Συνέντευξη με τον Κο Μιχάλη Κλ. Φραγκουλίδη, Χειρουργό Γυναικολόγο

Το σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών αποτελεί ακόμη και σήμερα μια από τις συχνότερες ενδοκρινοπάθειες των γυναικών αναπαραγωγικής ηλικίας με συχνότητα εμφάνισης 5-10%. Το ποσοστό αυτό αυξάνεται στις Μεσογειακές χώρες, όπου φτάνει το 20-30% του γυναικείου πληθυσμού. Παρ' όλο που είναι συνδεδεμένο με το αυξημένο βάρος το βλέπουμε αρκετά συχνά και σε γυναίκες με φυσιολογικό σωματικό βάρος. Μιλήσαμε για αυτό το τόσο σημαντικό και ευαίσθητο παράλληλα θέμα με τον Μιχάλη Κλ. Φραγκουλίδη, μαιευτήρα, χειρουργό – γυναικολόγο αναπαραγωγής.

- Κύριε Φραγκουλίδη ποιες γυναίκες έχουν αυξημένες πιθανότητες να νοσήσουν από το σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών;

- Γυναίκες με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών συχνά έχουν κληρονομική προδιάθεση με μητέρα ή αδερφή που πάσχουν από αυτό. Δεν είναι ακριβώς γνωστό αλλά και σίγουρο πώς κληρονομείται, αλλά οι τελευταίες μελέτες δείχνουν πως πρόκειται για έκφραση ενός επικρατούντος γονιδίου.

- Ποια είναι συνήθως τα συμπτώματα που πρέπει να προσέξει μία γυναίκα;

- Συμπτώματα όπως διαταραχές εμμήνου ρύσεως, υπερτρίχωσης, ακμής, παχυσαρκίας και υπογονιμότητας πρέπει να οδηγήσουν τη γυναίκα στον ιατρό. Έτσι δερματολόγοι και αισθητικοί προσεγγίζουν το πρόβλημα της υπερτρίχωσης και της ακμής, οι παθολόγοι με την βοήθεια των διαιτολόγων το θέμα της παχυσαρκίας και οι γυναικολόγοι να προσπαθούν να θεραπεύσουν τις διαταραχές του κύκλου και να διερευνήσουν τα αίτια της υπογονιμότητας με την βοήθεια, της κλινικής εξέτασης, εργαστηριακών εξετάσεων, του γυναικολογικού υπέρηχου και σε μερικές περιπτώσεις με την διαγνωστική λαπαροσκόπηση.

- Πώς αλήθεια αντιμετωπίζεται η νόσος;

- Η σημαντικότερη πρόοδος της τελευταίας δεκαετίας στο σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών ήταν η παρατήρηση ότι η πλειονότητα των γυναικών αυτών εμφανίζει διαταραγμένη ανοχή στην γλυκόζη, αντίσταση στην ινσουλίνη και υπερινσουλιναιμία. Η διαταραχή της ανοχής της γλυκόζης παρατηρείται στο 30 έως 40% των παχύσαρκων γυναικών με πολυκυστικές ωοθήκες. Πρέπει επίσης να τονιστεί πως λόγω των διαταραγμένων ορμονών οι ασθενείς με Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών εμφανίζουν συχνά δυσλιπιδαιμία (υψηλά τριγλυκερίδια και χοληστερόλη με χαμηλή HDL) με συνεπακόλουθο να διατρέχουν μακροπρόθεσμα μεγαλύτερο κίνδυνο για υπέρταση Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου ΙΙ και καρδιοπάθειες.

Αν καταδειχθεί από τον έλεγχο ινσουλίνης/γλυκόζης και σύμφωνα με τα νέα δεδομένα μπορεί σταδιακά να χορηγηθεί μετφορμίνη, με ικανοποιητικά αποτελέσματα στον έλεγχο του βάρους, ιδιαιτέρως, μάλιστα, όταν συνδυαστεί με συστηματική φυσική δραστηριότητα και σωστή διατροφή τότε η κατάσταση φαίνεται να είναι ελεγχόμενη. Μια μείωση μόλις κατά 5-7 % του σωματικού βάρους έχει σχετιστεί με την μείωση του επιπέδου ινσουλίνης, με βελτίωση όλων των συμπτωμάτων του συνδρόμου.

- Θέλει ιδιαίτερη προσοχή ο τρόπος αντιμετώπισης όπως καταλαβαίνω.

- Η πολύπλευρη αυτή προσέγγιση εάν δεν είναι συντονισμένη σωστά μπορεί να οδηγήσει σε ανεπαρκή αντιμετώπιση των γυναικών με αυξημένο σωματικό βάρος, που οφείλεται στο σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθήκων με σημαντικότατα επακόλουθα. Όπως σοβαρά προβλήματα υγείας και κοινωνική απομόνωση, με αποτέλεσμα οι ασθενείς να εγκαταλείπουν την μάχη με την προσπάθεια τους αφού νοιώθουν κουρασμένες και απογοητευμένες. Πολλές γυναίκες αναγκάζονται να συμβιβαστούν με αυτή την κατάσταση και να συνεχίσουν την ζωή τους, κάποιες άλλες όμως δεν μπορούν να νοιώσουν καλά με τον εαυτό τους και το σώμα τους. Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε το ψυχολογικό stress που αναγκάζονται για πρώτη φορά να βιώσουν με τις φαρμακευτικές θεραπείες και τα αυστηρά διατροφικά προγράμματα, επηρεάζοντας σημαντικά τον τρόπο ζωής τους, την σεξουαλικότητα και γενικότερα την εικόνα τους στην σύγχρονη κοινωνία. Ενώ να μην θεωρούμε αμελητέο το οικονομικό και σωματικό κόστος αφού αναγκάζονται να επισκέπτονται τακτικά την ομάδα παρακολούθησης. Αυτή η ιδιαίτερη ομάδα γυναικών με αυξημένο σωματικό βάρος χρειάζεται από την αρχή μια σωστή ενημέρωση, ιατρική αντιμετώπιση, ψυχολογική στήριξη και μακροχρόνια παρακολούθηση.