Αρκετοί από εμάς εκδηλώνουμε αν μη τι άλλο σκεπτικισμό σε πράγματα που επιφέρουν τέτοια δραματικά αποτελέσματα, σε μικρό σχετικά διάστημα, όπως η αισθητική οδοντιατρική. Πολλοί επίσης νομίζουν ότι πρέπει κάποιος να είναι εύπορος ή να ανήκει στον καλλιτεχνικό κόσμο για να μπορέσει να ανανεώσει ή να ομορφύνει το χαμόγελό του.

Σε αυτόν το σκεπτικισμό προσθέτουν πολλές φορές και γνώμες (ας μην κρυβόμαστε και από συναδέλφους μη ασχολούμενους με τον τομέα αυτό), που θεωρούν ότι η οδοντιατρική χρησιμεύει μόνο στο να λύνει προβλήματα της στοματικής κοιλότητας (βλέπε πόνο, περιοδοντίτιδα, αποστήματα κλπ). Για να το αναγάγουμε σε ένα άλλο επίπεδο τι θα κάναμε χωρίς πλαστικούς χειρουργούς αν θέλαμε να διορθώσουμε ατέλειες ή όντως θύματα ενός τροχαίου θέλαμε να επαναφέρουμε το πρόσωπο ή και το σώμα μας στην αρχική τους κατάσταση;

Γι' αυτό ας προσπαθήσουμε να απαντήσουμε σε κάποιες ερωτήσεις και να ρίξουμε φως σε κάποιους μύθους που κυκλοφορούν με αποτέλεσμα το ευρύ κοινό να μην ξέρει τι να πιστέψει.

Η ερώτηση που οι περισσότεροι ασθενείς κάνουν, είναι: ''Κάνει κακό η λεύκανση στο σμάλτο των δοντιών;''  Η απάντηση εδώ είναι εμφατικά όχι, εφόσον γίνεται με την επίβλεψη του οδοντίατρου. Πάντα υπάρχουν άτομα που είτε ακολουθώντας μια τεκμηριωμένη τεχνική στα άκρα ή που χρησιμοποιούν προϊόντα αμφιβόλου ποιότητας, καταλήγουν σε ένα μη επιθυμητό αποτέλεσμα.

Όλες οι έρευνες που έχουν γίνει μέχρι τώρα, από πανεπιστήμια και εγκεκριμένες οδοντιατρικές εταιρείες, δείχνουν ότι η σωστή λεύκανση των δοντιών είναι απόλυτα ασφαλής.

Γι'αυτό λοιπόν όσοι ενδιαφέρεστε, επισκεφθείτε ένα συνάδελφο με πείρα στις λευκάνσεις δοντιών.

Μια άλλη ερώτηση, συχνή και αυτή, είναι η εξής:  ''Τα λευκά σφραγίσματα χαλάνε πιο εύκολα από τα μαύρα;''  Εδώ θα μπορούσαμε να ανοίξουμε μια σειρά συζητήσεων αλλά καλύτερα να σας δώσω μια αναλογία. Πολλοί πίστευαν ότι τα παλιά αυτοκίνητα, με τους τόνους από ατσάλι που είχαν, ήταν καλύτερα από τα σύγχρονα, που όταν συγκρούονται ''τσαλακώνονται'' λες και ήταν φτιαγμένα από τσίγκο. Αυτή είναι όμως η μισή αλήθεια. Διότι η άλλη μισή λέει ότι τα αυτοκίνητα αυτά είναι φτιαγμένα έτσι ώστε να διαλύονται σε μια σύγκρουση, προστατεύοντας στο έπακρον τους επιβάτες.

Έτσι και εδώ τα μεταλλικά ή μαύρα σφραγίσματα μπορεί φαινομενικά να ''βρίσκονται'' στο δόντι για αρκετά χρόνια, όμως κάτω από αυτό μπορεί να έχει υποστεί το δόντι μεγάλη ζημιά, χωρίς ο ασθενής να έχει και συμπτώματα πολλές φορές.

Η ειδοποιός διαφορά εδώ είναι ότι το μαύρο σφράγισμα τοποθετείται σαν ''σφήνα'' στο δόντι ενώ το λευκό συγκολλάται με αυτό μέσω μιας χημικομηχανικής διαδικασίας. Έτσι στη μία περίπτωση μιλάμε για μέταλλο που ''κάθεται'' στο δόντι ενώ στην άλλη για πλαστικό που έχει συγκολληθεί μέσα σε αυτό. Για να γίνει η συγκόλληση αυτή θέλει όμως περισσότερο χρόνο και πολύ πιο αυστηρή τεχνική απ' ότι το μαύρο σφράγισμα. Το αποτέλεσμα όμως είναι καθολικά ανώτερο.

Υπάρχει επίσης μια άλλη μερίδα ανθρώπων που διερωτώνται:  ''Τα δόντια μου έχουν πολλά σφραγίσματα, τα οποία έχουν αρχίσει να χρωματίζονται. Τι πρέπει να κάνω;''

Όπως είπαμε η αισθητική οδοντιατρική προσπαθεί να αποδίδει θεραπείες συντηρητικής φύσεως στις περισσότερες περιπτώσεις. Εδώ όμως όταν ένα δόντι ή περισσότερα έχουν πολλά σφραγίσματα, τότε η πιο κατάλληλη θεραπεία είναι η εφαρμογή στεφάνης (θήκης). Ναι μεν χρειάζεται τροχισμός ολόκληρου του δοντιού, από την άλλη όμως το περισσότερο μέρος αυτού είναι σφράγισμα το οποίο ενδέχεται να σπάσει λόγω έλλειψης οδοντικής ουσίας περιμετρικά για να το προστατεύει.

Για το λόγο αυτό η θεραπευτική αγωγή για κάθε ασθενή είναι διαφορετική και πρέπει να εφαρμόζονται μέθοδοι με βάση τις ανάγκες του/της και όχι με κριτήριο ποια είναι η πιο δημοφιλής αυτήν την εποχή.

Τέλος όπως θίξαμε και στην αρχή, πολλοί ασθενείς φοβούνται, ιδίως σε καιρούς χαλεπούς όπως οι σημερινοί, το κόστος: "Θα ήθελα να φτιάξω ένα ωραίο χαμόγελο, αλλά φοβάμαι ότι θα είναι μια πολύ ακριβή διαδικασία''.

Η αλήθεια είναι ότι όταν σε οτιδήποτε κάνουμε έχουμε επιλογές, πάντα θα υπάρχει η ακριβή και η προσιτή, η βέλτιστη και η καλή επιλογή κ.ο.κ. Εδώ το κόστος κυμαίνεται με βάση την επιλογή των υλικών και την εμπειρία και κατάρτιση του εξειδικευμένου οδοντίατρου.

Κατά γενική ομολογία, μπορεί κάποιος να αναβαθμίσει το χαμόγελό του χρησιμοποιώντας ρητίνη ή το λεγόμενο bonding αντί της πορσελάνης που είναι πιο ακριβή. Το αποτέλεσμα είναι πολύ καλό, διαρκεί 5-8 ή και περισσότερα χρόνια αναλόγως και της στοματικής υγιεινής του ασθενούς και μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως έχει (με μια ανανέωση στο μέλλον ίσως) ή ως μεταβατικό στάδιο αν επιθυμεί ο ασθενής πορσελάνη στο μέλλον για μεγαλύτερη διάρκεια αποτελέσματος.

Προσωπικά θεωρώ πως ακόμη και η διόρθωση ενός και μόνο μπροστινού δοντιού που έχει σπάσει ή αποχρωματιστεί ή είναι στραβό και χαλάει έτσι όλη την οδοντική σύνθεση, είναι αισθητική οδοντιατρική. Δε χρειάζεται κάποιος να έχει ένα γενικευμένο πρόβλημα αισθητικής των δοντιών του/της για να παρέμβουμε. Πολλές φορές μικρές αλλά σωστές παρεμβάσεις έχουν δραματικά αποτελέσματα.