Ως άτυπη οδονταλγία ορίζεται ο πόνος που εμφανίζεται σε φαινομενικά υγιή ή ενδοδοντικά θεραπευμένα δόντια ή ακόμα και στην περιοχή των ούλων μετά από εξαγωγή δοντιού. Η άτυπη οδονταλγία προσβάλλει πιο συχνά γυναίκες κατά την τέταρτη ή την πέμπτη δεκαετία της ζωής.

Ο πόνος περιγράφεται συνήθως ως συνεχής, αμβλύς ή καυστικός και έχει μέτρια ένταση. Μπορεί να εμφανιστεί σε οποιοδήποτε δόντι αλλά πιο συχνά προσβάλλει τα οπίσθια δόντια της άνω γνάθου.

Τα συμπτώματα σε κάποιες περιπτώσεις επιδεινώνονται κατά την εφαρμογή θερμικών ή μηχανικών ερεθισμάτων στο προσβεβλημένο δόντι.

Σε αντίθεση με τον πόνο που οφείλεται σε φλεγμονή του πολφού του δοντιού, η άτυπη οδονταλγία δεν διακόπτει τον ύπνο του ασθενούς και μπορεί να παραμείνει αμετάβλητη για μήνες ή χρόνια.

Οι ασθενείς με άτυπη οδονταλγία συχνά υποβάλλονται σε πολλαπλές ανεπιτυχείς οδοντιατρικές παρεμβάσεις προτού τεθεί η σωστή διάγνωση.

Σύγχρονες θεωρίες υποστηρίζουν ότι η άτυπη οδονταλγία αποτελεί υποκατηγορία νευροπαθητικού πόνου, δηλαδή οφείλεται σε ερεθισμό και δυσλειτουργία των νευρικών κυττάρων που νευρώνουν την πάσχουσα περιοχή του στόματος.

Η θεραπεία συνίσταται σε αντιμετώπιση του πόνου με φάρμακα που μειώνουν τις εκφορτίσεις των νευρικών κυττάρων.

Σε περιπτώσεις που υπάρχει υποψία ότι ο ασθενής σφίγγει ή τρίζει τα δόντια του κατά τη διάρκεια της νύχτας κατασκευάζεται ενδοστοματικός νάρθηκας ο οποίος χρησιμοποιείται από τον ασθενή όταν κοιμάται.