Τερηδόνα είναι η διάλυση του σμάλτου των δοντιών από τα οξέα του στόματος. Τα οξέα αυτά παράγονται από τη ζύμωση των τροφών από τα βακτήρια που υπάρχουν σε κάθε φυσιολογική στοματική κοιλότητα.

Ο άνθρωπος του δυτικού πολιτισμού (των βιομηχανικά ανεπτυγμένων χωρών) μαστίζεται από την τερηδόνα που αν δεν αντιμετωπιστεί σωστά και έγκαιρα καταλήγει στην απώλεια των δοντιών. Ένας βασικός παράγοντας για την εμφάνιση της νόσου είναι η διατροφή του "πολιτισμένου" ανθρώπου με μεγάλη ποσότητα κατεργασμένων τροφών πλούσιων σε κατεργασμένους υδατάνθρακες (αποφλοιωμένο ρύζι, σοκολάτα, γλυκά, λευκό ψωμί, σνακ πλούσια σε ζάχαρη).
Είναι βασικό να αναφέρουμε ότι οι πρωτόγονοι πολιτισμοί με διαφορετικές διατροφικές συνήθειες, στερούνταν την εμφάνιση τερηδόνας. Η εμφάνιση της νόσου στους πολιτισμούς αυτούς, άρχισε όταν "εκπολιτίστηκαν" και στη διατροφή τους μπήκαν τροφές με κατεργασμένους υδατάνθρακες.

Για την αντιμετώπιση της τερηδόνας η κλασσική οδοντιατρική προτείνει τη σκλήρυνση του σμάλτου με τη φθορίωση των δοντιών

Η Ομοιοπαθητική εδώ και 60 χρόνια αναφέρει ότι η χρησιμοποίηση του φθορίου από γενική οδό (φθορίωση του νερού και χορήγηση δισκίων φθορίου στα παιδιά) έχει καταστροφικές συνέπειες στη σωματική και ψυχοδιανοητική υγεία του ατόμου. Τα άτομα που λαμβάνουν φθόριο από γενική οδό για αρκετούς μήνες ή χρόνια μπορούν να αναπτύξουν συμπτώματα χρόνιας δηλητηρίασης με καταστροφικές επιπτώσεις στην ψυχοσωματική τους ισορροπία.

Η χρόνια δηλητηρίαση από το φθόριο έχεις τις παρακάτω σωματικές επιπτώσεις:

1. μετατροπή των συνδετικών ινών του οργανισμού σε ελαστικές. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ένα μέρος από τις συνδετικές ίνες που στηρίζουν τις αρθρώσεις και το σκελετό μετατρέπονται σε ελαστικές και ο ασθενής εμφανίζει συχνές μετατοπίσεις των αρθρώσεών του π.χ., εξάρθρωση των άκρων ποδιών μετά από γυμναστική, μετατοπίσεις σπονδύλων, εξαρθρώσεις της ωμοπλάτης μετά από το σήκωμα μικρών βαρών.
2. διαταραχή του μεταβολισμού των οστών με συνέπεια την οστική αραίωση (οστά εύθραυστα που σπάνε εύκολα και δύσκολα επουλώνονται) ή την οστική πύκνωση (αγκυλωτή σπονδυλαρθρίτιδα).
3. παρεμβολή στο σχηματισμό των δοντιών με δημιουργία δοντιών ανώμαλου σχήματος και χρώματος.
4. συσσώρευση στους αδένες του σώματος και στα αγγεία: στο θυρεοειδή αδένα με συνέπεια αργή σωματική ανάπτυξη και τάση για διανοητική καθυστέρηση (παιδία πολύ κοντά για την ηλικία τους), στην υπόφυση όπου παρουσιάζεται ατροφία, στο συκώτι όπου παρουσιάζεται λιπώδης εκφύλιση – κίρρωση, στο τοίχωμα των φλεβών και των σπλάχνων όπου προκαλείται χαλάρωση και πτώση (κιρσοί, αιμορροΐδες, ανευρύσματα κ.λ.π.).

Η χρόνια δηλητηρίαση από το φθόριο έχεις τις παρακάτω ψυχοδιανοητικες επιπτώσεις:

1. βαθειά αίσθηση του ανικανοποίητου σε όλα τα επίπεδα της ζωής
2. ανάπτυξη εξαιρετικά βίαιης και επιθετικής συμπεριφοράς (χούλιγκανς), απάθεια και αδιαφορία.
3. τάση για υπερκατανάλωση υλικών αγαθών
4. τάση για υπερκατανάλωση εφορικών ουσιών όπως αλκοόλ και ναρκωτικά

Δυστυχώς όλα αυτά έχουν αρχίσει να γράφονται εδώ και 70 χρόνια στον ειδικό ιατρικό τύπο άλλα χώρες όπως η Αμερική εφαρμόζουν εδώ και 50 χρόνια την υποχρεωτική φθορίωση του νερού, οι παιδίατροι μοιράζουν γενναιόδωρα παστίλιες φθορίου και οι εταιρίες πρόληψης της τερηδόνας διαφημίζουν φθοριούχα διαλύματα για μικρά παιδιά και για ενήλικες χωρίς να τους προειδοποιούν για τις καταστροφικές συνέπειες της χρόνιας κατάποσης ενός τέτοιου προϊόντος.

Σαν γενικό συμπέρασμα, ο ενήλικας μπορεί να νιώθει ασφαλής με τη χρήση φθοριούχου οδοντόκρεμας αρκεί να μην την καταπίνει. Επειδή τα παιδιά που χρησιμοποιούν φθοριούχες οδοντόκρεμες δεν μπορούμε να ελέγχουμε αν καταπίνουν έστω και μικρό ποσοστό από αυτές, η χρήση τους πρέπει να αποφεύγεται.

Να προτιμάτε οδοντόκρεμες με φυσικά συστατικά όπως πρόπολη, αλόη, μαστιχέλαιο, ξυλιτόλη και φυσικά εκχυλίσματα βοτάνων. Η χρήση φθορίου από γενική οδό (φθορίωση του νερού, δισκία φθορίου για μάσηση ή κατάποση) απαγορεύεται αυστηρά.

Η Ομοιοπαθητική αντιμετώπιση της τερηδόνας

Η Ομοιοπαθητική σαν ολιστική επιστήμη, μπορεί να επέμβει στη γέννηση παιδιών με υγιή δόντια... πριν από τη γέννηση τους. Αυτό σημαίνει ότι ο έμπειρος Ομοιοπαθητικός μπορεί, παίρνοντας λεπτομερές ιστορικό από τους γονείς που πρόκειται να φέρουν στον κόσμο το παιδί τους, να αξιολογήσει την ευαισθησία τους στην τερηδόνα και να τους συστήσει τη χρήση συγκεκριμένων Ομοιοπαθητικών φαρμάκων και την σωστή διατροφή, ώστε το παιδί που θα γεννηθεί να έχει δόντια υγιή και σωστά δομημένα (επαρκώς ενασβεστιωμένα) και σάλιο αρκετό και επαρκές από θρεπτικά για τα δόντια συστατικά. Όταν το παιδί γεννηθεί, μπορούμε με τη χορήγηση των καταλλήλων σκευασμάτων (συνήθως είναι Calcarea Carbonica, Calcarea Phosphorica, Calcarea Fluorica, Silicea, Phosphorus κλπ) να δομήσουμε έναν έφηβο με καλής ποιότητας σκελετό και δόντια.