Web
Analytics
Tag: παχύ - Ο Δρόμος για την Θεραπεία

Γράφει: Ben Kim

 

Αν θέλετε να ζήσετε με καλύτερη υγεία, είναι απαραίτητο να διατηρήσετε τις περιοχές του κόλον και του ορθού, καθαρές και υγιείς.

Τα κυριότερα πλεονεκτήματα είναι:

1. Μειωμένος κίνδυνος ανάπτυξης καρκίνου του παχέος εντέρου, τον δεύτερο από τους τρεις πιο συχνούς καρκίνους των πιο ανεπτυγμένων περιοχών του πλανήτη.
2. Μειωμένος κίνδυνος ανάπτυξης συνδρόμου ευερέθιστου εντέρου, χρόνιας δυσκοιλιότητας και χρόνιας διάρροιας.
3. Μειωμένος κίνδυνος ανάπτυξης αιμορροΐδων.
4. Μειωμένα αέρια.
5. Μεγαλύτερη απορρόφηση νερού και μεταλλικών στοιχείων από τον οργανισμό.
6. Μια αίσθηση ελαφρύτητας, άνεσης και καλής λειτουργίας της κοιλιακής χώρας.

Το κόλον και το ορθό αποτελούν το τελευταίο τμήμα του πεπτικού σωλήνα και ονομάζονται μαζί παχύ έντερο.

Ένα ταξίδι μέσω του παχέος εντέρου σας

Αφού το φαγητό περάσει μέσω του στομάχου και του λεπτού εντέρου, οι εναπομείναντες ουσίες, κυρίως υγρά απόβλητα κινούνται στο πρώτο μέρος του παχέος εντέρου.
Το κόλον είναι περίπου 2 μέτρα σε μήκος και χρησιμεύει πρωτίστως στην αφυδάτωση των υγρών αποβλήτων. Ξεκινάει από το κάτω δεξιό τμήμα της κοιλιάς, (τυφλό). Σε αυτό το σημείο βρίσκεται και η σκωληκοειδής απόφυση. Από αυτό το σημείο, το παχύ έντερο εκτείνεται προς τα πάνω στην δεξιά πλευρά της κοιλιάς (ανιόν κόλον). Φτάνοντας κάτω από το συκώτι (στο ύψος του χαμηλότερου δεξιού πλευρού) στρίβει προς τα αριστερά και διασχίζει την κοιλιά μέχρι κάτω από το αριστερό πλευρό (εγκάρσιο κόλον). Εδώ στρίβει προς τα κάτω και εκτείνεται έως το κάτω μέρος της κοιλιάς (κατιόν κόλον). Στην συνέχεια στρίβει πάλι προς το κέντρο της κοιλιάς, σχηματίζοντας ένα τμήμα σχήματος S (σιγμοειδές). Το σιγμοειδές αδειάζει τα απόβλητα στο ορθό, το οποίο αποτελεί αποθηκευτικό χώρο για τα κόπρανα. Τότε συσπάσεις στο παχύ έντερο ενεργοποιούν τον μυ του πρωκτού ο οποίος χαλαρώνει για να εκκενωθεί το έντερο.

Φυσιολογία του παχέος εντέρου

Μετακίνηση των αποβλήτων

Μετά την κατανάλωση ενός κανονικού γεύματος, το στομάχι διαστέλλεται ώστε να ενεργοποιήσει ένα αντανακλαστικό που προκαλεί ένα συσταλτικό κύμα (περισταλτικό κύμα) το οποίο διασχίζει το λεπτό έντερο και ωθεί όλα τα υγρά στο παχύ έντερο. Όταν αρκετά υγρά έχουν συσσωρευθεί στο τυφλό, τότε αρχίζουν να κινούνται προς το ανιόν κόλον.
Η μετακίνηση των αποβλήτων μέσα στο κόλον γίνεται με την εξής μέθοδο. Το κόλον είναι μοιρασμένο κατά μήκος σε μικρές κυψέλες. Όταν μια κυψέλη γεμίζει με αρκετή ποσότητα, οι μυικοί τοίχοι της συστέλλονται και ωθούν τα απόβλητα στην επόμενη κυψέλη. Η διαδικασία αυτή ρυθμίζεται από το εντερικό νευρικό σύστημα, που αποτελεί τμήμα του αυτόνομου νευρικού συστήματος.
Κατά μέσο όρο, το κόλον συστέλλεται με ήπια κύματα 3-12 φορές το λεπτό. Μετά από κάθε κανονικό γεύμα, το κόλον συστέλλεται σε μεγαλύτερο ρυθμό και ένταση με σκοπό να ωθήσει τα απόβλητα στο ορθό. Στους περισσότερους ανθρώπους οι μαζικές συστολές συμβαίνουν 2-3 φορές την ημέρα.

Απορρόφηση νερού και θρεπτικών ουσιών

Το βλεννογόνο του παχέος εντέρου είναι επικαλυμμένο με μικρούς λάκκους οι οποίοι ανοίγουν σε μακριούς, σωληνοειδείς εντερικούς αδένες. Αυτοί οι αδένες, είναι επικαλυμμένοι με ειδικευμένα κύτταρα που απορροφούν το νερό, και άλλα κύτταρα που απελευθερώνουν βλέννα στο παχύ έντερο για την λίπανση και προστασία του εντέρου από τα κόπρανα, τα οξέα και τα επιβλαβή αέρια.
Τα κύτταρα που απορροφούν το νερό είναι ικανά να απορροφήσουν το 10% του νερού που απορροφάει ο οργανισμός κατά την πέψη (το υπόλοιπο 90% απορροφάται στο λεπτό έντερο). Όμως η ποσότητα αυτή έχει ιδιαίτερη σημασία καθώς μαζί με το νερό απορροφώνται και ορισμένες θρεπτικές ουσίες όπως το νάτριο και το χλώριο.
Το παχύ έντερο χρειάζεται μεταξύ 3 και 10 ωρών για να απορροφήσει το νερό από τα απόβλητα και να τα μετατρέψει σε κόπρανα. Τα κόπρανα αποτελούνται κυρίως από νερό, βλέννα, ίνες, νεκρά κύτταρα από τα τοιχώματα των εντέρων, εκατομμύρια μικροοργανισμούς και μικρή ποσότητα ανόργανων αλάτων.
Όταν ο χώρος του πρωκτού διαστέλλεται σημαντικά λόγω συγκέντρωσης κοπράνων, ενεργοποιείται μια συστολή του εντέρου και τα κόπρανα ωθούνται προς την έξοδο.
Όταν επιλέγεται να μην πάμε στην τουαλέτα όταν αισθανόμαστε την τάση, τότε οι αντανακλαστικές συσπάσεις των μυών του εντέρου μπορεί να σταματήσουν και να μην επανέλθουν παρά μόνο αν συμβεί μια μεγαλύτερη συστολή.

Διάρροια και Δυσκοιλιότητα

Όταν τα απόβλητα κινούνται στην πεπτική οδό πιο γρήγορα, δεν γίνεται επαρκή απορρόφηση του νερού, οι κενώσεις θα είναι υγρές και πιο συχνές.

Οι κύριοι λόγοι για την διάρροια είναι:

1. Ανεπιθύμητοι μικροοργανισμοί
2. Τροφικές δυσανεξίες
3. Άγχος

Στις 2 πρώτες περιπτώσεις, το σώμα προσπαθεί να αποβάλλει το φαγητό πιο γρήγορα από μέσα του, γιατί δεν μπορεί να απορροφήσει κανονικά τις θρεπτικές ουσίες από αυτό ή γιατί το φαγητό περιέχει μικρόβια που προκαλούν ασθένειες.
Το άγχος μπορεί να μειώσει τον χρόνο διέλευσης γιατί επηρεάζει το εντερικό νευρικό σύστημα.

Όταν τα απόβλητα κινούνται μέσα στο κόλον πιο αργά από ότι πρέπει, περισσότερο νερό απορροφάται και τα κόπρανα γίνονται πιο σκληρά.

Οι κύριοι λόγοι για την δυσκοιλιότητα είναι:

1. Σποραδικά γεύματα ή πολύ μικρά γεύματα για να προκαλέσουν μαζικές συστολές του εντέρου.
2. Όταν δεν πάμε στην τουαλέτα όταν αισθανόμαστε την τάση.
3. Έλλειψη ικανής ποσότητας βλέννας από τα τοιχώματα του παχέος εντέρου για την λίπανση του (Πιθανόν λόγω έλλειψης βιταμίνης Α)
4. Ανεπαρκής πρόσληψη νερού ή ανεπαρκής κατανάλωση πλούσιων σε υγρά και ινών τροφών.
5. Άγχος

Φυσικές μέθοδοι για να διατηρήσετε το παχύ έντερο καθαρό και υγιές

Σημείωση: Μερικές από τις παρακάτω μεθόδους που θα αναφερθούν συνδέονται με την πρόληψη της χρόνιας δυσκοιλιότητας. Η χρόνια δυσκοιλιότητα είναι η συνηθέστερη αιτία προβλημάτων στο παχύ έντερο, διότι με τον χρόνο προκαλεί στα τοιχώματα των εντέρων υψηλή πίεση λόγω της πίεσης κατά την αφόδευση και λόγω των εντέρων που προσπαθούν με πιο ισχυρές συσπάσεις να αποβάλουν τα σκληρά κόπρανα.

Τρώτε κανονικά γεύματα. Μην τσιμπολογάτε κατά την διάρκεια της ημέρας.

Κάθε φορά που τρώτε ένα κανονικό γεύμα, ενεργοποιούνται ειδικοί υποδοχείς στο στομάχι που είναι υπεύθυνοι για τις συστολές στο λεπτό και στο παχύ έντερο. Με αυτό τον τρόπο διασφαλίζεται η σωστή κίνηση των αποβλήτων μέσα στο κόλον έως το ορθό.
Επίσης τρώγοντας κανονικά γεύματα, επιτρέπεται σημαντικές ποσότητες αποβλήτων να κινηθούν μαζί μέσω του κόλον, να μετατραπούν σε κανονικού σχήματος κόπρανα και να αποβληθούν από το σώμα με τον πιο αποδοτικό τρόπο.

Μην καταστέλετε την αίσθηση για τουαλέτα

Αν τακτικά καταστέλετε την αίσθηση για τουαλέτα, τα κόπρανα παραμένουν περισσότερο χρόνο στο κόλον, με αποτέλεσμα να αφυδατώνονται περισσότερο και να γίνονται πιο σκληρά.

Πιείτε πολλά υγρά – φάτε πλούσιες σε υγρασία τροφές

Το νερό βοηθάει στην κίνηση των ουσιών μέσα στο κόλον. Ανεπαρκής πρόσληψη νερού, μπορεί να προκαλέσει τον ταχύτερο σχηματισμό των κοπράνων αρκετά πριν αυτά φτάσουν στο ορθό.

Δεν χρειάζεται απαραιτήτως να πίνετε πάρα πολλά ποτήρια νερό. Αν τρώτε αρκετά πλούσια σε υγρασία λαχανικά, τότε μπορείτε να βασιστείτε στο αίσθημα της δίψας για πρόσληψη νερού. Για περισσότερα στο θέμα διαβάστε... http://drbenkim.com/drink-too-much-water-dangerous.html

Καταναλώνετε τρόφιμα πλούσια σε φυτικές ίνες τακτικά

Οι ίνες προσθέτουν όγκο στους σβώλους των αποβλήτων που κινούνται στο παχύ έντερο. Αυτός ο όγκος είναι σημαντικός για την ικανότητα του κόλον να μετατρέψει τα απόβλητα σε καλοσχηματισμένα κόπρανα.
Οι δίαιτες που είναι πλούσιες σε λαχανικά, φρούτα, όσπρια, και ολικής αλέσεως τροφές διασφαλίζουν τις απαραίτητες ίνες που χρειάζεται ο οργανισμός.

Βιταμίνη D

Επαρκή επίπεδα βιταμίνης D μειώνουν σημαντικά τον κίνδυνο ανάπτυξης όλων των τύπων καρκίνου, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου του παχέως εντερου.
Αν δεν μπορείτε να κάθεστε στον στον ήλιο, τόσο χρόνο όσο χρειάζεται για να μαυρίσετε χωρίς να πάθετε εγκαύματα, αναζητήστε την βιταμίνη D μέσω των πλούσιων τροφών όπως σολομός και υψηλής ποιότητας μουρουνέλαιο.

Βιταμίνη Α

Όπως αναφέραμε παραπάνω, οι αδένες που παράγουν βλέννα χρειάζονται βιταμίνη Α για να λειτουργήσουν σωστά. Για λίστα με υγιεινές τροφές πλούσιες σε βιταμίνη Α, δείτε: http://drbenkim.com/nutrient-vitamina.html

Επαρκής πρόσληψη υγιών λιπαρών

Όλα τα κύτταρα του οργανισμού απαιτούν σταθερή εισροή ακόρεστων λιπαρών οξέων και χοληστερόλης για να λειτουργούν σωστά. Έλλειψη τους οδηγεί σε υποβάθμιση της λειτουργίας των κυττάρων του νευρικού συστήματος και των κυττάρων που συστέλλονται για την μεταφορά των αποβλήτων.
Επίσης η πρόσληψη υγιών λιπαρών είναι απαραίτητη για την βέλτιστη απορρόφηση της βιταμίνης Α. Καταναλώστε αβοκάντο, βιολογικά αυγά, ελιές, παρθένο ελαιόλαδο, φοινικέλαιο, καρύδες, ωμούς ξηρούς καρπούς, ωμούς σπόρους και ψάρια βορείων θαλασσών.

Διατηρήστε μεγάλες αποικίες φιλικών βακτηρίων στην πεπτική οδό

Μεγάλοι πληθυσμοί φιλικών βακτηρίων μπορούν να κρατήσουν την πεπτική οδό καθαρή και υγιή διότι:

  • Βελτιώνουν την λειτουργία της πέψης, με αποτέλεσμα να μην παρακρατούνται τοξίνες.
  • Καταλαμβάνουν τον χώρο και δεν αφήνουν το περιθώριο σε επιβλαβή βακτήρια, παράσιτα και μύκητες να αναπτυχθούν

Ο πιο απλός τρόπος να διατηρήσετε υγιείς τις αποικίες των φιλικών βακτηρίων είναι με την λήψη υψηλής ποιότητας προβιοτικών.

Συναισθηματική ισορροπία

Όπως αναφέραμε και παραπάνω, το άγχος μπορεί να επέμβει στην λειτουργία του παχέος εντέρου μέσω του νευρικού συστήματος. Οι περισσότεροι άνθρωποι με χρόνια προβλήματα του παχέος εντέρου έχουν υπερβολικό άγχος στην καθημερινή τους ζωή. Σε αυτή την περίπτωση συστήνεται η αναζήτηση τρόπων για την καταπολέμηση και την διαχείριση αυτού του άγχους.

Σχετικά με τον συγγραφέα

Ο Ben Kim είναι χειροπρακτικός και βελονιστής. Ζεί στο Οντάριο του Καναδά. Παρέχει πληροφορίες στο πως θα έχετε καλύτερη υγεία, με φυσικά μέσα στην ιστοσελίδα του Kim's Natural Health Website.

 

Μεταφρασμένο από το www.dromostherapeia.gr

 

Πηγή: www.naturalnews.com

Γράφει: Βασίλης Μανιάτης, Δρ Ακτινολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών, Δ/ντής Ιατρικών Απεικονίσεων ΙΑΣΩ General

 

Τα τελευταία χρόνια με την ευρεία χρήση πολυτομικών αξονικών τομογράφων, η αξονική κολονογραφία (εικονική κολονοσκόπηση) κερδίζει διαρκώς έδαφος στο διαγνωστικό έλεγχο του παχέος εντέρου.

Η αξονική κολονογραφία χρησιμοποιείται κυρίως ως συμπληρωματική μέθοδος ως προς την κλασική (οπτική) κολονοσκόπηση και συνηθέστερα σε ασθενείς που αδυνατούν ή δεν επιθυμούν να υποβληθούν στην κλασική κολονοσκόπηση ή όταν η εξέτασή τους με τη μέθοδο αυτή δεν είναι πλήρης για διάφορους λόγους.

Πρόσφατες μελέτες από μεγάλα κέντρα του εξωτερικού επιβεβαιώνουν τη διαγνωστική αξία της αξονικής κολονογραφίας.

Οι μελέτες ACRIN και MUNICH πραγματοποιήθηκαν σε ασυμπτωματικούς ασθενείς με μέσο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του παχέος εντέρου, η μελέτη IMPACT πραγματοποιήθηκε στην Ιταλία και αφορούσε ασθενείς με αυξημένο κίνδυνο εμφανίσεως καρκίνου παχέος εντέρου (ασυμπτωματικοί ασθενείς με οικογενειακό ιστορικό καρκίνου παχέος εντέρου και ασθενείς με θετικό test παρουσίας αίματος στα κόπρανα), ενώ η μελέτη SIGGAR που πραγματοποιήθηκε στη Μ. Βρετανία αφορούσε συμπτωματικούς ασθενείς με πιθανή διάγνωση καρκίνου παχέος εντέρου.

Όλες οι μελέτες αναφέρουν ευαισθησία μεγαλύτερη του 90% στη διάγνωση πολυπόδων μεγέθους μεγαλύτερου των 10 mm και ευαισθησία μεγαλύτερη του 78% για διάγνωση πολυπόδων μεγαλυτέρων των 6 mm. Το μέγεθος των 10 mm για πολύποδα παχέος εντέρου είναι κρίσιμο, καθώς πάνω από αυτό το μέγεθος η πιθανότητα κακοήθους εξαλλαγής αυξάνει σημαντικά, ενώ η πιθανότητα κακοήθειας σε πολύποδες μικρότερου του 1 cm είναι εξαιρετικά μικρή. Επίσης οι μελέτες αυτές ανέφεραν ότι και η ειδικότητα της αξονικής κολονογραφίας είναι εξαιρετικά υψηλή (μεγαλύτερη του 85% ανεξάρτητα από το μέγεθος των πολυπόδων). Στη μελέτη SIGGAR η διάγνωση καρκίνου παχέος εντέρου με την αξονική κολονογραφία υπερτερούσε του βαριούχου υποκλυσμού και θεωρείται συγκρίσιμη με αυτή της κλασικής κολονοσκόπησης.

Η αξονική κολονογραφία είναι γενικώς αποδεκτή ως μία εξέταση για τον έλεγχο του παχέος εντέρου όταν η κολονοσκόπηση είναι ανεπιτυχής ή ατελής. Λόγοι που μπορεί να έχουν ως αποτέλεσμα ανεπιτυχή ή ατελή κολονοσκόπηση είναι α) παχύ έντερο με εξαιρετικά μεγάλο μήκος και πολλές περιελίξεις, β) όταν ο/η ο ασθενής δεν μπορεί να ανεχθεί την εξέταση, γ) σπασμός του παχέος εντέρου, δ) στενώσεις φλεγμονώδους ή νεοπλασματικής αιτιολογίας, ε) διαγνωσμένος καρκίνος παχέος εντέρου, ο οποίος όμως αποφράσσει τον αυλό του οργάνου και δεν είναι δυνατός ο έλεγχός του κεντρικότερα.

Σε ηλικιωμένους

Χρησιμοποιείται επίσης για τη διάγνωση καρκίνου παχέος εντέρου σε ηλικιωμένους ασθενείς, ασθενείς σε κακή γενική κατάσταση ή ασθενείς που βρίσκονται επί μακρόν διάστημα κλινήρεις, προκειμένου να αποφευχθεί η καταστολή τους για την πραγματοποίηση κλασικής κολονοσκόπησης. Οι ασθενείς αυτοί αποτελούν μια ομάδα για την οποία ενδείκνυται απόλυτα η αξονική κολονοσκόπηση.

Η χρήση της αξονικής κολονογραφίας σε ασθενείς που παρακολουθούνται έπειτα από επέμβαση για καρκίνο παχέος εντέρου ή μετά από πολυπεκτομή δεν έχει πλήρως διερευνηθεί.

Η κύρια ένδειξη πραγματοποίησης της αξονικής κολονογραφίας παραμένει ο προληπτικός έλεγχος (screening) για διάγνωση καρκίνου παχέος εντέρου. Από τριετίας (Μάρτιος 2008) η αξονική κολονογραφία περιλαμβάνεται στις μεθόδους προληπτικού ελέγχου (screening test) για διάγνωση καρκίνου του παχέος εντέρου σε ασθενείς χωρίς επιβαρημένο ατομικό ή οικογενειακό ιστορικό για τη νόσο, με συμφωνία της Αμερικανικής Ογκολογικής Εταιρείας και του Αμερικανικού Κολεγίου Ακτινολογίας. Η εξέταση αυτή μπορεί να αντικαταστήσει τη σιγμοειδοσκόπηση, το βαριούχο υποκλυσμό και την κλασική κολονοσκόπηση και συνιστάται να επαναλαμβάνεται κάθε 5 χρόνια.

Η αξονική κολονογραφία έχει πληθώρα πλεονεκτημάτων στην πραγματοποιήσή της όπως η υψηλή της ακρίβεια, ο έλεγχος όλου του παχέος εντέρου σε όλους τους ασθενείς, η μη επεμβατικότητά της, η ασφάλειά της, η ανοχή από τους ασθενείς, η διάγνωση παθολογικών ευρημάτων στην κοιλιά εκτός του παχέος εντέρου και το χαμηλότερο σε σύγκριση με τις άλλες εξετάσεις κόστος της. Το κύριο μειονέκτημά της είναι η έκθεση των ασθενών σε ιονίζουσα ακτινοβολία. Εντούτοις το γεγονός αυτό δεν συνιστά πραγματικό μειονέκτημα καθώς πλέον εφαρμόζονται (όπως και στο τμήμα μας) πρωτόκολλα εξετάσεως χαμηλής δόσης με αποτέλεσμα η δόση ακτινοβολίας που λαμβάνει ο/η ασθενής κατά τη διάρκεια αξονικής κολονογραφίας να μην υπερβαίνει την ετήσια έκθεσή του σε ακτινοβολία από το περιβάλλον.

Εαν η κλασική κολονοσκόπηση είναι ατελής

Η αξονική κολονοσκόπηση είναι επίσης μια ακριβέστατη μέθοδος για την εκτίμηση της έκτασης και της βαρύτητας εκκολπωματώσεως, μια κατάσταση που προδιαθέτει σε συχνές φλεγμονές του παχέος εντέρου (οξεία εκκολπωματίτιδα). Στις περιπτώσεις αυτές η αξονική κολονογραφία μπορεί να αντικαταστήσει πλήρως το βαριούχο υποκλυσμό και έχει αποδειχθεί εξαιρετικά χρήσιμη όταν η κλασική κολονοσκόπηση είναι ατελής.

 
 
 
Βασίλης Μανιάτης, δρ Ακτινολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών
Δ/ντής Ιατρικών Απεικονίσεων ΙΑΣΩ General
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

 

Πηγή: Ελευθεροτυπία

Από: The Johns Hopkins Medical Letter

 

Όσο δυσάρεστη κι αν είναι για τους ασθενείς, ωστόσο θεωρείται σωτήρια από τους ειδικούς, καθότι ανιχνεύει μέχρι και το 90% των περιπτώσεων καρκίνου στο παχύ έντερο.

Η κολονοσκόπηση, υπήρξε επί μακρόν μία από τις πιο ακριβείς διαγνωστικές εξετάσεις. Κατά τη διάρκεια της εφαρμογής της, ένας επιμήκης, ελαστικός σωλήνας, ονομαζόμενος κολονοσκόπιο, προβάλλει την εικόνα του παχέος εντέρου σε ειδικό μηχάνημα που είναι εξοπλισμένο με οθόνη. Καθώς ο γιατρός εισάγει με προσοχή το κολονοσκόπιο στο παχύ έντερο, μπορεί να ανιχνεύσει πολύποδες και άλλες ενδεχομένως προβληματικές νεοπλασίες – όπως όγκους -, ο οποίες, εάν κριθεί αναγκαίο, μπορούν να αφαιρεθούν ή να υποβληθούν σε βιοψία.

Με αυτά τα πλεονεκτήματα λοιπόν, η κολονοσκόπηση, όπως έχουν δείξει αρκετές μελέτες, προλαμβάνει έως και το 80% των πιθανών καρκίνων του παχέος εντέρου και ανιχνεύει μέχρι και το 90% των περιπτώσεων καρκίνου. Αυτό καθιστά την εξέταση μια σωτήρια μέθοδο που μπορεί να σώσει τη ζωή του ασθενούς, διότι, όταν ο καρκίνος του παχέος εντέρου διαπιστωθεί εγκαίρως στο πλαίσιο του προληπτικού ελέγχου, τότε το 80%-90% των ατόμων, μπορούν να επιβιώσουν της ασθένειας για πάνω από πέντε χρόνια. Ωστόσο, πρόσφατη έρευνα δείχνει ότι ο έλεγχος αυτός ίσως να μην είναι επαρκής, όπως πολλοί υποθέτουν.

Παράγοντες που επηρεάζουν τη διάγνωση

Σε μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Annals of Internal Medicine, οι ερευνητές συνέκριναν στοιχεία κολονοσκοπήσεων που έγιναν σε 10.000 άτομα τα οποία απεβίωσαν από καρκίνο του παχέος εντέρου, με στοιχεία μιας μεγαλύτερης ομάδας ατόμων που είχαν παρόμοια χαρακτηριστικά, αλλά δεν είχαν εμφανίσει καρκίνο. Διαπίστωσαν, λοιπόν, ότι σχεδόν το 10% των ατόμων χωρίς καρκίνο είχαν υποβληθεί σε κολονοσκόπηση και το 7% από εκείνους που απεβίωσαν από καρκίνο του παχέος εντέρου είχαν υποβληθεί στην εξέταση εντός των προηγούμενων πέντε χρόνων από τη διάγνωση.

Αυτό μεταφράζεται σε ελάττωση του σχετικού κινδύνου για ανάπτυξη καρκίνου κατά 68% - μείωση πολύ ουσιαστική, αλλά μακριά από το ποσοστό μείωσης του κινδύνου κατά 90%, που είχε παρατηρηθεί σε άλλες μελέτες. Πολύ ανησυχητικό ήταν το γεγονός ότι το σημείο όπου είχε αναπτυχθεί η νεοπλασία έπαιξε σημαντικό ρόλο στο κατά πόσον αυτή ανιχνεύθηκε ή όχι. Η εξέταση δεν διαπίστωσε σχεδόν όλους τους καρκίνους που αναπτύχθηκαν στο «ανιόν κόλον» (δεξιά πλευρά του παχέος εντέρου), σημείο όπου οι νεοπλασίες είναι ίσως δυσκολότερο να εντοπιστούν. Αυτό όμως είναι το σημείο όπου εμφανίζεται σχεδόν το 40% όλων των καρκίνων του παχέος εντέρου.

Ωστόσο, η μελέτη αυτή καθαυτή είχε κάποιους περιορισμούς. Μερικοί ασθενείς ίσως προσήλθαν στον γιατρό για κολονοσκόπηση προκειμένου να ελέγξουν την υποψία τους για καρκίνο, επειδή ήδη αισθάνονταν συμπτώματα. Έτσι λοιπόν, τεχνικώς δεν υποβλήθηκαν σε έλεγχο πρωτογενούς ανίχνευσης της νόσου (δηλαδή, πριν την εκδήλωσή της). Επίσης, η πλειονότητα των κολονοσκοπήσεων πραγματοποιήθηκε από εκπαιδευόμενους γιατρούς και χειρουργούς, οι οποίοι όμως ενδεχομένως δεν ήταν τόσο έμπειροι ή επιδέξιοι ώστε να πραγματοποιήσουν την εξέταση όπως ένας γαστρεντερολόγος. Αυτό αναφέρεται γιατί η έρευνα έχει αποδείξει ότι οι γαστρεντερολόγοι έχουν μικρότερη πιθανότητα να μη διαπιστώσουν έναν καρκίνο του παχέος εντέρου, σε σύγκριση με άλλους γιατρούς. Μελέτες έχουν ήδη αποδείξει ότι οι ασθενείς έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να λάβουν ένα «ψευδώς αρνητικό» αποτέλεσμα (λανθασμένα αρνητική απάντηση) όταν η εξέταση γίνεται στο γραφείο του γιατρού, από ό,τι σε νοσοκομείο, όπου οι κολονοσκοπήσεις είναι πιο ακριβείς – αν και αυτό θα μπορούσε ίσως να οφείλεται στο γεγονός ότι οι νοσηλευόμενοι ασθενείς έχουν, από την πλευρά τους, πιο προχωρημένους και επομένως ευκολότερα ανιχνεύσιμους καρκίνους. Επίσης ψευδώς αρνητικά αποτελέσματα έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να προκύψουν σε ασθενείς με εκκολπωματική νόσο του εντέρου, μια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από μικρά εξογκώματα στα τοιχώματα του παχέος εντέρου, τα οποία μπορούν να συγκαλύπτουν πιθανά έλκη.

Βελτιώνοντας την κολονοσκόπηση
Η κολονοσκόπηση μπορεί να μην αποτελεί την τέλεια διαγνωστική μέθοδο. Ωστόσο, ακόμη κι όταν προλαμβάνει «μόνο» το 60% των καρκίνων, εξακολουθεί να αποτελεί ένα πολύ καλό διαγνωστικό εργαλείο. Εξάλλου, υπάρχουν κάποια μέτρα που μπορείτε οι ίδιοι να λάβετε για να αυξήσετε την ακρίβεια του ελέγχου στον οποίο θα υποβληθείτε.

Κλείστε ραντεβού και επισκεφθείτε το γιατρό.  Αυτό ίσως φαίνεται προφανές, αλλά τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών των ΗΠΑ, εκτιμούν ότι σχεδόν οι μισοί ενήλικοι δεν υποβάλλονται σε κολονοσκόπηση ενώ θα έπρεπε: η εξέταση πρέπει να γίνεται κάθε 10 χρόνια, αρχίζοντας από την ηλικία των 50 ετών (ή και συχνότερα, σε περίπτωση που έχετε οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του παχέος εντέρου ή εάν είχατε υποβληθεί σε αφαίρεση νεοπλασίας κατά τη διάρκεια της προηγούμενης κολονοσκόπησης).

Ένας καλός τρόπος για να υπενθυμίσετε στον εαυτό σας ότι πρέπει να υποβληθείτε σε κολονοσκόπηση είναι να προγραμματίσετε με τυπικό τρόπο τον προληπτικό έλεγχο της υγείας σας, δηλαδή μια επίσκεψη στο ιατρείο του οικογενειακού γιατρού σας για μια γενική ανασκόπηση και για συμβουλές που αφορούν στην υγεία σας. Μελέτη στην οποία συμμετείχαν περισσότερα από 64.000 άτομα ηλικίας 52 μέχρι 78 ετών, η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Annals of the Internal Medicine, διαπίστωσε ότι άτομα τα οποία έβαλαν στο πρόγραμμά τους τον προληπτικό έλεγχο της υγείας τους, είχαν τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες να υποβληθούν σε κολονοσκόπηση.

Απευθυνθείτε σε έμπειρο στην εξέταση γιατρό.  Φροντίστε ο έλεγχος να γίνει από έναν γαστρεντερολόγο ή από γιατρό ο οποίος έχει ειδικευτεί στις κολονοσκοπήσεις.

Κάντε επιμελή προετοιμασία.  Ακολουθείστε κατά γράμμα τις υποδείξεις του γιατρού για τον καθαρισμό του παχέος εντέρου. Μπορεί να μην είναι ευχάριστο να πίνετε το καθαρκτικό διάλυμα και να επισκέπτεστε συνεχώς την τουαλέτα, ωστόσο όσο πιο καθαρό είναι το παχύ έντερο, τόσο τόσο περοσσότερες είναι οι πιθανότητες ο γιατρός σας να μη χάσει κατά την εξέταση έναν προκαρκινωματώδη πολύποδα ή μια νεοπλασία. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό όσον αφορά τον έλεγχο της δεξιάς πλευράς του παχέος εντέρου, η οποία είναι ούτως ή άλλως δύσκολη να προσεγγγιστεί, καθώς το σχήμα και η καμπυλότητά του καθιστούν δύσκολη την εξέταση, πόσω μάλλον όταν δεν έχει γίνει σωστά και ο καθαρισμός.

Βεβαιωθείτε ότι νιώθετε άνετα.  Η κολονοσκόπηση δεν πονάει, αλλά μερικοί ασθενείς είναι πιο ευαίσθητοι απο άλλους στο αίσθημα της πίεσης που προκαλείται απο τον αντλούμενο αέρα στο παχύ έντερο. Η ανησυχία μπορεί να οδηγήσει σε υπερκινητικότητα του εξεταζόμενου, που δυσκολεύει τον γιατρό να εστιάσει στις εικόνες του παχέος εντέρου. Πράγματι, σχετική έρευνα έχει δείξει ότι σε κατεσταλμένους ασθενείς, με τη λήψη ηρεμιστικών φαρμάκων, τα αποτελέσματα τείνουν να είναι πιο ακριβή. Επομένως, εάν δεν νιώθετε άνετα στη διάρκεια της εξέτασης, ενημερώστε τον γιατρό. Εκείνος μπορεί να χορηγήσει φάρμακα με σκοπό την καταστολή, σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή κατά τη διάρκεια της εξέτασης, έτι ώστε να αισθάνεστε άνετα και να παραμένετε ακίνητοι.

 

 

Ιατρικό Περιοδικό "Popular Medicine"

Ο καρκίνος του παχέος εντέρου αποτελεί την τρίτη αιτία διεθνώς, θανάτων από κακοήθη νόσο. Ο λόγος είναι ότι οι πολύποδες του εντέρου είναι πολύ συχνό φαινόµενο όσο αυξάνεται η ηλικία, συγκεκριµένα οι µισοί άνθρωποι θα έχουν κάποιο πολύποδα στην ηλικία των 70 ετών. Στο κείµενο που ακολουθεί θα αναφερθώ στα «µυστικά» της χειρουργικής του εντέρου, τα οποία αν και αναγράφονται και διευκρινίζονται σε όλα τα σύγχρονα ξενόγλωσσα συγγράµµατα εντούτοις παραµένουν άγνωστα για τους περισσότερους ασθενείς.

Γενικά

Το παχύ έντερο (κόλον) αποτελεί το τελικό τµήµα του πεπτικού συστήµατος και είναι υπεύθυνο για την απορρόφηση κάποιων ουσιών αλλά κυρίως του νερού και ηλεκτρολυτών. Σε αυτό γίνεται ο σχηµατισµός των κοπράνων και η αποβολή τους. Το µήκος του παχέος εντέρου είναι 1,5 µέτρο, τα τελευταία 15 εκατοστά αποτελούν το ορθό τον αποθηκευτικό χώρο του εντέρου. Το ορθό έχει χωρητικότητα 0,6-1,2 λίτρα και ο κύριος ρόλος του είναι η αφόδευση.

Οι πολύποδες του παχέος εντέρου και του ορθού

Οι πολύποδες του παχέος εντέρου είναι συχνό φαινόµενο ιδίως όσο αυξάνεται η ηλικία και αποτελούν το καλόηθες σταδιο πριν την δηµιουργια του καρκινου. Ενας στους τρεις (33% του πληθυσµού) µετά τα 50 έχ ει κάποιο πολύποδα και αυτό αυξάνεται σε 50% στην ηλικία των 70.

Είναι πλέον γνωστό ότι από τους πολύποδες αυτούς κάποιος θα εξελιχθεί σε κακοήθεια, όµως η διαδικασία είναι αρκετά βραδεία ώστε να προλαβαίνουµε µε την κολονοσκόπηση να τους ανακαλύπτουµε εγκαίρως και να τους αφαιρούµε. Υπολογίζεται ότι χρειάζονται 5-10 έτη για να εξελιχθεί ο πολύποδας σε καρκίνο οπότε ξεκινώντας την κολονοσκόπηση στην ηλικία των 45-50 ετών και επαναλαµβάνοντας ανά 5 έτη (όταν είναι φυσιολογική), προλαµβάνουµε τη νόσο και αποφεύγουµε την επέµβαση.

Το µέγεθος του πολύποδα, η µορφολογία και η σύσταση του επηρεάζουν την πιθανότητα ύπαρξης ή ανάπτυξης κακοήθειας. Γενικά πολύποδες µικρότεροι από 1 εκατοστό σπάνια κρύβουν κακοήθεια (1,5%), ενώ πάνω από 2 εκ το ποσοστό κακοήθειας είναι σχεδόν 50%. Όταν κατά την κολονοσκόπηση ανευρίσκεται πολύποδας αυτός θα πρέπει να αφαιρείται ριζικά εάν είναι δυνατό από τον γαστρεντερολόγο και να αποστέλλεται για βιοψία.

Εφόσον δεν υπάρχει κακοήθεια στη βιοψία και η αφαίρεση είναι ολική δεν χρειάζεται περαιτέρω θεραπεία. Στην περίπτωση κακοήθειας συνιστάται παραποµπή για χειρουργική αντιµετώπιση και συχνά χρειάζεται ο γαστρεντερολόγος να σηµειώσει µε ειδική χρωστική το σηµείο που βρισκόταν ο πολύποδας ώστε να µπορεί να το εντοπίσει ο χειρουργός κατά την επέµβαση. Πρέπει πάντα να γίνεται προσπάθεια να αφαιρείται ακέραιος ο πολύποδας και όχι σε κοµµάτια. Γενικά ο γαστρεντερολόγος µπορεί να αφαιρέσει την µεγάλη πλειοψηφία των µικρών πολυπόδων και µόνο λίγες περιπτώσεις καταλήγουν στον χειρουργό είτε διότι δεν µπορεί να αφαιρεθεί ενδοσκοπικά (µεγάλο µέγεθος, δύσκολη θέση ή άλλοι τεχνικοί λόγοι) είτε γιατί στην βιοψία υπάρχει κακοήθεια ή υψηλόβαθµη δυσπλασία.

Καρκίνος παχέος εντέρου και ορθού

Αποτελεί την τρίτη συχνότερη κακοήθη νόσο τόσο στους άντρες (µετά τον πνεύµονα και τον προστάτη) όσο και στις γυναίκες (πνεύµονας, µαστός). Η συνήθης ηλικία εµφάνισης του µε εξαίρεση τις κληρονοµικές µορφές είναι µετά το 50 έτος και γι' αυτό συστήνεται η διενέργεια κολονοσκόπησης στην ηλικία αυτή και εάν είναι φυσιολογική ανα 5 έτη στη συνέχεια. Με την κολονοσκόπηση µπορούµε να ανακαλύψουµε πολύποδες στο έντερο και να τους αφαιρέσουµε έγκαιρα πριν εξελιχθούν σε κακοήθεις. Τα µισά περιστατικά καρκίνου του παχέος εντέρου εντοπίζονται στο ορθό και το σιγµοειδές καθώς εκ εί έχουµε την µεγαλύτερη παραµονή των τοξικών απόβλητων του οργανισµού. Η εξέλιξη ενός πολύποδα σε καρκίνο χρειάζεται µεγάλο χρονικό διάστηµα (από 5-10 έτη) και αυτό το χαρακτηριστικό είναι που µας δίνει το πλεονέκτηµα της έγκαιρης διάγνωσης µε κολονοσκόπηση ανα πενταετία.

Ο καρκίνος του παχέος εντέρου έχει καλή πρόγνωση αν αντιµετωπιστεί έγκαιρα και σωστά και µπορούµε να πετύχουµε πολύ υψηλά ποσοστά ίασης στα αρχικά στάδια. Το σηµαντικότερο θεραπευτικό βήµα στην όλη θεραπεία είναι η ριζική και σωστή χειρουργική αντιµετώπιση.

Τα «µυστικά» της χειρουργικής του παχέος εντέρου

Θα αναφερθώ χωριστά στο παχύ έντερο από το ορθό διότι υπάρχουν κάποιες σηµαντικές διαφορές καθώς το ορθό γειτονεύει µε τον σφιγκτήρα του πρωκτού που είναι πολύ σηµαντικός στον έλεγχο των κενώσεων. Το κόλον (παχύ έντερο) βρίσκεται µέσα στην κοιλιακή χώρα και κρέµεται από µια «µεµβράνη» λίπους το µεσόκολο. Το µεσόκολο περιέχει το λίπος, τα αγγεία (αρτηρίες, φλέβες) και τους λεµφαδένες. Οι λεµφαδένες είναι αδένες µεγέθους λίγων χιλιοστών υπεύθυνοι για την άµυνα του οργανισµού και αποτελούν την πρώτη θέση εντόπισης των µεταστάσεων. Είναι επίσης σηµαντικό να γνωρίζουµε ότι το κόλον χωρίζεται σε τµήµατα και κάθε ένα από αυτά έχει αντίστοιχη περιοχή στο µεσόκολο. Τα τµήµατα του παχέος εντέρου είναι το ανιόν (δεξιό) κόλον, εγκάρσιο, κατιόν (αριστερό) και σιγµοειδές κόλον. Ποια είναι όµως η σηµασία της ανατοµίας αυτής στη χειρουργική του καρκίνου;

Όπως είναι λογικό, θα πρέπει όταν αφαιρούµε ένα τµήµα εντέρου που πάσχει από όγκο να µην αρκούµαστε µόνο στην τοπική εκτοµή αυτού δηλαδή αφαίρεση µόνο µικρού τµήµατος εντέρου εκατέρωθεν του όγκου.

Πρέπει να αφαιρείται όλο το τµήµα του εντέρου (µε βάση την κατανοµή που προανέφερα) και όλο το αντίστοιχο τµήµα του µεσόκολου, διότι εκεί περιέχονται οι λεµφαδένες µε τις µεταστάσεις. Πώς ό µως γνωρίζει κανείς ότι έχει γίνει πράγµατι µια σωστά ογκολογική επέµβαση µε βάση τους κανόνες της χειρουργικής ογκολογίας;

Η απάντηση βρίσκεται στη βιοψία του αφαιρεθέντος εντέρου που πρέπει να πληροί κάποιους βασικούς κανόνες:

  1. Τα όρια εκτοµής του εντέρου θα πρέπει να είναι καθαρά και τουλάχιστον 5 εκατοστά µακριά από τον όγκο (ισχύει µόνο στο παχύ έντερο όπου υπάρχει αρκετό µήκος για να επιτευχθεί αυτό).
  2. Οι λεµφαδένες που περιέχονται στο συναφερεθέν µεσόκολο να είναι τουλάχιστον 12 για να είναι εφικτή η σταδιοποίηση του καρκινου και να θεωρείται ογκολογική η επέµβαση.
  3. Να µην υπάρχει υπολειµµατική νόσος (υπόλοιπο όγκου που παραµένει µέσα στον ασθενή) µε εξαίρεση τους πολύ µεγάλους όγκους που διηθούν γειτονικά όργανα.

Με αυτά τα κριτήρια µπορούµε να εκτιµήσουµε την επάρκεια της επέµβασης. Η ορθή ογκολογικά επέµβαση είναι που θα εξασφαλίσει τη µέγιστη δυνατή επιβίωση στον ασθενή. Οι υπόλοιπες θεραπείες (χηµειοθεραπεία, ακτινοθεραπεία) αν και σηµαντικές δεν µπορούν να διορθώσουν µια ανεπαρκή ογκολογικά εγχείρηση αλλά ούτε να επιτύχουν τα οφέλη της σωστής ογκολογικά επέµβασης.

Τα «µυστικά» της χειρουργικής του ορθού

Το ορθό όντας το τελικό άκρο του παχέος εντέρου και λόγω της ανατοµικής του θέσης επιβάλει διαφορετικούς κανόνες στην αντιµετώπιση των όγκων που το προσβάλλουν. Τα ιδιαίτερα σηµαντικά χαρακτηριστικά του ορθού είναι τα ακόλουθα:

  1. Το ορθό αποµονώνεται από τα υπόλοιπα όργανα της κοιλίας µε το περιτόναιο (µια λεπτή µεµβράνη που καλύπτει τα όργανα της κοιλίας).
  2. Ο χώρος που περιβάλλει το ορθό είναι αρκετά στενός καθώς αυτό κατέρχεται µέσα στην πύελο (λεκάνη) η οποία στενεύει όσο προχωράµε προς το κατώτερο άκρο της.
  3. Στο στενό αυτό χώρο δεξιά και αριστερά από το ορθό πορεύονται σηµαντικά αγγεία, νεύρα (υπεύθυνα για την ούρηση και τη στύση) και οι ουρητήρες. Οποιαδήποτε κάκωση σε αυτά αποτελεί σοβαρή επιπλοκή.
  4. Το µεσοορθό είναι για το ορθό ότι είναι το µεσόκολο για το κόλον (παχύ έντερο), όµως η αφαίρεση του τεχνικά είναι πιο απαιτητική διότι οι αποστάσεις από τα σηµαντικά όργανα στην πύελο είναι πολύ µικρές. Το ορθό πρέπει να αφαιρείται µαζί µε το µεσοορθό που το περιβάλλει διότι περιέχει όλους τους λεµφαδένες µε τις πιθανές µεταστάσεις.
  5. Στο τέλος του ορθού βρίσκεται η περιοχή του πρωκτού που περιλαµβάνει και το σφιγκτήρα (το µυ που ελέγχει την αφόδευση). Τα τελευταία 5 εκ του ορθού είναι τόσο κοντά στα νεύρα και εγκλωβισµένα σε πολύ στενό χώρο ανάµεσα στα οστά της λεκάνης, την ουροδόχο κύστη και τη µήτρα (στη γυναίκα) που η πρόσβαση του χειρουργού χωρίς την ανάλογη εµπειρία καιεξειδίκευση είναι αδύνατη.

Για όλους τους παραπάνω λόγους η αφαίρεση ενός όγκου στο ορθό είναι τόσο δυσχερέστερη όσοα υτός πλησιάζει στον σφιγκτήρα. Η «λύση» σε αυτό το πρόβληµα δόθηκε αρχικά µε την επέµβαση της κοιλιοπερινεϊκής εκτοµής όπου ο χειρουργός αφού φτάσει όσο χαµηλά µπορεί από την κοιλιακή τοµή πηγαίνει και αφαιρεί το υπόλοιπο έντερο µαζί µε το σφιγκτήρα από τον πρωκτό.

Ευνόητο είναι ότι εφόσον αφαιρείται ο σφιγκτήρας δηµιουργείται µια µόνιµη παρά φύση έδρα για να αποβάλλονται τα κόπρανα.

Αυτή η περίπτωση που ο όγκος βρίσκεται κοντά στον σφιγκτήρα (απόσταση µικρότερη από 5 εκ) αποτελεί τη µεγάλη διαµάχη των τελευταίων ετών µεταξύ χειρουργών µε ή χωρίς εξειδίκευση στη χειρουργική του εντέρου.

Υπάρχει µια ο µάδα εξειδικευµένων χειρουργών που µπορεί να χειρουργήσει όγκους κοντά στο σφιγκτήρα χωρίς να τον αφαιρέσει και ο ασθενής διατηρεί τη φυσιολογική του λειτουργία (αποφεύγει τη µόνιµη παρά φύση).

Η επέµβαση αυτή εκτελείται από λίγους ειδικούς χειρουργούς και ονοµάζεται «πολύ χαµηλή προσθία εκτοµή», µπορεί δε να γίνει ακόµα και σε όγκους 1-2 εκ από το σφιγκτήρα.

Ο µεγάλος «µύθος» ότι ο ασθενής µε καρκίνο του ορθού καταλήγει µε µόνιµη παρά φύση έδρα πλέον έχει καταρριφθεί και αυτό είναι πολύ σηµαντικό να το γνωρίζουν οι ασθενείς. Μόνο όταν προσβάλλεται ο σφιγκτήρας επιβάλλεται η αφαίρεση του. Διαφορετικά ακόµα και το 1 εκ απόσταση του όγκου από το σφιγκτήρα µπορεί να είναι αρκετό στο ορθό για να γίνει µια σωστή ογκολογικά επέµβαση. Να διευκρινίσω ότι τα 1-2 εκ (απόσταση από τον όγκο) στο ορθό είναι επαρκής απόσταση όπως έχουν αποδείξει πολλές πρόσφατες µελέτες ενώ στο παχύ έντερο προτιµάται µια απόσταση ασφαλείας 5 εκατοστών.

Η σύγχρονη λοιπόν τάση διεθνώς είναι η µείωση του αριθµού των επεµβάσεων αφαίρεσης του σφιγκτήρα, οι οποίες πλέον γίνονται µόνο όταν προσβάλλεται και αυτός από τον όγκο ή αν υπάρχει σοβαρό πρόβληµα ακράτειας οπότε σε αυτές τις περιπτώσεις γίνεται κοιλιοπερινεϊκή εκτοµή και µόνιµη κολοστοµία.

Όλα τα παραπάνω µε πολύ περισσότερες λεπτοµέρειες για την θεραπεία του καρκίνου του εντέρου περιγράφονται στις οδηγίες (guidelines) που εκδίδονται από µεγάλους διεθνείς ογκολογικούς οργανισµούς του εξωτερικού. Ένας από αυτούς είναι το Αµερικάνικο NCCN www.nccn.org που εκδίδει οδηγίες για κάθε µορφή καρκίνου οι οποίες ανανεώνονται ετησίως µε ό,τι καινούριο προκύπτει από τις έρευνες.

Συµπεράσµατα

Πολύποδες

  • Οι πολύποδες του παχέος εντέρου είναι συχνό φαινόµενο ιδίως όσο αυξάνεται η ηλικία.
  • Αποτελούν το καλόηθες στάδιο πριν την δηµιουργία του καρκίνου.
  • Ένας στους τρεις µετά τα 50 έχει κάποιο πολύποδα.
  • Χρειάζονται 5-10 έτη για να εξελιχθεί ο πολύποδας σε καρκίνο.
  • Συστήνεται κολονοσκόπηση στην ηλικία των 45-50 ετών και επανάληψη ανά 5 έτη.
  • Υποχρεωτική αφαίρεση κάθε πολύποδα και βιοψία.

Καρκίνος παχέος εντέρου

  • Στον καρκίνο του παχέος εντέρου πρέπει να αφαιρείται όλο το τµήµα του εντέρου και όλο το αντίστοιχο τµήµα του µεσόκολου, διότι εκεί περιέχονται οι λεµφαδένες µε τις µεταστάσεις
  • Τα όρια εκτοµής του εντέρου θα πρέπει να είναι καθαρά και τουλάχιστον 5 εκατοστά σε απόσταση από τον όγκο.
  • Οι λεµφαδένες που περιέχονται στο µεσόκολο να είναι τουλάχιστον 12.
  • Να µην υπάρχει υπολειµµατική νόσος (υπολείµµατα όγκου) στον ασθενή.

Καρκίνος ορθού

  • Στα τελευταία 5 εκ του ορθού η πρόσβαση του χειρουργού χωρίς την ανάλογη εµπειρία και εξειδίκευση είναι σχεδόν αδύνατη.
  • Η επέµβαση πολύ κοντά στο σφιγκτήρα ονοµάζεται «πολύ χαµηλή προσθία εκτοµή» γίνεται σε όγκους που απέχουν έως και 1-2 εκ από το σφιγκτήρα αποφεύγοντας την µόνιµη παρά φύση έδρα.
  • Ο µεγάλος «µύθος» ότι ο ασθενής µε καρκίνο του ορθού κοντά στο σφιγκτήρα καταλήγει πάντα µε µόνιµη παρά φύση έδρα πλέον έχει καταρριφθεί.
  • Η αφαίρεση του σφιγκτήρα και η µόνιµη παρά φύση έδρα πλέον γίνονται µόνο όταν προσβάλλεται από τον όγκο ή αν υπάρχει σοβαρό πρόβληµα ακράτειας.

Οι ασθενείς σήµερα έχουν περισσότερες θεραπευτικές επιλογές από ό,τι στο παρελθόν, θα πρέπει όµως να ενηµερώνονται και να αναζητούν εξειδικευµένη ιατρική αντιµετώπιση.

 

Δια μέσου του ορθού, χωρίς τομές στην κοιλιακή χώρα και με τη χρήση μικροχειρουργικών εργαλείων και κάμερας υψηλής ευκρίνειας γίνεται πλέον μεγάλος αριθμός επεμβάσεων για την αντιμετώπιση παθήσεων του τελικού τμήματος του παχέος εντέρου!

Η μέθοδος είναι ελάχιστα επεμβατική και ονομάζεται Διαπρωκτική Ενδοσκοπική Μικροχειρουργική (ΤΕΜ), ενώ πρωτοεφαρμόστηκε πιλοτικά πριν από περίπου 25 χρόνια. Όμως την τελευταία πενταετία λόγω της επαναστατικής εξέλιξης της τεχνολογίας (μικροχειρουργικά εργαλεία, κάμερες υψηλής ευκρίνειας κ.λ.π) εφαρμόζεται πλέον σε ευρεία κλίμακα.

Τα αποτελέσματα της από εξειδικευμένα κέντρα της Αμερικής και της Ευρώπης, σε χιλιάδες ασθενείς, παρουσιάστηκαν και στο 20ο Διεθνές, Ετήσιο, Λαπαροσκοπικό Συνέδριο, το οποίο πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι, 24 με 26 Ιανουαρίου 2013,με τη συμμετοχή διάσημων χειρουργών από ολόκληρο τον κόσμο.

«Με τη μέθοδο αυτή αποφεύγονται οι τομές τόσο της ανοιχτής όσο και της λαπαροσκοπικής χειρουργικής στην κοιλιακή χώρα του ασθενή, ενώ ελαχιστοποιούνται οι παρενέργειες» αναφέρει ο Δρ. Αναστάσιος Ξιάρχος, πρόεδρος της Ελληνικής Επιστημονικής Εταιρείας Ορθοπρωκτικής Χειρουργικής και Διευθυντής Χειρουργός στον Όμιλο Ιατρικού Αθηνών, Ιατρικό Περιστερίου, που συμμετείχε, όπως κάθε χρόνο, στο συνέδριο.

Σύμφωνα με ανακοινώσεις Κλινικών από μεγάλα Νοσοκομεία χωρών του εξωτερικού, που έγιναν στο 20ο Διεθνές Λαπαροσκοπικό Συνέδριο στο Παρίσι, τα αποτελέσματα της μεθόδου είναι εξαιρετικά για τους ασθενείς.

Με την ελάχιστα επεμβατική μέθοδο οι χειρουργοί παχέος εντέρου και πρωκτού αφαιρούν πιο εύκολα καλοήθεις πρωκτικούς πολύποδες, όγκους, μορφώματα και συγκεκριμένους τύπους πρωκτοορθικών καρκίνων αρχικού σταδίου.

Μάλιστα είναι εξαιρετικά ευεργετική σε ασθενείς με κακοήθεια διότι με αυστηρά συγκεκριμένες ενδείξεις αφαιρείται ο όγκος και ο ασθενής γλιτώνει την παρά φύση έδρα (κολοστομία) και το χειρουργείο που απαιτεί το άνοιγμα της κοιλιακής χώρας.

Επίσης για μορφώματα, που δεν γίνεται να αφαιρεθούν κατά την κολονοσκόπηση, η ΤΕΜ δίνει λύση.

Η ΤΕΜ γίνεται σε επιλεγμένα ιατρικά κέντρα σε ολόκληρο τον κόσμο.

Σύμφωνα με τον Δρ. Αν. Ξιάρχο, Πρόεδρο της Ελληνικής Εταιρείας Ορθοπρωκτικής Χειρουργικής, εφαρμόζεται και στη χώρα μας και μεταξύ των άλλων και από την ομάδα του στη Χειρουργική Κλινική του Ιατρικό Περιστερίου, την οποία διευθύνει.

Η μέθοδος έχει προσφέρει πολλά στους ασθενείς, ενώ έχει αλλάξει προς το καλύτερο τη χειρουργική του παχέος εντέρου και του ορθού, αφού στο παρελθόν η χειρουργική αφαίρεση πρωκτικών όγκων πάντα απαιτούσε μεγάλα χειρουργεία ανοικτής κοιλιάς.

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΤΕΜ

Μερικά από τα πλεονεκτήματα που προσφέρει η νέα μέθοδος είναι:

  • O χειρουργός μπορεί να φτάσει με καλύτερη ορατότητα και ακρίβεια βαθειά μέσα στο ορθό.
  • Απουσία χειρουργικής τομής
  • Ελάχιστη αιμορραγία
  • Ελάχιστες επιπλοκές και επίπτωση σε φλεγμονές
  • Απουσία κινδύνου μετεγχειρητικού ειλεού
  • Μικρότερη παραμονή στο νοσοκομείο
  • Μικρότερο κόστος για τον ασθενή και το ασφαλιστικό του ταμείο
  • Ταχύτερη επάνοδος στις καθημερινές δραστηριότητες.
  • Αποφυγή κολοστομίας (παρά φύση έδρα)

Στα πλαίσια του συνεδρίου μετά από πρότασης της Ελληνικής Επιστημονικής Εταιρείας Ορθοπρωκτικής Χειρουργικής ο διάσημος Γάλλος χειρουργός Jean Louis Dulucq, έγινε επίτιμος πρόεδρος της εταιρείας και εγκαινιάστηκε επιστημονική συνεργασία με την Κλινική που διευθύνει στο Μπορντώ της Γαλλίας.

Πληροφορίες

Δρ. Αναστάσιος Ξιάρχος
www.axiarchos.gr

Κολύμβηση

Video

O Δρόμος για την Θεραπεία αποτελεί το site στον χώρο της υγείας, που απευθύνεται σε ασθενείς, ενημερώνοντάς τους για θέματα κλασικής ιατρικής αλλά και εναλλακτικών θεραπειών.

Η ιστοσελίδα περιέχει πληροφορίες και άρθρα, με σκοπό την ενημέρωση και μόνο. Στην περίπτωση που θέλετε να εφαρμόσετε μία θεραπεία που αναγράφεται στο dromostherapeia.gr, επιβάλλεται να συμβουλευτείτε τον γιατρό σας. Η πληροφόρηση που δίνεται εδώ δεν είναι, δεν μπορεί και δεν πρέπει να χρησιμοποιείται σαν βάση για διάγνωση ή επιλογή θεραπείας.
Ο dromostherapeia.gr δεν φέρει καμία ευθύνη για τυχόν λάθη ή παραλείψεις ή οποιοδήποτε πρόβλημα προκύψει που να έχει σχέση με υλικό που περιλαμβάνεται σ’ αυτήν.