Σύμφωνα με μια νέα μελέτη φαίνεται πως τα δραστήρια και εξωστρεφή άτομα αντιστέκονται περισσότερο σε παθήσεις που σχετίζονται με το στρες.

Η σχέση μεταξύ προσωπικότητας και υγείας αποτελεί ίσως το πιο ενδιαφέρον κομμάτι της έρευνας για το νου και το σώμα. Πολυάριθμες μελέτες δείχνουν ότι τα αισιόδοξα άτομα ζουν περισσότερο και διατηρούν την υγεία τους σε καλύτερη κατάσταση απ' ότι τα απαισιόδοξα και τώρα έρχονται στο φως και νέα στοιχεία που δείχνουν ότι οι εξωστρεφείς είναι επίσης σε καλύτερη μοίρα.

Η πρόσφατη μελέτη ερευνητών της ιατρικής σχολής του Πανεπιστημίου του Ρότσεστερ, στη Νέα Υόρκη, επιβεβαίωσε το γεγονός ότι οι εξωστρεφείς και ειδικά εκείνοι που έχουν αυξημένη διάθεση για δραστηριότητα ή πολλές επαφές στην κοινωνική τους ζωή, έχουν και πολύ χαμηλότερα επίπεδα ιντερλευκίνης-6 (ΙL-6), που αποτελεί σημαντικό τμήμα της φλεγμονώδους αντίδρασης του οργανισμού, στο αίμα τους. (Brain Behav Immun, 2009;23:636-42).

Η ΙL-6 είναι ένας σημαντικός δείκτης του στρες και τα αυξημένα επίπεδά της συνδέονται με φλεγμονώδεις παθήσεις, όπως ρευματοειδής αρθρίτιδα και στεφανιαία καρδιακή νόσος (Ann Intern Med, 1998; 128: 127–37; Atherosclerosis, 2000; 148: 209–14).

Είναι επίσης και προάγγελος θνησιμότητας, με τον κίνδυνο να διπλασιάζεται για επίπεδα μεγαλύτερα των 3,19πικογραμμαρίων (pg)/mL (Am J Med, 1999; 106: 506–12).
Χρησιμοποιώντας το πασίγνωστο «Ερωτηματολόγιο Πέντε Παραγόντων Προσωπικότητας», που είναι ειδικά σχεδιασμένο για την εκτίμηση του βαθμού εξωστρέφειας, του κατά πόσο είναι κάποιος ανοιχτός σε εμπειρίες, της διάθεσης να καταστεί κάποιος αρεστός, της νευρωτικής συμπεριφοράς και τέλος της ευσυνειδησίας, σε ένα φυλετικά ανόμοιο δείγμα 103ασθενών που κατοικούσαν στην πόλη, οι ερευνητές του Ρότσεστερ προσπάθησαν να ξεκαθαρίσουν αν τελικά κάποια χαρακτηριστικά της προσωπικότητας σχετίζονται με τα επίπεδα της IL-6.

Η εξωστρέφεια καθορίστηκε ως ένα χαρακτηριστικό με τρία διαφορετικά σκέλη: την τάση προς χαρούμενες σκέψεις, την επιθυμία κάποιος να βρίσκεται μέσα σε κόσμο και τα αυξημένα επίπεδα ενέργειας που αφορούν τη διάθεση— μια αίσθηση ενεργητικότητας ή ενεργού σχέσης με τη ζωή («Ξεχειλίζω από ενέργεια, η ζωή μου κυλά με γρήγορους ρυθμούς»). Αν και τα δύο πρώτα σκέλη δε συνδέονταν με την IL-6, παρατηρήθηκε μια σημαντικού βαθμού εξάρτηση μεταξύ της IL-6 και του βαθμού εξωστρέφειας. Επιπλέον, η διαφορά μεταξύ αυξημένης και μειωμένης ενεργητικής διάθεσης ήταν αρκετή για να σπρώξει τα επίπεδα της IL-6 στο κατώφλι των 3,19pg/mL, όπου και τα επίπεδα θνησιμότητας διπλασιάζονται, κάτι που δείχνει ότι όσοι έχουν λιγότερη ζωντάνια στη ζωή τους— αυτό που ο Γάλλος φιλόσοφος Ενρί Μπεργκσόν αποκαλούσε «ιlan vital» («ζωτική δύναμη»)—κατευθύνονται και γρηγορότερα προς το τέρμα.

Αυτό που δεν είναι ακόμα ξεκάθαρο, όμως, είναι το αν τα επίπεδα της διάθεσης για δραστηριότητα προκαλούν φλεγμονή ή αν η ίδια η φλεγμονή προκαλεί στους ανθρώπους αυτή τη μείωση δραστηριότητας. Τα ευρήματα θα μπορούσαν να εξηγηθούν και μέσω της άσκησης. Μεγαλύτερη διάθεση για δραστηριότητα δείχνει και μεγαλύτερη συμμετοχή σε σωματικές ασκήσεις, οπότε ίσως η άσκηση τελικά να δίνει τα τόσα οφέλη και μάλιστα, η άσκηση σε καθημερινή βάση συνδέεται και με χαμηλότερα επίπεδα IL-6 σε ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας.

Βέβαια, οι ερευνητές δεν έχουν πειστεί ακόμα ότι η άσκηση είναι η απάντηση σε όλα αυτά. Σύμφωνα με τον Μπέντζαμιν Τσάπμαν, τον επικεφαλής της μελέτης, "Πίσω από τη σωματική δραστηριότητα, κάποιοι φαίνεται να έχουν αυτή την έμφυτη ενέργεια μέσα τους, ξέχωρα από την άσκηση, που τους κάνει να δραστηριοποιούνται και εσωτερικά στη ζωή". Ίσως τελικά να είναι αυτή η «élan vital» που παίζει ρόλο προστατευτικό για την υγεία (Brain BehavImmun, 2009; 23: 636–42).  

Απόλυτα θετικό

Πέραν της φανερής προστασίας από φλεγμονές που σχετίζονται με το στρες, η εξωστρέφεια συνδέεται και με μια σειρά άλλων θετικών επιδράσεων. Για παράδειγμα, η κοινωνικότητα και τα θετικά συναισθήματα— άλλες πλευρές εξωστρέφειας— έχουν συνδεθεί με μεγαλύτερη αντοχή στο κοινό κρύο (Psychol Sci, 2003; 14: 389–95; Psychosom Med, 2003; 65: 652–7). Τα θετικά συναισθήματα συνδέονται και με υψηλότερη παραγωγή αντισωμάτων στην απάντηση του οργανισμού στο εμβόλιο της Ηπατίτιδας Β (Health Psychol, 2001; 20: 4–11).

Η εξωστρέφεια φαίνεται να προστατεύει και από την άνοια. Σε μια μελέτη με περισσότερους από 500 ηλικιωμένους συμμετέχοντες που κράτησε για 6 ολόκληρα χρόνια, βρέθηκε ότι εκείνοι που είχαν αυξημένη εξωστρέφεια και μειωμένη νευρωτική διάθεση (ηρεμούσαν πιο εύκολα από το άγχος), είχαν και το μικρότερο κίνδυνο εμφάνισης άνοιας συγκριτικά με τους υπόλοιπους (Neurology, 2009;72: 253–9).

Πώς λοιπόν μπορούμε να επωφεληθούμε από όλα αυτά— συμπεριλαμβανομένων και όσων είναι από τη φύση τους πιο εσωστρεφείς; Δεν είναι απαραίτητο να αλλάξουμε εντελώς την προσωπικότητά μας. Το κόλπο είναι να ενσωματώσουμε κάποια βασικά στοιχεία εξωστρέφειας στη ζωή μας: θετική σκέψη, συνεχής επαφή, δραστηριότητα και ενεργητικότητα στη ζωή.

Πηγή: Safe, τεύχος 10