Γράφει: Κώστας Α. Μηλεούνης, Δερματολόγος – Αφροδισιολόγος στο νοσοκομείο Metropolitan

Όσο και αν το «επιδερμικό», στην καθομιλουμένη, έχει την έννοια του επουσιώδους, οι παθήσεις του δέρματος, το καλοκαίρι, δεν είναι καθόλου επουσιώδεις. Και μπορεί να μην είναι, εκ πρώτης όψεως, ιδιαίτερα σοβαρές, δυσκολεύουν, όμως, τη ζωή μας, ενώ, συγχρόνως, η αμέλεια στην αντιμετώπιση τους μπορεί να προκαλέσει απρόβλεπτες επιδεινώσεις. Ας συγκεντρώσουμε, λοιπόν, την προσοχή μας σε μερικές από τις δερματικές παθήσεις που οφείλονται, κυρίως, στις συνθήκες του καλοκαιριού

Ποικιλόχρους πυτιρίαση

Οφείλεται σε ένα μύκητα που λέγεται malasezia fur fur ο οποίος είναι φυσιολογικός κάτοικος του δέρματος.
Όταν αυξηθεί ο πληθυσμός του μύκητα τότε δημιουργείται η χαρακτηριστική εικόνα με αχρωμικές ή καφέ κηλίδες στον κορμό. Ευνοϊκές συνθήκες είναι η αυξημένη θερμοκρασία και υγρασία και ο, ιδρώτας του καλοκαιριού. Άρα είναι νόσος μη μεταδοτική και δεν υπάρχει φόβος μετάδοσης σε άλλους.
Η θεραπεία, ανάλογα με την έκταση του προβλήματος, μπορεί να είναι τοπική με spray ή shampoo είτε συστηματική με αγωγή από το στόμα. Οι καφέ κηλίδες φεύγουν εύκολα σε λίγες μέρες ενώ οι αχρωμικές συχνά απαιτούν μήνες μέχρι να επαναμελανωθούν. Υπάρχουν πολλές πιθανότητες υποτροπής το επόμενο καλοκαίρι σε παρόμοιες συνθήκες διαβίωσης.

Μυκητιάσεις

Η αυξημένη θερμοκρασία και υγρασία είναι ιδανικές συνθήκες για την ανάπτυξη μυκήτων. Συνήθως αναπτύσσονται ανάμεσα στα δάκτυλα των ποδιών (το πόδι του αθλητή), στις μηρογενετικές πτυχές (σύγκαμα) και στα νύχια των ποδιών.
Η ονυχομυκητίαση είναι νόσος δύσκολη και χρονοβόρα στην αντιμετώπιση της.

Μυρμηγκιές πελμάτων

Οφείλονται σε ιό και μεταδίδονται όταν περπατά κάποιος με γυμνό πόδι σε κοινοχρήστους χώρους. Εκδηλώνονται με κεράτινες βλάβες στο πέλμα που αν είναι μεγάλες κάνουν τη βάδιση επώδυνη.
Εκδηλώνονται μετά από μήνες και επειδή συχνά έχουν μαύρα στίγματα έχουμε την ψευδή εντύπωση ότι πατήσαμε αχινό χωρίς να το καταλάβουμε.
Άρα συνίσταται η χρήση υποδήματος σε χώρους γύρω από πισινές ,σε κυλικεία, λουτήρες και αποδυτήρια για να αποφύγει κάποιος την επαφή με τον ιό.

Τσιμπήματα τσιμπουριών

Το δεύτερο πρόβλημα είναι η πιθανή μετάδοση νόσων. Η πιο ενδιαφέρουσα είναι η νόσος Lyme με αίτια τη Borelia burgdorferi. Άρα συνιστάται τίτλος αντισωμάτων για την Borelia.

Τσιμπήματα από σφήκες ή μέλισσες

Δημιουργούν τοπική αντίδραση.
Συνίσταται η απομάκρυνση του κεντριού και τοπική περιποίηση με κρέμες κορτικοειδών. Όμως, το πρόβλημα είναι πιθανή αλλεργία του ασθενούς που μπορεί να εκδηλωθεί με γενικευμένη αναφλεκτική αντίδραση [πτώση πίεσης, αίσθηση απώλειας συνείδησης είτε οίδημα λάρυγγα (βραχνάδα, δύσπνοια)].
Συνήθως υπάρχει ιστορικό τσιμπήματος που μας προειδοποιεί για το μέλλον και η αλλεργία τεκμηριώνεται εργαστηριακά.
Σε αυτή την περίπτωση ένας στύλος με αδρεναλίνη είναι απαραίτητος διότι η αδρεναλίνη δρα αμέσως..

Η επαφή με τσούχτρες

Συνιστάται πλύσιμο με ξυδόνερο για να απομακρύνουμε την τσούχτρα ή τα πλοκάμια της. Το ξυδόνερο εμποδίζει την θραύση των σωματιδίων που έχουν την τοξική ουσία που είναι υπεύθυνη για τα προβλήματα που δημιουργούνται.
Τα παυσίπονα θα μας ανακουφίσουν από τον πόνο και θα ακολουθήσει τοπική περιποίηση του σημείου επαφής.

Τέλος η επαφή με τους χυμούς της συκιάς, ιδίως όταν ο ήλιος χτυπήσει τα σημεία επαφής δημιουργείται μια έντονη δερματική αντίδραση.
Γι αυτό συνιστάται η συλλογή των σύκων ή οποιοσδήποτε χειρισμός του φυτού να γίνεται φορώντας μακριά ρούχα και καλό ξέπλυμα του δέρματος, με νερό, από τους χυμούς.