ΝΤΙ ή Κλασσικός Νάρθηκας; Πιο προστατεύει καλύτερα;
Τα τελευταία χρόνια δυστυχώς ο αριθμός των ασθενών που παρουσιάζονται στα οδοντιατρεία με προβλήματα στην Κροταφογναθική Διάρθρωση (ΚΓΔ), είναι ανησυχητικά αυξημένος σε παγκόσμια κλίμακα.
Για να δούμε πως αυτοί οι νάρθηκες μπορούν να βοηθήσουν ανθρώπους που πάσχουν, ας κάνουμε μια σύντομη αλλά διαφωτιστική ανασκόπηση του προβλήματος.
Στις 80% των περιπτώσεων ο πόνος που νοιώθουν οι ασθενείς στην περιοχή του προσώπου αλλά και της κεφαλής γενικώτερα είναι μυϊκής φύσεως.
Έτσι μπορεί να εμφανιστεί ως ημικρανία, τακτικός πρωινός πονοκέφαλος, πόνος στις αρθρώσεις των γναθών, του αυχένα, ή πάνω από την κόγχη των ματιών, πόνος σε ένα ή περισσότερα δόντια κλπ. Επίσης δημιουργεί δυσκολίες και περιορισμούς στο άνοιγμα του στόματος με αποτελέσμα να κουράζεται ο ασθενής ακόμη και όταν τρώει.
Το υπόλοιπο 20% είναι πραγματικά προβλήματα της ΚΓΔ (μετατοποισμένος δίσκος, αποτριμμένος κόνδυλος κ.ο.κ) και δε θα εξετασθούν σε αυτό το άρθρο ή είναι προβλήματα νευρολογικής φύσης και υπόκεινται σε άλλες ιατρικές ειδικότητες.
Ο πρώτος βασικός λόγος για τα εν λόγω συμπτώματα, είναι το τρίξιμο ή σφίξιμο των δοντιών. Η εμφάνισή του στο στόμα φαίνεται από τα σπασμένα δόντια ή την αποτριβή αυτών με αποτέλεσμα τα δόντια να έχουν μυτερές γωνίες και να μικραίνουν σε ύψος.
Ο δεύτερος λόγος είναι ο λανθασμένος τρόπος με τον οποίον τα πάνω δόντια μας έρχονται σε επαφή με τα κάτω. Όταν το δάγκωμα δεν είναι το σωστό αρχίζουμε να τρίζουμε τα δόντια μας έτσι να εξισσοροπήσουμε το δάγκωμά μας. Και δε είναι απαραίτητο τα δόντια να είναι στραβά. Ακόμα και με μια φαινομενικά "ίσια" οδοντοστοιχία μπορεί να υπάρχει τέτοιο πρόβλημα.
Οι συνέπεις και των δύο αυτών λόγων είναι η υπερβολική δραστηριότητα των μυών των γναθών, του προσώπου και της κεφαλής. Έρευνες έχουν δείξει ότι άτομα που τρίζουν τα δόντια τους (συνήθως το βράδυ όταν κοιμούνται), ασκούν πίεση από 6 ως 20 φορές μεγαλύτερη του φυσιολογικού.
Η θεραπεία στις περιπτώσεις αυτές, όπως έχει καταγραφεί παγκοσμίως, ποικίλλει αρκετά: από έναν νάρθηκα βρυγμού (η επιστημονική ονομασία του τριξίματος) μέχρι και προσθετική αποκατάσταση μερικών ή και όλων των δοντιών του στόματος έτσι ώστε το σχήμα και η διάταξή τους να είναι ευνοική και να μειώνει τη μυϊκή δραστηριότητα.
Όσον αφορά τώρα τους νάρθηκες αυτούς, σήμερα μπορούμε κατά ένα μεγάλο ποσοστό να τους κατατάξουμε σε δύο κατηγορίες, με τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά τους φυσικά: τον κλασσικό νάρθηκα και τον πιο καινούργιο, το ΝΤΙ (αν και έχει εφαρμοστεί ήδη σε 2,5 εκατομμύρια ασθενείς).
Ο κλασσικός καλύπτει όλα τα δόντια (συνήθως της μίας γνάθου) με αποτέλεσμα ο ασθενής να μπορεί να φέρνει σε επαφή όλα του τα δόντια με την προοπτική όμως ότι υπάρχει ένα κομμάτι πλαστικό ανάμεσά τους που προστατεύει τα δόντια από το τρίξιμο.
Ο ΝΤΙ είναι μία πλαστική συσκευή που καλύπτει από 2 ως 4 μπροστινά δόντια, ενώ όλα τα δόντια πίσω από τους κυνόδοντες δεν ακουμπούν μεταξύ τους καθόλου. Η θεωρία εδώ είναι ότι η μυική δραστηριότητα των μυών της γνάθου ελαττώνεται σημαντικά όταν δεν έχουμε επαφή των "πίσω" δοντιών.
Έχετε προσπαθήσει να δαγκώσετε και να σπάσετε ένα μολύβι ποτέ; Με τα πίσω δόντια είναι σχετικά εύκολα αλλά με τα μπροστά είναι εξαιρετικά δύσκολο. Και αυτό γιατί οι μύες της μάσησης βρίσκονται γύρω από τα πίσω δόντια και όχι τόσο στα μπροστά.
Πολλοί ασθενής προτιμούν τον ΝΤΙ γιατί είναι σημαντικά μικρότερος σε σχέση με τον κλασσικό νάρθηκα, αν και μετά από κάποιες ημέρες χρήσης η διαφορά αυτή εξομαλύνεται.
Επίσης σε ασθενείς που το πρόβλημά τους είναι οξείας μορφής, ο ΝΤΙ είναι η λύση γιατί κατασκευάζεται άμεσα από τον οδοντίατρο σε μια συνεδρία. Έτσι ο ασθενής φεύγει από το ιατρείο με ένα θεραπευτικό μέσο που μπορεί να το χρησιμοποιήσει την ίδια ημέρα. Μάλιστα από ερωτηματολόγια της εταιρίας που τον κατασκευάζει, πολλοί ασθενείς αναφέρουν σημαντική βελτίωση σε μία νύκτα, ενώ σε άλλους μπορεί να χρειαστεί και ένας μήνας.
Μεγάλη βοήθεια μας παρέχει ο ΝΤΙ και ως διαγνωστικό μέσο. Αν ο πόνος που έχει ο ασθενής ελαττωθεί μέσα στο χρονικό περιθώριο που αναφερθήκαμε τότε μιλάμε ότι ο ασθενής ανήκει στην κατηγορία του 80% , δηλαδή το πρόβλημα είναι καθαρά μυϊκό. Έτσι μειώνεται ή και εξαλείφεται η εξάρτηση του ασθενή από φάρμακα είτε παυσίπονα είτε ηρεμιστικά.
Πολλές από τις ημικρανίες που είχαν αντιμετωπιστεί ως πρόβλημα νευρολογικής αιτίας και είχαν καταλήξει σε ιατρικό αδιέξοδο, "θεραπεύτηκαν" με την χρήση ενός τέτοιου νάρθηκα.
Ο ΝΤΙ επίσης μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως κλινικό εργαλείο κατά την ολική προσθετική αποκατάσταση των δοντιών ενός ασθενούς. Ο εν λόγω ασθενής τον χρησιμοποιεί για 24-48 ώρες πριν το ραντεβού του με αποτέλεσμα ο οδοντίατρος να μπορεί να πάρει μέτρα για τις οδοντιατρικές αποκαταστάσεις με τους κονδύλους της κάτω γνάθου στη σωστή τους ορθοπεδική τους θέση. Αυτό επιτυγχάνεται γιατί οι μύες πλέον είναι χαλαροί και όχι σπαστικοί και επώδυνοι.
Έτσι μπορεί ο καθένας από εμάς να δει τα πολλά πλεονεκτήματα του νάρθηκα ΝΤΙ. Υπάρχουν βέβαια περιπτώσεις όπου ο κλασσικός νάρθηκας είναι προτιμότερος.
Όλα ξεκινούν από τη σωστή διάγνωση, όχι μόνο κλινική αλλά και πολλές φορές και ακτινογραφική. Ο θεράπων συνάδελφος θα πρέπει να ελέγξει διεξοδικά την ΚΓΔ, τους μύες των γναθών, του προσώπου και της κεφαλής, τα δόντια φυσικά και ιδίως το πως έρχονται σε επαφή μεταξύ τους πριν αποφασίσει ποιος από τους 2 νάρθηκες είναι ο ιδανικότερος σε κάθε περίπτωση.
Το σίγουρο είναι ότι όποιον και να διαλέξουμε, σίγουρα τα οφέλη θα είναι πολλά από μια τόσο συντηρητική θεραπεία.
Μοιραστείτε με φίλους σας: 
