώμενη ποσότητα των δύο λίτρων υγρών την ημέρα, υφίσταται υπό την προϋπόθεση ότι ήδη προσλαμβάνετε 1-1,5 λίτρο νερού μόνο από το φαγητό που τρώτε, ειδικά από φρούτα και λαχανικά που αποτελούνται μέχρι και 97% από νερό. Διαφορετικά, θα πρέπει να αυξήσετε την καθημερινή σας πρόσληψη σε υγρά.
Υπάρχουν μερικά ακόμα σημαντικά πράγματα που πρέπει να αναφερθούν για την ενυδάτωση αλλά επηρεάζουν μικρότερο αριθμό ατόμων. Αυτά είναι:

  1. Το αντανακλαστικό της δίψας εξασθενεί με την ηλικία, οπότε οι ηλικιωμένοι έχουν αυξημένο κίνδυνο για αφυδάτωση.
  2. Εκτεταμένο αίσθημα δίψας και διούρηση είναι προειδοποιητικά σημάδια για σακχαρώδη διαβήτη.
  3. Όσοι εμπλέκονται με έντονη, παρατεταμένη άσκηση ή βρίσκονται σε περιοχές ξηρές και με υψηλή θερμοκρασία χρειάζονται περισσότερα υγρά για να είναι επαρκώς ενυδατωμένοι.
  4. Όταν ιδρώνετε πολύ, μαζί με τα υγρά πρέπει να αναπληρώνετε και το νάτριο και το κάλιο, ώστε να αποφύγετε την σοβαρή πάθηση που λέγεται υπονατριαιμία.

Συμβουλή

Ένας γενικός κανόνας: αν πηγαίνετε τουαλέτα συχνά και αν τα ούρα σας είναι ανοιχτόχρωμα τότε μάλλον όλα πάνε καλά!
Εν κατακλείδι, είναι καλό να πίνουμε νερό ή ροφήματα όπως τσάι και καφέ, για να είμαστε ενυδατωμένοι. Και μάλιστα, να φροντίζουμε ώστε η κατανάλωση των υγρών να γίνεται καθ΄όλη τη διάρκεια της ημέρας, ώστε να είμαστε ενυδατωμένοι συνεχώς.

 

Παρασκευάς Παπαχρήστος, Διαιτολόγος-Διατροφολόγος MSc
Μάριος Αθανασόπουλος, Διαιτολόγος-Διατροφολόγος
www.mednutrition.gr

Από: Popular Medicine

 

Είναι συμβουλή των γιατρών αλλά και δική μας ανάγκη: τις ημέρες της ζέστης, θα πρέπει να έχουμε πάντα μαζί μας νερό. Ως απαραίτητο...αξεσουάρ, το πλαστικό μπουκαλάκι φιγουράρει σε κάθε έξοδο, ενώ πάντα – συνειδητά ή ασυνείδητα – συγκρίνεται με το νερό της βρύσης στα γραφεία και τα σπίτια μας. Τι γνωρίζουμε όμως γι' αυτά; Πώς διαβάζουμε την ετικέτα ενός εμφιαλωμένου, πώς επιλέγουμε το πιο κατάλληλο και πόσο ασφαλείς είμαστε πίνοντας νερό της βρύσης;

Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά, αρχίζοντας από τα εμφιαλωμένα. «Υπάρχουν τρεις, αναγνωρισμένες από την Ευρωπαϊκή Ένωση, κατηγορίες εμφιαλωμένου νερού», λέει η διατροφολόγος κ. Κ. Πούλια: το επιτραπέζιο, το φυσικό μεταλλικό νερό και το νερό πηγής.

Επιτραπέζιο: Πρόκειται για το νερό στο οποίο επιτρέπεται να γίνει διαδικασία απολύμανσης, προκειμένου η σύστασή του να είναι σύμφωνη με την κοινοτική νομοθεσία για το πόσιμο νερό. Μπορεί να είναι οποιασδήποτε προέλευσης, από λίμνη, ποτάμι, γεώτρηση κ.λ.π. Πρακτικά, η σύσταση του επιτραπέζιου νερού και του νερού της βρύσης είναι παραπλήσια, όμως το επιτραπέζιο νερό έχει συγκεκριμένη και γνωστή σύσταση και είναι απαλλαγμένο από μικροοργανισμούς.
Φυσικό μεταλλικό: Έχει αποκλειστικά υπόγεια προέλευση και εμφιαλώνεται επιτόπου, χωρίς να υφίσταται μεταβολές. Το φυσικό μεταλλικό νερό, λόγω της υπόγειας προέλευσής του, έχει σταθερή σύσταση – δεδομένου ότι δεν επηρεάζεται από τις καιρικές μεταβολές – που διαφέρει από εκείνη του κοινού πόσιμου νερού, κι έτσι μπορεί να είναι πλούσιο ή φτωχό σε διάφορα μέταλλα και ιχνοστοιχεία, για παράδειγμα μαγνήσιο, ασβέστιο, κάλιο κ.ά. Ο νόμος απαγορεύει οποιαδήποτε κατεργασία στο φυσικό μεταλλικό νερό. Η μόνη διαδικασία που επιτρέπεται είναι η αφαίρεση ή η προσθήκη διοξειδίου του άνθρακα.
Νερό πηγής: Αποτελεί, ουσιαστικά, μια ενδιάμεση κατηγορία μεταξύ του επιτραπέζιου και του φυσικού μεταλλικού νερού. Το νερό πηγής έχει και αυτό υπόγεια προέλευση, εμφιαλώνεται στην πηγή προέλευσής του, έχει σταθερή σύσταση και δεν υφίσταται διαδικασίες απολύμανσης, όμως η σύστασή του προσομοιάζει σε αυτήν του νερού βρύσης.  

Το νερό της βρύσης μας

Πόσιμο νερό, σύμφωνα με τους ειδικούς, θεωρείται αυτό που είναι «καθαρό» από χημική και μικροβιολογική άποψη και, συνεπώς, μπορεί να καταναλωθεί χωρίς να κινδυνεύει η υγεία μας βραχυπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα. Γι' αυτό και το καθαρό νερό δεν πρέπει να έχει οσμή, γεύση ή χρώμα.

«Το νερό της βρύσης περιέχει μια ποικιλία φυσικών και σχετικά αβλαβών επιμολυντών, όπως είναι τα μεταλλικά ιόντα του σιδήρου και του μαγνησίου και το ανθρακικό ασβέστιο στο σκληρό νερό», λέει ο κ. Μάριος Μαρούλης, αναλυτικός χημικός. «Η ιδιαίτερη χημική σύστασή του εξαρτάται π.χ. από τις τοπικές γεωλογικές συνθήκες στις γεωτρήσεις από όπου αντλούνται νερά. Οι συνθήκες αυτές αποτελούν καθοριστικό παράγοντα για τις συγκεντρώσεις των φυσικών επιμολυντών. Κατά τη διαδρομή του από την επιφάνεια της γης έως και την κατάληξή του στον κύριο όγκο των υπόγειων υδάτων, μπορεί να επιμολυνθεί πιθανόν με φυτοφάρμακα και λιπάσματα. Ακόμη και από τις γεωτρήσεις μέχρι τα σπίτια, το νερό ενδέχεται να επιβαρυνθεί με μικροβιακό φορτίο, με βαρέα μέταλλα αλλά και με χλώριο, το οποίο προστίθεται από τους διαχειριστές του συστήματος ύδρευσης για την καταπολέμηση των παθογόνων μικροοργανισμών».

Οι υπεύθυνοι διαχείρισης του νερού της ύδρευσης είναι υποχρεωμένοι, βάσει της εθνικής νομοθεσίας, να ελέγχουν το νερό, εξετάζοντας πολλές παραμέτρους που διασφαλίζουν τη χημική και μικροβιολογική ασφάλειά του. Οπότε, πόσο καθαρό είναι; «Κάθε περιοχή έχει νερό διαφορετικής γεωλογικής προέλευσης και χημικής σύστασης αλλά και η διαδρομή που ακολουθεί έως και τη βρύση του καταναλωτή διαφέρει, όπως και η μέριμνα του εκάστοτε διαχειριστή του δικτύου της ύδρευσης», αναφέρει ο κ. Μαρούλης. «Κατά συνέπεια, η ποιότητα του νερού κάθε περιοχής ποικίλλει. Ωστόσο, στις περισσότερες περιοχές, οι οποίες εν πάσχουν από σημαντική επιβάρυνση με βλαβερούς για την υγεία ρυπαντές, με τη χρήση φίλτρων καθαρισμού του νερού μπορεί να παραχθεί νερό το οποίο είναι κατάλληλο προς ανθρώπινη κατανάλωση».

Πόσο επικίνδυνο είναι το χλώριο;

Η χλωρίωση είναι η πλέον διαδεδομένη μέθοδος για τη μικροβιακή απολύμανση του πόσιμου νερού στις χώρες της Ε.Ε., παρ' όλα αυτά κατηγορείται, από ειδικούς και μη, ότι προξενεί σοβαρά προβλήματα υγείας.

«Το χλώριο που προστίθεται από τους διαχειριστές της ύδρευσης για απολύμανση και προστασία από τα βακτήρια», τονίζει ο κ. Μαρούλης, αντιδρά με την οργανική ύλη που πιθανόν να υπάρχει στο νερό, με αποτέλεσμα να παράγονται τοξικές και καρκινογόνες ενώσεις, γνωστές ως παραπροϊοντα της απολύμανσης του νερού». Έτσι, διάφορες έρευνες που έχουν γίνει κατά καιρούς έχουν κατηγορήσει το χλώριο για νεφρικές παθήσεις, ασθένειες στο ήπαρ και το παχύ έντερο, άλλες εκφυλιστικές ασθένειες, ενώ έκαναν λόγο, επίσης, για καρκινογενέσεις, μεταλλάξεις και βλάβες στον οργανισμό των εμβρύων.

Κατά τη διάρκεια της χλωρίωσης, ένα μέρος της ποσότητας του χλωρίου αντιδρά με διάφορα συστατικά του νερού και τους μικροοργανισμούς που θανατώνει και δεσμεύεται. Το υπόλοιπο μένει ως υπολειμματική ποσότητα χλωρίου. Αυτή ακριβώς η ποσότητα είναι που αντιδρά με τις οργανικές ύλες και δημιουργεί το πρόβλημα. «Γι' αυτόν το λόγο», ισχυρίζεται ο κ. Μαρούλης, είναι πολύ σημαντικό το υπολειμματικό χλώριο να βρίσκεται υπό έλεγχο και η συγκέντρωσή του να μην υπερβαίνει τα όρια που θέτει η κείμενη νομοθεσία και οι επιστήμονες για το πόσιμο νερό»

Οι κατηγορίες που κατά καιρούς ακούγονται για υπερβολική χλωρίωση του νερού, κυρίως στα μεγάλα αστικά κέντρα, και για υπερβάσεις στις συγκεντρώσεις υπολειμματικού χλωρίου δεν βρίσκουν σύμφωνους τους υπευθύνους ύδρευσης. Η ΕΥΔΑΠ, μάλιστα, έχει δηλώσει ότι «οι απόψεις για δήθεν υπερχλωρίαση και, γενικά, για επιβάρυνση της ποιότητας του νερού διαψεύδονται κατηγορηματικά από τις μετρήσεις των εργαστηρίων σε υπολειμματικό χλώριο». Σε πολλές χώρες της Ευρώπης, πάντως, η χλωρίωση του νερού περιλαμβάνει τη χρήση ειδικών φίλτρων που «εγκλωβίζουν» τα παραπροϊόντα χλωρίου, ενώ ακούγονται όλο και πιο συχνά απόψεις για άλλες μεθόδους απολύμανσης (π.χ. με όζον).

Μια πρώτη σύγκριση: εμφιαλωμένο ή βρύσης;

Η απάντηση θα μπορούσε να είναι μονολεκτική: ασφαλές. Γιατί αυτό που ψάχνουμε όλοι είναι το νερό που δεν θα μας δημιουργήσει προβλήματα υγείας. «Το νερό της Αττικής θεωρείται από τα καλύτερα της Ευρώπης», λέει η κ. Πούλια. «Βέβαια, τα τελευταία χρόνια πολύς λόγος γίνεται για την ασφάλεια και την ποιότητα του νερού που φτάνει στα σπίτια μας από αυτό το δίκτυο. Η παρουσία παθογόνων μικροοργανισμών, χημικών, τοξικών και καρκινογόνων ουσιών στο νερό του δικτύου, η ύπαρξη δυσοσμίας και χώματος ή σκουριάς στους σωλήνες δημιουργούν αίσθημα ανησυχίας και δυσπιστίας στο καταναλωτικό κοινό. Στην περίπτωση αυτή, το εμφιαλωμένο νερό αποτελεί μια πολύ πιο ασφαλή λύση, με δεδομένη τη σταθερή του σύσταση και τους αυστηρούς ελέγχους που αφορούν στην ασφάλειά του».

«Η ασφάλεια που παρέχεται με την κατανάλωση εμφιαλωμένου νερού», σημειώνει ο κ. Μαρούλης, «εξαρτάται από την πηγή του νερού, τις συνθήκες υγιεινής που τηρούνται στο εμφιαλωτήριο και την τήρηση των κανόνων ασφαλείας κατά τη διακίνηση και την αποθήκευση του εμπορεύματος. Το πλαστικό μπουκάλι, που περιέχει το εμφιαλωμένο νερό, μπορεί να αποτελέσει έναν επιπρόσθετο κίνδυνο, καθώς η παραμονή σε υψηλές θερμοκρασίες ευνοεί τη μετανάστευση επικίνδυνων οργανικών ενώσεων από αυτό προς το νερό. Τελικά, ένα κατάλληλα φιλτραρισμένο και ελεγμένο νερό βρύσης μπορεί να αποτελέσει εξίσου ασφαλή επιλογή με ένα καλής ποιότητας εμφιαλωμένο νερό».

Τι προσέχουμε στην ετικέτα των εμφιαλωμένων

Στο πίσω μέρος της ετικέτας των εμφιαλωμένων νερών υπάρχει, σε πίνακα, η φυσικοχημική σύστασή τους. Για τα επιτραπέζια νερά, η ανάλυση αφορά τον μέσο όρο των αναλύσεων τεσσάρων εποχών. Για το φυσικό μεταλλικό νερό καταγράφεται η ημερομηνία ανάλυσής του.

Οι κυριότεροι όροι που αναγράφονται στις ετικέτες των εμφιαλωμένων νερών είναι:

Αγωγιμότητα: Όσο μεγαλύτερη είναι η συγκέντρωση των μεταλλικών στοιχείων στο νερό, τόσο μεγαλύτερη και η αγωγιμότητά του. Το επιτρεπόμενο ανώτατο όριο είναι το 2.500 μS/cm, μετρημένο στους 20ο C.
Στερεό υπόλειμμα: Αφορά τα μεταλλικά στοιχεία (τα ανθρακικά άλατα) που καθιζάνουν μετά το βρασμό του νερού στους 180ο C. Χάρη στη μέτρησή του, ένα νερό χαρακτηρίζεται «χαμηλής περιεκτικότητας σε άλατα» ή «πλούσιο σε ανόργανα άλατα» κλπ.
pH: Δηλώνει την οξύτητα του νερού. Κάτω από 7 είναι όξινο, όταν είναι 7 ουδέτερο, άνω του 7 χαρακτηρίζεται αλκαλικό. Τα ανθρακούχα νερά είναι πιο όξινα από τα μη ανθρακούχα.
Νιτρικά: Αποτελούν ένδειξη επιβάρυνσης του νερού με ρύπους. Πρακτικά, όσο μικρότερη είναι η συγκέντρωση των νιτρικών, τόσο λιγότερους ρύπους φέρει το νερό.

Στοιχεία που ωφελούν την υγεία

Το φυσικό μεταλλικό νερό περιέχει πολύτιμα μέταλλα και ιχνοστοιχεία που, ανάλογα με τη συγκέντρωσή τους, χαρακτηρίζουν και το νερό. Τα σημαντικότερα από αυτά είναι:

  • Νάτριο (Νa). Ένας από τους σημαντικότερους ηλεκτρολύτες. Συμβάλλει στο ισοζύγιο των υγρών, ενώ συμμετέχει και στη σύσπαση των μυών. Η υπερβολική κατανάλωση νατρίου συνδέεται με την υπέρταση. Στα φυσικά μεταλλικά νερά με περιεκτικότητα νατρίου μικρότερη από 10mg/l επιτρέπεται να αναγράφεται στην ετικέτα ότι «είναι κατάλληλο για δίαιτα χαμηλή σε νάτριο».
  • Το κάλιο (Κ) είναι απαραίτητο για τη ρύθμιση της ενυδάτωσης των κυττάρων. Επίσης, είναι απαραίτητο για τη μετάδοση των νευρικών σημάτων μεταξύ των νευρώνων καθώς και τη σύσπαση των μυών. Η αυξημένη πρόσληψη καλίου συνδέεται με καλύτερη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης.
  • Το ασβέστιο (Ca) αποτελεί βασικό δομικό συστατικό των οστών και των δοντιών. Παράλληλα, συμμετέχει στη λειτουργία των μυών και τη μετάδοση των σημάτων μεταξύ των νεύρων. Το ασβέστιο που περιέχεται στο νερό έχει καλή βιοδιαθεσιμότητα (απορροφάται πολύ αποτελεσματικά από τον οργανισμό μας).
  • Το μαγνήσιο (Mg) συμβάλλει στην καλή λειτουργία των μυών και των νεύρων, ενώ, μαζί με το ασβέστιο, βοηθάει στην καλύτερη λειτουργία της καρδιάς.
  • Το χλώριο (Cl), μαζί με το νάτριο, συμβάλλει στη διατήρηση της ισορροπίας των υγρών στο σώμα μας.
  • Ο σίδηρος (Fe) υπάρχει κυρίως σε νερά που διέρχονται από πετρώματα πλούσια σε άλατα σιδήρου. Δίνει στο νερό μια χαρακτηριστική μεταλλική γεύση. Είναι απαραίτητο συστατικό των ερυθρών αιμοσφαιρίων.

INFO

Η κ. Καλλιόπη – Άννα Πούλια είναι κλινική διαιτολόγος – διατροφολόγος MMedSci, στο Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών «Λαϊκό».
Ο κ. Μάριος Μαρούλη είναι αναλυτικό χημικός, MSc, υπεύθυνος της εταιρείας «Σύγχρονη αναλυτική – Εργαστήρια Χημικών και Μικροβιολογικών Αναλύσεων. www.modernanalytics.gr
Ο κ. Δημήτρης Καραγιάννης είναι ειδικός γαστρεντερολόγος – ηπατολόγος, διευθυντής του γαστρεντερολογικού τμήματος του Ιατρικού Κέντρου Αθηνών.

 

 

Της Τούσας Ζάππα

 

 Η ποσότητα νερού που χρειάζεται ένα παιδί την ημέρα εξαρτάται από παράγοντες όπως το φύλο, η ηλικία και το βάρος. Επιπλέον, η θερμοκρασία του περιβάλλοντος, η υγρασία, το επίπεδο φυσικής δραστηριότητας και η γενική υγεία επηρεάζουν τις καθημερινές ανάγκες των παιδιών για νερό.

Στον παρακάτω πίνακα μπορείτε να δείτε την ποσότητα νερού που χρειάζεται ένα παιδί ανάλογα με την ηλικία του. Σημειώστε ότι οι συστάσεις αυτές αναφέρονται σε υγιή παιδιά σε ήπια κλίματα, επομένως μπορεί να μην είναι αντιπροσωπευτικές σε διαφορετικές περιπτώσεις.

Ημερήσιες ανάγκες σε νερό για παιδιά

ηλικία

φύλο

συνολικό νερό
λίτρα/ημέρα

4-8 ετών

κορίτσια και αγόρια

1,3

9-13 ετών

κορίτσια

2,1

 

αγόρια

2,4

14-18 ετών

κορίτσια

2,3

 

αγόρια

3,3

 

Institute of Medicine of the National Academies. Dietary Reference Intakes (DRIs) Tables.
Recommended Daily Allowance and Adequate Intake Values: Total Water and Macronutrients.

Οι παραπάνω ποσότητες μπορεί να φαίνονται μεγάλες, αλλά υπολογίστε ότι αναφέρονται στην συνολική ποσότητα νερού, που μπορεί να είναι εκτός από το πόσιμο νερό από άλλα ροφήματα όπως χυμοί, αλλά και φρούτα, λαχανικά ή και από άλλα τρόφιμα. Ιδιαίτερα τα φρούτα και τα λαχανικά έχουν μεγάλη περιεκτικότητα σε νερό. Για παράδειγμα η ντομάτα έχει περιεκτικότητα 94% σε νερό και το αγγούρι σχεδόν 97% !

Πρακτικά, 6 - 8 ποτήρια νερό την ημέρα μαζί με 5 μερίδες φρούτα και λαχανικά καλύπτουν τις ανάγκες του παιδιού σε νερό. Προσοχή δώστε στην κατανάλωση νερού όταν το παιδί έχει έντονη φυσική δραστηριότητα. Πριν, κατά την διάρκεια και μετά την άσκηση το παιδί θα πρέπει να πίνει άφθονο νερό, ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες. Στοχεύετε στην κατανάλωση τουλάχιστον 1 ποτήρι νερό κάθε 20 περίπου λεπτά στην διάρκεια της άσκησης.

 

 

Γράφει: Παρουτσόγλου Ευγενία, Μαία

 

Τα βρέφη και τα νήπια λατρεύουν το νερό. Η πρώτη επαφή του μωρού με το νερό γίνεται μέσα στην κοιλιά της μαμάς του, μια που για εννέα μήνες κολυμπάει στο αμνιακό υγρό, γεγονός που διευκολύνει τη μετέπειτα εξοικείωση του με το νερό.

Οι γιατροί επιτρέπουν στο μωρό να κάνει τα πρώτα μαθήματα κολύμβησης από την ηλικία των 6 μηνών και μετά. Είναι ακριβώς η ηλικία που το μωρό καταφέρνει να βουτάει το κεφάλι του μέσα στο νερό χωρίς να πνίγεται και να επιπλέει σε ύπτια θέση. Όλη αυτή η προσπάθεια έχει ως αποτέλεσμα να ενισχύσει την αυτοπεποίθηση του, τις νοητικές του δεξιότητες, το θάρρος, την ευφυΐα, αλλά και την κοινωνικότητα του. Επιπλέον, βελτιώνεται η αίσθηση της ισορροπίας του, οι μύες γυμνάζονται και ταυτόχρονα χαλαρώνουν, δυναμώνει το ανοσοποιητικό του σύστημα, το καρδιαγγειακό και οστεομυικό του σύστημα, καθώς και οι πνεύμονες του.

Επίσης, η κολύμβηση το βοηθάει να αναπτύξει θετικά στοιχεία για την προσωπικότητα του, όπως την υπομονή, την επιμονή, αλλά και την πειθαρχία.

Οι πρώτες προσπάθειες για να αγαπήσει το μωρό το νερό μπορούν να αρχίσουν στο σπίτι με το καθημερινό του μπάνιο. Αφήστε το αρκετή ώρα στο νερό, στη σωστή θερμοκρασία των 35 0C περίπου, γεμίστε την μπανιέρα με παιχνίδια και πλατσουρίστε μαζί του τραγουδώντας του και χαμογελώντας.

Τα μαθήματα γίνονται σε μικρή πισίνα και δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος. Το παιδί συνοδεύεται στο νερό από το γονέα του και ο δάσκαλος κολύμβησης καθοδηγεί.

Τι μπορούν να μάθουν;

Το παιδί μαθαίνει βασικές κολυμβητικές δεξιότητες με ρυθμούς που υπαγορεύονται από τις ικανότητες της ηλικίας και τη δεκτικότητα του. Ενδεικτικά, ένα βρέφος 6-12 μηνών μπορεί να εξοικειωθεί και να κρατά την αναπνοή του με το κεφάλι μέσα στο νερό, καθώς και να επιπλέει σε ύπτια θέση. Επίσης, οι συνοδοί των παιδιών αποκομίζουν πολύτιμες πληροφορίες! όσον αφορά στην ασφάλεια και στην εκπαίδευση στο νερό.

Είναι απαραίτητο να ξεκινήσουν τόσο μικρά

Το βασικό είναι να μάθουν να κολυμπούν. Ο ρόλος της ηλικίας είναι ο εξής: όσο πιο μικρά ξεκινήσουν, τόσο πιο ομαλή θα είναι η προσαρμογή τους στο υγρό στοιχείο και τόσο πιο εύκολα θα καθοδηγηθούν από τους εκπαιδευτές. Για παράδειγμα, ένα βρέφος μπορεί να οδηγηθεί πιο εύκολα απ' ότι ένα νήπιο 2 ετών. Τα βρέφη από 6 μηνών εκτελούν αντανακλαστικές κινήσεις και αντανακλαστικό κράτημα αναπνοής, όταν βρίσκονται κάτω από το νερό κι αυτό γιατί όταν βυθιστούν στο νερό, λόγω της αντανακλαστικής κίνησης της επιγλωττίδας, μπορούν να κρατήσουν την αναπνοή τους χωρίς να γίνει κατάποση. Στα νήπια αυτό θα πρέπει να διδαχθεί από την αρχή, γιατί αυτή η αντανακλαστική κίνηση χάνεται καθώς μεγαλώνει το βρέφος. Αυτός είναι ένας από τους λόγους που η εκμάθηση ξεκινάει τόσο νωρίς, ώστε να καλλιεργηθούν αυτά τα χαρακτηριστικά και να γίνει εκούσια δεξιότητα.

Πολλοί ερευνητές και επιστήμονες συμφωνούν ότι η αντανακλαστική κολύμβηση είναι η πρωτογενής κινητική συμπεριφορά που έχουν τα νεογνά στο νερό αμέσως μετά τη γέννα, ως φυλογενετική ανάμνηση από τη ζωή τους πριν γεννηθούν. Αν οι κινήσεις αυτές καλλιεργηθούν σωστά, μπορούν να γίνουν εκούσιες κολυμβητικές κινήσεις από τον 11 μήνα και μέσω κατάλληλων ερεθισμάτων και καθοδήγησης να οδηγήσουν στην εκμάθηση αυτόνομης κολύμβησης από 16 μηνών.

Το σε πόσο χρόνο θα μπορούσε να μάθει να επιπλέει εξαρτάται από την προσωπικότητα του, την προσαρμοστικότητα του με το υγρό στοιχείο και από την ηλικία που ξεκίνησε. Υπάρχουν βρέφη που γύρω στην ηλικία των 12 μηνών κολυμπούν για 5 δευτερόλεπτα ανάμεσα σε δύο ενήλικες, ενώ κάποια άλλα μπορούν να κολυμπούν αυτόνομα από 16 μηνών.

Τι προσφέρει;

  • ΣΩΜΑΤΙΚΑ: Η μυϊκή δύναμη που αναπτύσσουν τα παιδιά με το κολύμπι βοηθάει στο να περπατήσουν γρήγορα. Προάγεται η μυϊκή συναρμογή και η καρδιοαναπνευστική λειτουργία. ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΑ: Αναπτύσσεται η αντίληψη του, αλλάζοντας συνεχώς τις ασκήσεις.
  • ΛΕΚΤΙΚΑ: Τα μωρά αντιδρούν σταδιακά καλύτερα στα ερεθίσματα της μητέρας και αντιγράφουν τα μωρά τα άλλα μωρά.
  • ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ: Το νερό είναι ένα φυσικό περιβάλλον για τα μωρά, στο οποίο αισθάνονται ασφαλή και ήρεμα, ενώ ταυτόχρονα αναπτύσσεται εντονότερα το μητρικό ένστικτο, δίνοντας τη δυνατότητα στη μητέρα να παρατηρεί το μωρό της να εξελίσσεται.

Υπάρχουν κολυμβητικοί σύλλογοι που προσφέρουν ειδικά προγράμματα για μωρά και μαμάδες, πάντα, όμως, υπό την καθοδήγηση έμπειρου προσωπικού.
Σημαντικό είναι να παίρνονται κάποιες προφυλάξεις, όπως να ελέγχεται η θερμοκρασία της πισίνας αν είναι ικανοποιητική, να μη μένετε πάρα πολύ ώρα στο νερό, ειδικά αν το παιδί είναι βρέφος, να μην έχει το παιδί ρίγη ή πυρετό, καθώς επίσης και να ελέγχετε μήπως βγάζει κάποια εξανθήματα.

Εάν το μωρό είναι κουρασμένο, μπορείτε να βγείτε νωρίτερα και σε κάθε «δυσκολία» με τον τρόπο του σας ζητά να φύγετε. Επιμείνετε, όσο νομίζεται ότι είναι εφικτό. Το παιδί σ' αυτήν την πολύ σημαντική και ευαίσθητη περίοδο της ζωής του έρχεται σε επαφή με το ισχυρότερο και ευγενέστερο στοιχείο της, το νερό, στοιχείο που του είναι ήδη αναγνωρίσιμο. Στα χέρια της πιο οικείας και αγαπημένης μορφής της ΜΗΤΕΡΑΣ ή του ΠΑΤΕΡΑ και με την καθοδήγηση του δασκάλου, καλλιεργεί δεξιότητες με ευχάριστο και απόλυτα ασφαλή τρόπο.

Τα οφέλη είναι ανεκτίμητα και τα αποτελέσματα ορατά. Το παιδί έχει εισέλθει με όμορφο τρόπο στο πρώτο σχολείο της ζωής του, μέσα στο οποίο μαθαίνει να αγαπά τη ΜΑΘΗΣΗ, αποκτά ΓΝΩΣΕΙΣ, αυξάνει το ευγενές αθλητικό πνεύμα της άμιλλας και της προσπάθειας και, χωρίς να το αντιλαμβάνεται, ισχυροποιεί τη θέληση και ισορροπεί πνεύμα και σώμα. Το τελικό αποτέλεσμα είναι η σωματική, πνευματική και ψυχική ισορροπία του παιδιού, δηλαδή η ΥΓΕΙΑ του!!!

 

Παρουτσόγλου Ευγενία
Μαία

 

Πηγή: Σύμβουλος Υγείας

Το νερό είναι απαραίτητο συστατικό για τη ζωή. Είναι το αμέσως απαραίτητο μετά το οξυγόνο.

Το σώμα μας αποτελείται κυρίως από νερό. Έχει υπολογιστεί ότι το θα πρέπει να περιέχει τουλάχιστον 65% νερό. Κάποια όργανα όπως ο εγκέφαλος φτάνουν στο 85%.

Παρότι θεωρούμε δεδομένο ότι ο άνθρωπος χρειάζεται νερό για να ζήσει, οι λόγοι για τους οποίους το νερό είναι τόσο σημαντικό για την υγεία μας σπάνια περιγράφονται. Το αποτέλεσμα είναι να παραμελείται ως παράγοντας για την διατήρηση της καλής υγείας.

Για την πλειοψηφία του κόσμου η αφυδάτωση είναι κάτι που συμβαίνει σε όσους ταξιδεύουν στην έρημο, όταν αυτοί ξεμείνουν από νερό.

Οι περισσότεροι άνθρωποι υποθέτουμε ότι πίνουμε αρκετά υγρά καθημερινά. Πραγματικά, πίνουμε καφέδες, τσάι, αναψυκτικά ή άλλα ροφήματα. Αυτά τα υγρά όμως τις περισσότερες φορές αυξάνουν τις απώλειες γιατί προκαλούν διούρηση και εφίδρωση.

Η χρήση αλκοόλ και καπνού ενισχύει επιπλέον τις απώλειες.

Ιδιαίτερα κατά τους καλοκαιρινούς μήνες και σε μια χώρα σαν την δική μας, που είτε εκτιθέμεθα σε υψηλές θερμοκρασίες είτε διαβιώνουμε σε χώρους με κλιματιστικά, η αφυδάτωση μπορεί να συμβεί πολύ γρήγορα και χωρίς να το καταλάβουμε.

Σύμφωνα με μελέτες 2 στα 3 άτομα είναι μερικώς αφυδατωμένα. Η αφυδάτωση, ακόμη και στο μικρό βαθμό του 2% του βάρους σώματος, έχει ως αποτέλεσμα την διαταραχή φυσιολογικών λειτουργιών και τη μείωση της απόδοσης του οργανισμού.

Επηρεάζονται λειτουργίες που έχουν να κάνουν με το μεταβολισμό, την παραγωγή ενέργειας μέχρι τη διάθεση και την πνευματική διαύγεια.

Κόπωση, έλλειψη ενέργειας

Μπορεί αυτό να σας εκπλήξει, η πιο συχνή όμως αιτία χρόνιας κόπωσης είναι η αφυδάτωση.

Πρόκειται για το πιο σημαντικό λόγο πτώσης του μεταβολισμού μας. Της ικανότητας δηλαδή του οργανισμού μας να παράγει ενέργεια και να κάνει καύσεις.

Η αφυδάτωση των ιστών προκαλεί την μείωση της δραστηριότητας των ενζύμων (τα ένζυμα είναι ενώσεις που αυξάνουν τη ταχύτητα με την οποία γίνονται οι χημικές αντιδράσεις μέσα στο σώμα) και των μηχανισμών παραγωγής ενέργειας που μπορεί να φτάσει και το 40% μέσα σε μια ώρα.

Η επίδραση στην ψυχική μας κατάσταση εμφανίζεται με σημαντική έλλειψη ενδιαφέροντος στις καθημερινές δραστηριότητες.

Δυσκοιλιότητα

Το σώμα προσπαθεί να κατανέμει το νερό που έχει στη διάθεση του κατά προτεραιότητες.

Στην χρόνια αφυδάτωση, το έντερο απορροφά όσο το δυνατόν περισσότερα υγρά, με αποτέλεσμα τα κόπρανα να είναι σκληρά και συμπυκνωμένα. Αυτό δυσχεραίνει την εύκολη αποβολή τους και μια φυσική διαδικασία μπορεί να επηρεάσει αρνητικά, σε μεγάλο βαθμό την καθημερινότητα μας.

Παραπάνω κιλά και Παχυσαρκία

Όσοι είναι υπέρβαροι, τρώνε παραπάνω από όσο μπορεί να χρησιμοποιήσει και να αποβάλει το σώμα τους.

Γιατί όμως έχουμε την τάση να τρώμε παραπάνω από όσο έχουμε ανάγκη; Υπάρχουν πολύ λόγοι, ένας όμως από αυτούς – η δίψα – σπάνια αναφέρεται.

Υπάρχουν δύο τρόποι για να ικανοποιήσουμε το αίσθημα της δίψας:

  • μπορούμε να πιούμε πολλά υγρά ή
  • να καταναλώσουμε τροφές πλούσιες σε νερό.

Αν επιλέξουμε τη δεύτερη λύση, το σώμα λαμβάνει τα υγρά που χρειάζεται, λαμβάνει όμως και θερμίδες που δεν έχει ανάγκη και συνεισφέρουν στην αύξηση του βάρους. Πολύ πιο συχνά από όσο νομίζουμε, όταν διψάμε τρώμε αντί να πιούμε νερό.

Χοληστερίνη

Η χοληστερίνη είναι ένα από τα πιο χρήσιμα συστατικά για το σώμα μας. Όταν όμως κυκλοφορεί σε μεγάλες ποσότητες στο αίμα μας τότε είναι δείκτης (όχι η αιτία) αυξημένου καρδιαγγειακού κινδύνου.

Το ένα τρίτο της χοληστερίνης το προσλαμβάνουμε από το τη τροφή μας και τα υπόλοιπα δύο τρίτα παράγονται μέσα στο σώμα. Η υπερχοληστερολαιμία (ο ιατρικός όρος για την αυξημένη χοληστερίνη) μπορεί να οφείλεται είτε σε εξωτερικά αίτια (η τροφή μας) είτε σε εσωτερικά (υπερπαραγωγή).

Μια από τις λειτουργίες που επιτελεί η χοληστερίνη είναι να παίρνει μέρος στην κατασκευή των κυτταρικών μεμβρανών. Η αφυδάτωση προκαλεί την αποστράγγιση υγρών από το εσωτερικό των κυττάρων. Το σώμα προσπαθεί να σταματήσει αυτή την απώλεια αυξάνοντας τη παραγωγή χοληστερίνης.

Η αυξημένη χοληστερίνη σε αυτή τη περίπτωση δείχνει ότι τα κύτταρα μας λειτουργούν σε μη ιδανικές συνθήκες. Η ενυδάτωση, σ' αυτή την περίπτωση, δύναται να μειώσει τα επίπεδα χοληστερίνης στο αίμα μας χωρίς αλλαγή στη διατροφή μας.

Πρόωρο Γήρας

Η διαδικασία της γήρανσης εμπλέκει την σταδιακή μείωση των εξωκυττάριων και ενδοκυττάριων υγρών στο σώμα μας.

Τα υγρά που βρίσκονται μέσα και έξω από τα κύτταρα μας.

Το σώμα ενός νεογέννητου παιδιού αποτελείται κατά 85% από νερό, αυτό το ποσοστό σταδιακά μειώνεται κάτω του 70% σε έναν ενήλικα και συνεχίζει να μειώνεται περαιτέρω καθώς μεγαλώνουμε.

Αυτή η απώλεια νερού συμβάλει στην μείωση του όγκου των ιστών και είναι χαρακτηριστική του γήρατος. Η απώλεια νερού, σε επίπεδο ιστών, ενισχύεται και επιταχύνεται σε συνθήκες αφυδάτωσης.

Η χρόνια αφυδάτωση μας κάνει να γέρναμε πολύ πιο γρήγορα από το φυσιολογικό.

Λοιπά συμπτώματα

Άλλα συμπτώματα που μπορούν να οφείλονται σε χρόνια αφυδάτωση είναι:

  • Ουρολοιμώξεις: στοιχεία δείχνουν ότι όσοι είναι αφυδατωμένοι έχουν πιο συμπυκνωμένα ούρα με αποτέλεσμα τοξίνες που περιέχονται σε αυτά να προκαλούν βλάβη στο επιθήλιο των οργάνων του ουροποιητικού και να αυξάνεται η πιθανότητα να αναπτυχθούν μικρόβια.
  • Υγεία των δοντιών: η αφυδάτωση μειώνει την παραγωγή σάλιου και την προστασία που αυτό παρέχει στα δόντια. Θα πρέπει να το προσέχουν ιδιαίτερα όσοι αθλούνται και ιδρώνουν έντονα.
  • Καρδιαγγειακά νοσήματα: μελέτες δείχνουν ότι η αφυδάτωση αυξάνει τον κίνδυνο για έμφραγμα και εγκεφαλικά επεισόδια, λόγω αυξημένης γλοιότητας του αίματος.
  • Δυσπεπτικά ενοχλήματα: οι εκκρίσεις των πεπτικών χυμών του στομάχου και του εντέρου είναι μειωμένες.
  • Υπόταση ή Υπέρταση: ο όγκος του αίματος δεν είναι επαρκής για να γεμίσει τις αρτηρίες και τις φλέβες στο σώμα μας. Αυτό δυσκολεύει το σώμα ώστε να ρυθμίζει τη σωστή πίεση. Το αποτέλεσμα είναι είτε να έχουμε αυξημένη είτε χαμηλή αρτηριακή πίεση.

Γιατί είμαστε Αφυδατωμένοι

Η χρόνια αφυδάτωση επηρεάζει τον καθένα που:

  • Είτε δεν προσλαμβάνει αρκετά υγρά.
  • Το σώμα του δεν μπορεί να τα συγκρατήσει.

Το μεγαλύτερο ποσοστό του νερού βρίσκεται ενδοκυττάρια, δηλαδή μέσα στα κύτταρα. Για να συγκρατήσει αυτό το νερό μέσα στα κύτταρα το σώμα μας, θα πρέπει να πληρούνται συγκεκριμένες προϋποθέσεις:

  1. Να υπάρχουν επαρκή μεταλλικά στοιχεία και άλατα.
  2. Να μπορεί το κύτταρο να παράγει αρκετή ενέργεια ώστε να τροφοδοτεί τις κυτταρικές αντλίες που ρυθμίζουν την ενδοκυττάρια ποσότητα νερού.
  3. Να υπάρχει επάρκεια σε αμινοξέα και πρωτεΐνες ώστε να είναι το σώμα μας σε θέση να δομήσει τους μηχανισμούς που διατηρούν την επαρκή ενυδάτωση.
  4. Θα πρέπει να έχει στη διάθεση του όλα τα μικροθρεπτικά συστατικά (βιταμίνες, ένζυμα, λιπαρά οξέα) που είναι αναγκαία για την διατήρηση της βιοχημικής ισορροπίας (ομοιοστασία) των κυττάρων.

Το να πίνει κανείς νερό ενώ δεν πληρούνται τα παραπάνω θα μπορούσε να επιδεινώσει την αφυδάτωση αντί να την βελτιώσει.

Η αυξημένη διούρηση αυξάνει τις απώλειες σε απαραίτητα μεταλλικά στοιχεία και μικροθρεπτικά συστατικά και δυσκολεύει την συγκράτηση υγρών.

Η χρήση φυσικού μη ραφιναρισμένου θαλασσινού αλατιού, που περιέχει πάνω από 80 μεταλλικά και άλλα θρεπτικά συστατικά βοηθάει σημαντικά.

Επίσης οι χυμοί λαχανικών είναι μια πηγή με υψηλή θρεπτική αξία και άμεσα απορροφήσιμα συστατικά.

Επομένως η απλή πόση νερού δεν αρκεί για να ενυδατώσει τους ιστούς και οι ανάγκες σε νερό διαφέρουν από άτομο σε άτομο.

Η διενέργεια εξετάσεων που μας δείχνουν επακριβώς τις ελλείψεις σε μεταλλικά και μικροθρεπτικά συστατικά ενδοκυττάρια (μέσα στα κύτταρα) είναι ο πιο ακριβής τρόπος αξιολόγησης της κατάστασης ενυδάτωσης.

Γνωρίζοντας επακριβώς τις ελλείψεις μπορούμε να βοηθήσουμε το σώμα να μειώσει τη συρρίκνωση των ιστών που προκαλείται λόγω της χρόνιας αφυδάτωσης.

Το συχνό κολύμπι σε χλωριωμένο νερό μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου της ουροδόχου κύστης, υποστηρίζουν επιστήμονες. Σύμφωνα με τους ερευνητές οι καρκινογόνες χημικές ουσίες, που ονομάζονται τριαλογονομεθάνια (THM) και σχηματίζονται από τη χλωρίωση του νερού, αυξάνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης της νόσου.

Κολύμβηση

Video

O Δρόμος για την Θεραπεία αποτελεί το site στον χώρο της υγείας, που απευθύνεται σε ασθενείς, ενημερώνοντάς τους για θέματα κλασικής ιατρικής αλλά και εναλλακτικών θεραπειών.

Η ιστοσελίδα περιέχει πληροφορίες και άρθρα, με σκοπό την ενημέρωση και μόνο. Στην περίπτωση που θέλετε να εφαρμόσετε μία θεραπεία που αναγράφεται στο dromostherapeia.gr, επιβάλλεται να συμβουλευτείτε τον γιατρό σας. Η πληροφόρηση που δίνεται εδώ δεν είναι, δεν μπορεί και δεν πρέπει να χρησιμοποιείται σαν βάση για διάγνωση ή επιλογή θεραπείας.
Ο dromostherapeia.gr δεν φέρει καμία ευθύνη για τυχόν λάθη ή παραλείψεις ή οποιοδήποτε πρόβλημα προκύψει που να έχει σχέση με υλικό που περιλαμβάνεται σ’ αυτήν.