Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι ενώ η κατανάλωση λευκού ρυζιού αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2, το καστανό ρύζι είχε το αντίθετο αποτέλεσμα, καθώς μειώνει αυτήν την πιθανότητα.

Συγκεκριμένα, βρήκαν ότι με την αντικατάσταση 50 γρ. λευκού ρυζιού με την ίδια ποσότητα καστανού μειώνεται ο κίνδυνος εμφάνισης διαβήτη τύπου 2 κατά περίπου 16%.

Όταν εξέτασαν μόνο το λευκό ρύζι βρήκαν ότι οι άνθρωποι που έτρωγαν πέντε ή περισσότερες μερίδες άσπρου ρυζιού την εβδομάδα διέτρεχαν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη κατά 17%, σε σύγκριση με όσους έτρωγαν λιγότερο.

Το λευκό ρύζι ξεκινά τη ζωή του ως καστανό το οποίο επεξεργάζεται και αλέθεται ώστε να αφαιρεθεί ο εξωτερικός φλοιός που περιέχει μεταλλικά στοιχεία, βιταμίνες και φυτικές ίνες.

Αυτό σημαίνει ότι το σώμα επεξεργάζεται το λευκό ρύζι πολύ πιο γρήγορα και προκαλεί αύξηση στα επίπεδα σακχάρου αίματος, ενώ αντίθετα η πέψη του καστανού ρυζιού (όπως και άλλων δημητριακών ολικής αλέσεως) είναι πολύ πιο αργή, απελευθερώνοντας ενέργεια πιο αργά και διατηρώντας τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα πιο σταθερά.

Ο διαβήτης εμφανίζεται όταν ο οργανισμός δεν παράγει ινσουλίνη ή αρκετή ποσότητα από αυτή ώστε να ελέγχει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα.

Η αντικατάσταση του λευκού ρυζιού με πολλά διαφορετικά προϊόντα ολικής αλέσεως, όπως ολόκληρο σιτάρι και κριθάρι, μείωσε την πιθανότητα εμφάνισης διαβήτη, ακόμη περισσότερο - κατά το ένα τρίτο τουλάχιστον, σε ορισμένες περιπτώσεις.

Ο επικεφαλής της μελέτης Δρ. Qi Sun, μελέτησε 39.765 άνδρες και 157.463 γυναίκες και συνυπολόγισε κι άλλους παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν το διαβήτη.

Στο περιοδικό Archives of Internal Medicine, έγραψε ότι οι συνέπειες της επεξεργασίας του ρυζιού περιλαμβάνουν την απώλεια των φυτικών ινών, βιταμινών, μαγνησίου και άλλων στοιχείων, πολλά από τα οποία μπορεί να λειτουργούν προστατευτικά στον κίνδυνο εκδήλωσης διαβήτη.

"Από την άποψη της δημόσιας υγείας, θα πρέπει να συστήνεται η αντικατάσταση επεξεργασμένων σπόρων, όπως το λευκό ρύζι με ολόκληρους, συμπεριλαμβανομένου του καστανού ρυζιού, ώστε να διευκολυνθεί η πρόληψη του διαβήτη τύπου 2".

Υπολογίζεται ότι υπάρχουν περίπου 2,5 εκατ. διαβητικά άτομα στη Βρετανία και ο τύπος 2 είναι η πιο συχνή μορφή του που συνήθως αναπτύσσεται στην ενήλικη ζωή και μπορεί να συνδεθεί με την παχυσαρκία.