Τα πρόσφατα γεγονότα μαζικών ανθρώπινων απωλειών άγγιξαν συναισθηματικά την κοινωνία και έφεραν έντονα στο προσκήνιο θέματα σχετικά με την ψυχολογία του αποχωρισμού. Είτε πρόκειται για μεμονωμένα γεγονότα είτε αφορούν πλήθος ανθρώπων, τα συναισθήματα είναι κοινά και ο πόνος των συγγενών και γενικότερα των κοντινών προσώπων συχνά αβάσταχτος. Και αν αληθεύει ότι "ο χρόνος γιατρεύει", αληθεύει επίσης ότι υπάρχουν πράγματα που μπορούμε να κάνουμε ώστε να απαλύνουμε, να ανακουφίσουμε και, με ευαισθησία και σεβασμό, να μειώσουμε το χρόνο και να επιταχύνουμε τις διαδικασίες που απαιτούνται για την πολυπόθητη ‘γιατρειά’ από τον πόνο αυτόν της ψυχής, που όλοι συμφωνούν ότι είναι από τους μεγαλύτερους που υπάρχουν.

Για όποιον γνωρίζει κάποια πράγματα για τα ανθοϊάματα, η επιλογή των απαραίτητων για τις περιστάσεις αυτές είναι απλά ζήτημα κοινού νου: Και μόνο η επίγνωση του ότι ποτέ πια, όσο ζούμε, δεν θα ξαναδούμε τον αγαπημένο μας άνθρωπο, δημιουργεί ένα ισχυρό συναίσθημα απελπισίας.

Το Gorse (Bach) είναι το γνωστό ανθοΐαμα για την απελπισία που οφείλεται σε πράγματα που δεν μπορούν να αλλάξουν, για την έλλειψη ελπίδας ότι η κατάσταση αυτή θα είναι προσωρινή. Απαλύνει τον πόνο για μια κατάσταση που δεν αλλάζει. Αν ο θάνατος του αγαπημένου είναι ξαφνικός ή αν σε κάθε περίπτωση βιώνεται σαν σοκ (για πολλούς, πάντα ο θάνατος των κοντινών ανθρώπων βιώνεται τελικά σαν σοκ, όσο "προετοιμασμένος" και να συμβαίνει να είναι κανείς), το Star of Bethlehem (Bach) είναι φυσικά απαραίτητο. Ανακουφίζει και σταδιακά παρηγορεί. Αν η απώλεια φαίνεται "άδικη",  όπως για παράδειγμα στην περίπτωση ενός δυστυχήματος, μιας αρρώστιας που στερεί τη ζωή από ένα νέο άτομο κλπ, και ο άνθρωπος που "μένει πίσω" νοιώθει πικρία και θυμό για τη ζωή, για τη μοίρα, για τις περιστάσεις, για τις ελλείψεις και τα λάθη που προκάλεσαν το θάνατο του αγαπημένου του προσώπου κλπ., έτσι που να νοιώθει ότι ούτε θέλει ούτε μπορεί να βρει νόημα στη ζωή, υπάρχει ανάγκη για το Willow (Bach). Wild Rose (Bach), αν το άτομο νοιώθει να παραιτείται από τη ζωή σαν αποτέλεσμα της οδυνηρής απώλειας. Cherry Plum αν αισθάνεται απελπισία σε βαθμό του να θέλει να θέσει τέρμα στη ζωή του (ανεξάρτητα του αν όντως το επιθυμεί ή αν απλά του περνά σαν σκέψη από το νου αν και γνωρίζει ότι δεν πρόκειται να το κάνει).

Είναι πολύ συνηθισμένο και φυσικό, ο θάνατος αγαπημένων ανθρώπων να φέρνει στο νου πράγματα που κάναμε και θα θέλαμε να μην είχαμε κάνει, ή δεν κάναμε ενώ θα θέλαμε να είχαμε κάνει γι’ αυτούς, λόγια που είπαμε ή που δεν είπαμε και για τα οποία μετανιώνουμε κλπ. Είτε υπάρχουν αντικειμενικοί λόγοι "μετάνοιας" είτε και όχι (επειδή συχνά, μέσα στη λύπη μας υπερβάλλουμε και δίνουμε διαστάσεις σε πράγματα μικρά ή και ανυπόστατα), οι άνθρωποι εδώ ενοχοποιούν τον εαυτό τους και βυθίζονται στην κατάθλιψη, και μάλιστα με έναν ιδιαίτερα οδυνηρό τρόπο, δεδομένου ότι "είναι πολύ αργά για να επανορθώσουν". Το Pine (Bach), το ανθοΐαμα του πεύκου, θα είναι βάλσαμο για τον πόνο αυτόν, καθώς επίσης και οποιοδήποτε άλλο ανθοΐαμα για τις άκαρπες βασανιστικές ενοχές, όπως το Hyssop (Pegasus), Sturt Desert Rose (Australian Bush).

Το Gentian (Bach), σε συνδυασμό με τα άλλα απαραίτητα ανθοϊάματα, θα δώσει κάποια αισιοδοξία στο απελπισμένο άτομο προκειμένου να συνεχίσει να συνδέεται με τη ζωή και να την απολαμβάνει στο μέτρο του δυνατού.

Όταν θα έχει παρέλθει κάποιος χρόνος και στο βαθμό που ο άνθρωπος αρνείται να παρηγορηθεί και να επιτρέψει στο χρόνο να μετακινηθεί και στη ζωή να συνεχιστεί, το Honeysuckle (Bach), το ανθοΐαμα από το γνωστό μας αγιόκλημα, θα βοηθήσει. Είναι το ανθοΐαμα που θα μας απαλλάξει από την τάση να θυμόμαστε συνέχεια το παρελθόν, να ‘ξαναζούμε’ με νοσταλγία τις ωραίες στιγμές και να ξαναβιώνουμε τον αποχωρισμό από την αρχή κάθε φορά.

Το ανθοΐαμα Stinging Nettle (Pegasus), από το λουλούδι της τσουκνίδας, είναι εξαιρετικό στο να επουλώνει το τραύμα από τη διακοπή της σχέσης, αυτό που βιώνεται κοινά σαν χωρισμός. Βοηθά την ενέργειά μας να ‘ξαναγυρίσει’ πίσω σε μας, αντί του να περιφέρεται εναγώνια "ψάχνοντας" ασυνείδητα να ξανασυνδεθεί με τον άνθρωπο που χάθηκε. Για τον μεγάλο ψυχικό πόνο και την οδύνη, ανεκτίμητη, άμεση και βαθιά είναι η βοήθεια του Lungwort (FES, Range of Light), όπως και του Sturt Desert Pea (Australian Bush).

Κάποιοι άνθρωποι βιώνουν έναν ασαφή και ακαθόριστο φόβο μπροστά στο θάνατο (πχ φόβος για το "άγνωστο", το "σκοτάδι", τα "πνεύματα"), αναστατώνονται από διάφορα όνειρα κλπ. Το Aspen (Bach) ή/και το Grey Spider Grevillea (Australian Bush), χρησιμοποιούμενα είτε συστηματικά για όσο χρειάζεται είτε περιστασιακά (πχ λίγες σταγόνες πριν το άτομο κοιμηθεί ή αν ξυπνήσει με ανάλογα συναισθήματα τη νύχτα) θα βοηθήσει αποφασιστικά σε αυτό. Πολύ συχνό επίσης, ιδίως στις πολύ κοντινές σχέσεις, είναι και ένα αίσθημα ανησυχίας και φόβου για το "αν είναι καλά εκεί που είναι" ο άνθρωπος που χάσαμε, όπως και μια τάση να τον "λυπόμαστε", να τον ‘"συμπονούμε’" να προβάλλουμε σ’ αυτόν συναισθήματα δικά μας που θεωρούμε ότι αισθάνεται και από τα οποία επιθυμούμε συνεχώς και με όλη μας την ψυχή να τον "ανακουφίσουμε’" Το Red Chestnut (Bach), δρώντας ακριβώς όπως και σε όλες τις περιπτώσεις ανησυχίας για κοντινούς μας ανθρώπους που προκύπτει από κάποιο βαθμό υπερ-προσκόλλησης σ’ αυτούς και ταύτισης μαζί τους, ανεξάρτητα του αν αυτοί βρίσκονται κοντά μας ή όχι, θα ανακουφίσει αυτά τα βασανιστικά συναισθήματα, μειώνοντας έμμεσα αλλά αποφασιστικά τον ψυχικό πόνο.

Το Walnut (Bach) τέλος, θα βοηθήσει τον άνθρωπο να προσαρμοστεί στις συνθήκες και να περάσει τη μεταβατική αυτή φάση της ζωής του με όσο γίνεται πιο ομαλό τρόπο.